Ocenite etot tekst:



                          Komediya v treh dejstviyah

----------------------------------------------------------------------------
     Perevod T. L. SHCHepkinoj-Kupernik
     |dmon Rostan. P'esy.
     Samara, "AVS", 1997
     OCR Bychkov M.N. mailto:bmn@lib.ru
----------------------------------------------------------------------------



     Sil'veta
     Persine
     Straforel'
     Bergamen - otec Persine
     Paskino - otec Sil'vety
     Blez - sadovnik

               Naemnye ubijcy, muzykanty, negry, fakel'shchiki,
                     notarius, chetvero gorozhan i t. d.

       Dejstvie proishodit gde ugodno, lish' by kostyumy byli krasivy.




Scena  razgorozhena  na  dve poloviny staroj kamennoj stenoj, porosshej mhom i
uvitoj girlyandami v'yushchihsya rastenij. Napravo - chast' parka Bergamena; nalevo
     - chast' parka Paskino. S kazhdoj storony u steny po staroj skam'e.
Pri  podnyatii zanavesa Persine sidit na grebne steny s knigoj na kolenyah. On
chitaet  vsluh  Sil'vete,  vnimatel'no slushayushchej ego, stoya na skam'e s drugoj
                storony steny, na kotoruyu ona oblokotilas'.



                             Sil'veta, Persine.

                                  Sil'veta

                  Kak eto horosho! Kak eto sluh laskaet!

                                  Persine

                  Ne pravda l'?.. Slushajte, chto on ej otvechaet:
                                 (CHitaet.)
                  "Da, eto penie predvestnika utra!
                  Ty slyshish'? ZHavoronok zvonkij!..
                  Prosnulsya les... tuman redeet tonkij.
                  Moya lyubov'! Rasstat'sya nam pora!
                  Svetleyut nebesa i rozoveyut gory
                  Pod pervoj laskoyu bezzhalostnoj Avrory.
                  Moya lyubov'!.. rasstat'sya nam pora!"

                                  Sil'veta
                              (nastorozhivshis')

                  Tss! Slyshite shagi?

                                  Persine
                              (prislushavshis')

                                     Vam eto pokazalos'.
                  Sil'veta milaya, zdes' netu nikogo.
                  Ved' vy so mnoj teper'. Ne bojtes' nichego!
                  O, kak ona mila! Zdes' v ugolke prizhalas'
                  Puglivoj ptichkoj - i vot-vot
                  Kak budto s vetochki vsporhnet!
                  No dal'she... slushajte moih vlyublennyh lepet:
                                 (CHitaet.)
                  "Ona: "O net! Utih derev'ev sonnyh trepet;
                  I etot alyj svet, chto ispugal tvoj vzor,
                  To ne byl svet zari prekrasnoj:
                  To proletel blestyashchij meteor,
                  CHtob osvetit' tvoj put' opasnyj".
                  On: "Da"! Pust' budet tak. S toboj soglasen ya.
                  Ne zhavoronok, net! - poet pred rannim utrom.
                  I v nebe ne zarya blistaet perlamutrom:
                       Kogda tak hochet milaya moya,
                  Tvoj v nebe, Cintiya, ya vizhu lik tumannyj.
                  Puskaj prihodit smert': ona mne gost' zhelannyj!"

                                  Sil'veta

                  Ah net, puskaj on tak ne smeet govorit',
                  Ne to zaplachu ya!..

                                  Persine

                                     Nu, ya vas uspokoyu:
                  Na etom meste knizhku ya zakroyu;
                  Do zavtra my eshche dadim Romeo zhit'.
                    (Zakryvaet knigu i smotrit krugom.)
                  Kak horosho krugom!.. Za knizhkoyu SHekspira
                  Gotov ya zdes' zabyt' vse trevolnen'ya mira,
                  V volshebnoj etoj tishine,
                  Kogda garmoniej sozvuchij
                  Tak nezhno sluh laskaet mne
                  Velikogo SHekspira stih pevuchij.

                                  Sil'veta

                  Da, horoshi stihi; i tihij shum listvy
                       Akkompaniruet im chudno;
                  No, milyj drug... ponyat' netrudno,
                  CHto v nih vsego milej: chitaete ih vy!

                                  Persine

                  Kak my umeem l'stit'!..

                                  Sil'veta
                                 (vzdyhaya)

                                          O, kak ya ih zhaleyu -
                  Romeo s YUliej!.. Oni sud'boj svoeyu
                  Napominayut mne... (Vzdyhaet.)

                                  Persine

                                    O chem?..

                                  Sil'veta
                                   (zhivo)

                                              Tak, ni o chem.

                                  Persine

                  Tak otchego zhe vy tak sil'no pokrasneli?..
                  O chem vzdohnuli vy tajkom?

                                  Sil'veta
                                  (tak zhe)

                  Nu, pravo, ni o chem!

                                  Persine
                             (grozya ej pal'cem)

                                       Sil'veta!.. neuzheli...
                       No ya obyazan vam skazat',
                  CHto vashi glazki ne umeyut lgat':
                  O chem vy dumali, - ya dumal vmeste s vami.
                              (Poniziv golos.)
                  O vas... i obo mne. CHto, verno?

                                  Sil'veta

                                                  Mozhet byt'.

                                  Persine

                  O tom, chto nenavist' mezh nashimi otcami
                  I nas tak tochno mozhet pogubit'.
                  Nu, chto zhe?.. YA ne prav?..

                                  Sil'veta

                                             Nu da, vy otgadali:
                  Ob etom ya bez slez podumat' ne mogu.
                  YA ne zhdala takoj pechali -
                  K vam otnosit'sya, kak k vragu!
                  Zachem?.. i pochemu?.. Nad etoyu zagadkoj
                  Teper' neredko plachu ya ukradkoj.
                  Kogda menya otec dva mesyaca nazad
                  Vzyal iz monastyrya, on mne skazal surovo:
                  "Smotri syuda, ditya! zdes' Bergamena sad,
                  A on - nash zlejshij vrag; tak slushaj! Daj mne slovo,
                  CHto budesh' vsyacheski starat'sya izbegat'
                  S nim il' s ego synkom malejshego znakomstva.
                  YA proklyanu tebya - osmel'sya lish' solgat'...
                  I pomni: Bergamen - obrazchik verolomstva.
                     Raz navsegda tebe ya, kak otec, skazhu:
                  Ty ih dolzhna schitat' smertel'nymi vragami".
                     YA obeshchala... I, sudite sami,
                     Kak obeshchan'e ya derzhu!..

                                  Persine

                  A ya-to? Razve ya ispolnil klyatvu etu?
                  YA nenavidet' obeshchal Sil'vetu -
                  I ya ee lyublyu!

                                  Sil'veta

                                O nebo!

                                  Persine

                                        Da, da, da!
                  Vse klyatvy glupye ischezli bez sleda:
                  Lyublyu tebya, ditya!

                                  Sil'veta

                                    Da eto greh uzhasnyj!

                                  Persine

                  Tak chto zh iz etogo? A, pravo, trud naprasnyj.
                  Pover' mne, milaya, chto stoit zapretit',
                  Kak tut-to i nel'zya, nel'zya ne polyubit'.
                  Nu, poceluj menya!

                                  Sil'veta
                           (sprygivaya so skam'i)

                                    Da ni za chto na svete!

                                  Persine

                  I vse-taki menya vy lyubite, moj drug!
                       Sil'veta, my ne deti:
                       K chemu zhe vash ispug?

                                  Sil'veta

                  Net, chto on govorit!

                                  Persine

                                       K chemu zhe kraska eta?
                  YA govoryu lish' to, chto dumaet Sil'veta;
                  YA govoryu lish' to, chto yasno uzh dlya nas,
                  V chem ne hotite vy eshche sebe priznat'sya,
                  No v chem uzhe nel'zya, Sil'veta, somnevat'sya.
                  To, nakonec, chto vy skazali mne sejchas,
                  Kogda lyubovnikov veronskih ispytan'ya
                  Sravnili s nashimi.

                                  Sil'veta

                                     Ne sravnivala ya!

                                  Persine

                  Ah, vot kak! Net! No ya dob'yus' soznan'ya.
                  Pripomnite, prelestnaya moya:
                  Kak i u nih, vrazhda slepaya eta
                  Zakralas' v sem'i k nam;
                  My povinuemsya ozloblennym otcam,
                  I znachit, znachit, my - Romeo i Dzhul'etta,
                  I znachit, nam lyubit' drug druga suzhdeno.
                  No tol'ko ya gotov, bud' eto hot' izmena,
                  Vse kozni poborot' Montekki-Bergamena
                       Il' Kapuletti-Paskino!

                                  Sil'veta
                           (priblizhayas' k stene)

                  Tak, znachit, my teper' drug druga lyubim s vami?
                  Ah! |to sdelalos' tak skoro... kak-to vdrug,
                  Ms'e Persine!

                                  Persine

                                O moj prelestnyj drug!
                  Lyubov' prihodit k nam s vesennimi cvetami;
                  Predugadat' nel'zya mudrejshemu umu,
                  Kogda lyubov' pridet, k komu i pochemu?
                  YA chasto videl vas iz moego okoshka...

                                  Sil'veta

                  YA tozhe...

                                  Persine

                  I na vas ya vse glyadel tajkom.

                                  Sil'veta

                  YA tozhe... tak, odnim glazkom!

                                  Persine

                  Dorogaya kroshka!..

                                  Sil'veta

                  I pomnyu, chto v odin prekrasnyj den'
                  Sluchajno ya orehi zdes' sbivala.

                                  Persine

                  A ya prisel sluchajno s knigoj v ten'...
                  I vot kak nas sud'ba svyazala!..

                                  Sil'veta

                       Vdrug... veter pryamo k vam... ff! lentochku moyu.

                                  Persine

                  CHtob vam otdat' ee, vskochil ya na skam'yu...

                                  Sil'veta
                         (opyat' vskochiv na skam'yu)

                  YA tozhe...

                                  Persine

                       I s teh por, Sil'veta dorogaya,
                  Neterpelivee zdes' zhdu ya s kazhdym dnem,
                  I serdce pylkoe trepeshchet, zamiraya,
                  I lish' odin vitaet obraz v nem.
                       YA zhdu tebya! Poka v teni dushistoj
                  Tvoj milyj smeh, po-detski serebristyj,
                  Mne, kak signal zhelannyj, zazvuchit,
                  Poka tvoyu izyashchnuyu golovku,
                  Poka tebya, prelestnuyu plutovku,
                  V teni plyushcha moj vzglyad ne razlichit.

                                  Sil'veta

                  No, esli lyubim my, dolzhny my obruchit'sya.

                                  Persine

                       O milaya! pered toboj
                       S smirennoyu mol'boj
                  YA tol'ko chto hotel sklonit'sya!..

                                  Sil'veta
                               (torzhestvenno)

                  Poslednij Bergamen! Tebe sud'boj dano
                  Suprugom vernym stat' poslednej Paskino!

                                  Persine

                  Klyanus' tebe, ya tvoj navek i neizmenno!
                  O, kak ty blagorodna i smela!..

                                  Sil'veta

                  O nas zagovoryat v potomstve nepremenno!..

                                  Persine

                  O, esli b ih vrazhda ne tak sil'na byla!..

                                  Sil'veta

                  Kto znaet, milyj drug? Byt' mozhet, chas nastanet,
                  I my ih nenavist' sumeem prekratit'?

                                  Persine

                  Boyus', chto etomu ne byt'.

                                  Sil'veta

                  Uzheli zhe menya predchuvstvie obmanet?
                  No chasto-chasto, ya dolzhna tebe skazat',
                  Mechtayu o schastlivyh ya razvyazkah.

                                  Persine

                  Kakih?

                                  Sil'veta

                       Vot, naprimer (sluchalos' mne chitat'
                  V moih lyubimyh staryh skazkah),
                  Mogushchestvennyj princ vdrug priezzhaet k nam
                  Ohotit'sya. Vot ya speshu k ego nogam.
                       V slezah, s goryachimi mol'bami
                  YA govoryu emu, chto milosti ya zhdu:
                  CHtob on mezh nashimi otcami
                  Svoeyu vlast'yu prekratil vrazhdu...
                  Ved' obvenchal korol' Rodrigo i Himenu?
                  Sejchas zhe princ velit yavit'sya Bergamenu
                  I moemu otcu i primiryaet ih.

                                  Persine

                  I ya, o milaya, v ob®yatiyah tvoih!

                                  Sil'veta

                  A to eshche... sovsem kak vot v "Oslinoj kozhe".
                  Ty chahnesh'; v uzhase sobran'e doktorov.
                  Otec v otchayan'e...

                                  Persine

                                     I uzh na vse gotov:
                  "CHego zhe hochesh' ty, ditya moe, chego zhe?"

                                  Sil'veta

                  Ty govorish' emu: "Sil'vetu!" - i togda...

                                  Persine

                  Upryamstvo staroe propalo bez sleda,
                  I ustupaet on.
                  Ah! o takoj udache
                  Vozmozhno lish' mechtat'.

                                  Sil'veta

                                          A to eshche inache:
                  Predstav' sebe, chto vdrug vlyubilsya v moj portret
                  Bogatyj staryj gercog gde-to srazu;
                  On shlet k otcu poslov.

                                  Persine

                                          Ty otvechaesh': "net!"
                                  Sil'veta

                  On serditsya... ne verit on otkazu.
                  Vot temnym vecherom, mechtaya o tebe,
                       Zashla ya v dal'nyuyu alleyu;
                  Vdrug napadenie! - On gluh k moej mol'be.
                       Uzhel' dostanus' ya zlodeyu?
                  No tut na moj bezumnyj krik...

                                  Persine

                  YAvlyayus' ya...

                                  Sil'veta

                                Ty silen, ty velik!

                                  Persine

                  YA b'yus' kak lev.
                  Ispolnen ya otvagi.
                  Vsya krov' gorit! Odnim udarom shpagi
                  Pronzayu ya...

                                  Sil'veta

                               Troih il' chetveryh!
                  Togda na shum otec moj pribegaet,
                       Ne razlichaya chert tvoih,
                       Tebya v ob®yat'ya zaklyuchaet.
                       YA govoryu emu, kto ty,
                       Gorda toboj, moj pobeditel'.
                  "Kak? Bergamen - i tvoj spasitel'?.."
                       I vot ot serdca polnoty
                       Reshayutsya oni nas povenchat' skoree...

                                  Persine

                  I dolgo-dolgo my zhivem,
                  Drug druga lyubim vse sil'nee
                       I vechno schastlivy vdvoem!

                                  Sil'veta

                  Nu, razve eto nevozmozhno?..

                                  Persine
                                (slysha shum)

                  Idut... tss, tishe... ostorozhno!

                                  Sil'veta
                               (teryaya golovu)

                  Ah! poceluj menya!..

                                  Persine
                                 (celuya ee)

                                      Segodnya, zdes', opyat',
                  Kak tol'ko zazvonyat k vecherne, budu zhdat'.
                  Ved' ty pridesh'?.. Skazhi!..

                                  Sil'veta

                                              Da ni za chto na svete!

                                  Persine

                  Da!

                                  Sil'veta

                      Net!

                                  Persine

                           Pridesh'! Ne veryu, chto v Sil'vete
                  Net zhalosti ko mne!..

                                  Sil'veta
                                 (ischezaya)

                                         Tss! Tishe! Tvoj otec!
                           (Pryachetsya za stenoj.)




                   Persine, Bergamen, Sil'veta za stenoj.

                                  Bergamen

                       Kogda zhe budet etomu konec?
                  Opyat' odin! Opyat' mechtaet,
                       Zabravshis' v etakuyu glush'!
                  Skazhite-ka, opyat' chitaet
                       I uzh opyat', konechno, chush'.

                                  Persine

                  No, milyj batyushka, vy serdites' naprasno,
                       I nezasluzhen vash uprek.
                  Vo-pervyh, vy ved' znaete prekrasno,
                       CHto eto moj lyubimyj ugolok.
                  Zdes' zabyvaesh' o nesnosnom bleske
                       Palyashchih solnechnyh luchej;
                  Zdes' svezhij plyushch risuet arabeski
                       Na serom fone vekovyh kamnej.
                  I tak legko vdyhat' zdes' vozduh chistyj...

                                  Bergamen

                  Kak? eto u steny?

                                  Persine

                                    Da, zdes', v teni dushistoj,
                       Zdes' tak otradno mne!..
                  O chudnaya stena! ee ya obozhayu!..

                                  Bergamen

                       Za chto? Ej-ej, ne ponimayu;
                       I chto v nej chudnogo, v stene?

                                  Sil'veta
                           (za stenoj, v storonu)

                  Nu da, ved' on ne vidit!

                                  Persine

                                           O, konechno,
                  Vam mozhet i ne nravit'sya ona,
                  No povtoryayu: ya lyublyu ee serdechno,
                  Vzglyanite, batyushka! Vsya staraya stena,
                  Po nej ceplyaetsya v girlyandah plyushch zelenyj
                  I vinograd s purpurnoyu listvoj;
                  I s laskoj tak i l'net, vlyublennyj,
                       K nej kaprifolij kruzhevnoj.
                  Cvetut na nej lilovye gliciny
                       I razlivayut tonkij aromat;
                  A v treshchinah ee almazami goryat
                       Na solnce niti pautiny.
                  A etot myagkij moh, zelenyj i gustoj!
                       On pridaet skam'e prostoj,
                  Kak tronu carskomu, iz barhata siden'e!..
                       O da, zdes' byt' mne - naslazhden'e!

                                  Bergamen

                  Ta-ta! molokosos! K chemu ty eto mne
                       Userdno tak rasskazyvaesh' skazki?
                  Tak ty yavlyaesh'sya syuda, chtob stroit' glazki
                       Vot etoj kamennoj stene?

                                  Persine

                  Ne stroit' glazki, net: smotret' s lyubov'yu strastnoj
                  Na glazki etoj kamennoj steny!

                                  Bergamen

                  Da on s uma soshel!

                                  Persine
                          (oborachivaetsya k stene)

                                      O etot vzor prekrasnyj,
                  O glazki milye! vy mne svetit' dolzhny!
                  Dve yarkie zvezdy, dve golubye grezy,
                  Dva chudnye cvetka! vy - schast'e dnej moih.
                  No esli zhe na vas blesnut rosoyu slezy,
                  Moj pylkij poceluj sejchas osushit ih!

                                  Bergamen

                  Da u steny net glaz...

                                  Persine

                                         Cvety est' golubye!..
            (Bystro sorvav cvetok, graciozno podnosit ego otcu.)

                                  Sil'veta
                                (za stenoj)

                  Moj bog, kak on umen!

                                  Bergamen

                                        Net, chto za idiot!
                  Takuyu erundu ya slushayu vpervye.
                  YA znayu, chto tebya syuda vlechet!..

                      Persine i Sil'veta vzdragivayut.

                                  Persine

                  Kak...

                                  Bergamen

                          Ty syuda yavlyaesh'sya, povesa,
                  CHtob nachitat'sya vsyakoj chepuhi
                     (Beret knigu i smotrit zagolovok.)
                  Nu, tak i est'! konechno - p'esa!..
                       (S otvrashcheniem brosaet knigu.)
                  Vdobavok i stihi!
                       Vot ot chego beda vsya proishodit.
                  Stihi!.. Vot chto s uma vas svodit!
                  Oni-to uchat vas i otvechat' tak mne,
                  I izbegat' lyudej, i delo nenavidet',
                       I golubye glazki videt'
                       Na staroj kamennoj stene...
                  Dalas' ona vam dlya zabavy!
                       No krasota ej ne nuzhna.
                  YA snyat' velyu vse eti travy,
                       CHtob shchelka kazhdaya mne sdelalas' vidna.
                  A to ved', mozhet byt'... kto znaet?
                  Lyubimyj plyushch tvoj prikryvaet
                  Kovarno treshchiny, kotorye ves'ma
                       Udobny hishchnikam domashnim;
                       Ih po sosedstvu t'ma,
                  I ne nameren ya potvorstvovat' ih shashnyam;
                  Poetomu teper' hochu proizvesti
                       CHudesnejshuyu peremenu:
                  Rabochim ya velyu snesti
                       Tvoyu vozlyublennuyu stenu
                       I zamenit' ee drugoj,
                       Obyknovennoyu stenoj,
                  Otlichnoj, beloj, chistoj, gladkoj;
                       A vmesto golubyh cvetov,
                  CHtob vor ne mog zabrat'sya k nam ukradkoj,
                  Velyu zdes' nasazhat' gvozdej i cherepkov,
                  I bitogo stekla, ne pozhalev butylok!

                                  Sil'veta
                                (za stenoj)


                             (Vmeste, v uzhase)

                                  Persine

                       Molyu vas, batyushka!..

                                  Bergamen

                                            Ty chto-to slishkom pylok,
                       I eto ne po nravu mne.
                  Razrushu!.. raznesu!.. snesu do osnovan'ya!

                                  Persine

                  Molyu vas, batyushka! hot' kaplyu sostradan'ya
                       K moej stene!..

                                  Bergamen

                  Net, net, kaput! I ne boltaj mne chushi!

                                  Sil'veta
                                (za stenoj)



                                  Bergamen
                             (sadyas' na skam'yu)

                        Nu-s, pogovorim ser'ezno, a ne to...
            (Vstaet i othodit ot steny s podozritel'nym vidom.)
                  No... hot' u sten net glaz, oni imeyut ushi.
                       A nu-ka, posmotret', ne slushaet li kto?
                 (Delaet vid, chto hochet vstat' na skam'yu.)

Ispug  Persine.  Slysha  shum,  Sil'veta  s®ezhivaetsya  za stenoj, no Bergamen,
skorchiv  grimasu,  pokazyvayushchuyu, chto emu meshaet bol' v noge, otkazyvaetsya ot
               svoego namereniya i delaet synu znak vzglyanut'.

                                  Persine
                (legko vskakivaet na stenu i, peregnuvshis',
                    shepchet Sil'vete, kotoraya privstaet)

                  Segodnya vecherom...

                                  Sil'veta
                     (dav emu pocelovat' ruku, shepotom)

                                     YA budu nepremenno.

                                  Persine
                                 (shepotom)

                  O milaya!

                                  Sil'veta
                                  (tak zhe)

                           Lyublyu!..

                                  Bergamen

                                    Nu, chto zhe?

                                  Persine
                        (sprygnuv na zemlyu, gromko)

                                                Nikogo.

                                  Bergamen
                               (snova sadyas')

                  Nu-s, slushajte. Moe reshen'e neizmenno:
                  YA vas zhenyu!

                                  Sil'veta

                              Ah!

                                  Bergamen

                                   CHto?.. Kto kriknul?

                                  Persine
                              (smotrya na nebo)

                                                        Nichego...
                       Naverno... ranenaya ptichka...

                                  Sil'veta

                  Uvy!

                                  Bergamen

                       Itak, moj syn, uzh vybor sdelan moj!

                                  Persine
                                 (svistit)

                  F'yu-f'yu-f'yu!..

                                  Bergamen

                                 Ne svisti. Preskvernaya privychka.
                  Ne vzdumaj sporit' ty so mnoj...

                                  Persine

                  F'yu-f'yu!

                                  Bergamen
                      (nemnogo zadyhayas', idet za nim)

                           Da ne svisti!..

                                  Persine

                                           Net, eto trud naprasnyj.
                  F'yu!

                                  Bergamen

                       Ah, nesnosnyj drozd! Pojmi ty, chto ona
                       ZHemchuzhina, a ne zhena.

                                  Persine

                  YA ne hochu zhemchuzhiny.

                                  Bergamen

                                       Neschastnyj!
                  YA prouchu tebya!..

                                  Persine
                (uderzhivaya palku, kotoroj zamahnulsya na nego
                                   otec)

                                    Ah, batyushka! Vesna
                  Prishla na zemlyu k nam, prekrasna i yasna.
                  Povsyudu aromat, i shum, i list'ev lepet,
                  I krylyshek vlyublennyh nezhnyj trepet...

                                  Bergamen

                  Besstydnik!

                                  Persine
                                (ta zhe igra)

                              Radostno aprel' smeetsya nam,
                  I babochki letyat...

                                  Bergamen

                                     Bezdel'nik!

                                  Persine

                                                 S poceluem
                  K svoim vozlyublennym cvetam.
                  Vezde lyubov'!..

                                  Bergamen

                                   Bandit!..

                                  Persine

                                             A my o chem tolkuem?
                  Brak po raschetu! Fi!

                                  Bergamen

                                       Da, derzkij mal'chugan,
                        I ya tebya zhenyu vo chto by to ni stalo.

                                  Persine
                             (zvonkim golosom)

                  Tak net zhe, batyushka! Mne serdce podskazalo,
                  CHto brak moj dolzhen byt' pohozhim na roman.
                  YA vam klyanus', vot etoyu stenoyu...
                  (Nadeyus', chto ona uslyshit i pojmet!)
                  CHto s budushchej moej zhenoyu
                  Sud'ba menya neslyhanno svedet;
                  I esli ya zhenyus', tak tol'ko romantichno!
                                 (Ubegaet.)

                                  Bergamen
                              (ubegaya za nim)

                  Nu, nechego skazat'!.. Uzh ty postoj! Otlichno!..




                          Sil'veta, zatem Paskino

                                  Sil'veta
                                   (odna)

                  Net! YA ponyat' gotova, nakonec,
                  Za chto ego ne lyubit moj otec.

                                  Paskino
                               (vhodya sleva)

                  Vy zdes', sudarynya? CHto eto oznachaet?

                                  Sil'veta

                  Da rovno nichego. YA vyshla pogulyat'.

                                  Paskino

                     Neschastnoe ditya! Opyat'
                  Odna! I eto vas niskol'ko ne pugaet?

                                  Sil'veta

                     YA ne pugliva.

                                  Paskino

                                    Snova u steny!
                  A skol'ko raz ya vam prikazyval ser'ezno,
                  CHto vy i podhodit' k nej vovse ne dolzhny,
                  CHtob ne opomnit'sya, kogda uzh budet pozdno!
                  Neostorozhnoe, neschastnoe ditya!
                  YA govoryu tebe, niskol'ko ne shutya.
                  Ty vidish': zdes' zhivet moj vrag smertel'nyj, zlobnyj!..

                                  Sil'veta

                  YA znayu, batyushka.

                  Paskino

                  Oni na vse sposobny;
                  Kogda provedayut, chto ty byvaesh' tut,
                  On ili syn ego... oni na vse pojdut.
                  O bozhe moj! podumat' mne uzhasno,
                  CHto bylo by, kogda... no mery ya primu,
                  CHtob ne bylo gulyat' tebe opasno,
                       YA udruzhu golubchiku, emu:
                  ZHeleznyh kol'ev nasazhayu
                       I tak tebya uberegu.

                                  Sil'veta
                                (v storonu)

                  Harakter batyushkin ya znayu;
                  Na etot schet spokojna byt' mogu:
                  Ved' kol'ya deneg stoyat, bez somnen'ya...

                                  Paskino

                  Nu, nu, stupaj domoj zhivej, bez rassuzhden'ya!

                   Ona uhodit, on serdito smotrit na nee.




                             Paskino, Bergamen

                                  Bergamen
                      (vyhodya sprava, krichit komu-to)

                  CHtoby nemedlenno pis'mo otneseno
                  S otvetom bylo k Straforelyu;
                  Da ne otkladyvat' na celuyu nedelyu!

                                  Paskino
                   (bezhit k stene i vzbiraetsya na skam'yu)

                  Lyubeznyj Bergamen!

                                  Bergamen

                                     Milejshij Paskino!

                                Obnimayutsya.

                                  Paskino

                  Kak pozhivaesh', a?

                                  Bergamen

                                    Da nichego, prekrasno.

                                  Paskino

                  A chto podagra?

                                  Bergamen

                                 Luchshe.

                                  Paskino

                                        Ochen' rad.

                                  Bergamen

                  A nasmork tvoj?

                                  Paskino

                                  Usililsya uzhasno.

                                  Bergamen

                  Nu-s, mozhesh' pozdravlyat'. Pob'emsya ob zaklad -
                  Ne otgadaesh' s chem.

                                  Paskino

                                      A s chem?

                                  Bergamen

                                               Da vse gotovo.
                       Oni drug drugu dali slovo.
                       YA sam slyhal zdes' u steny.

                                  Paskino

                  Da chto ty? I tak skoro?

                                  Bergamen

                                          Pravo!
                  Oni uzh vse reshili.

                                  Paskino

                                     Bravo!

                                  Bergamen

                       I oba strastno vlyubleny.

                                  Paskino

                       Ha-ha-ha!

                                  Bergamen

                                 Ha-ha-ha!

                                  Paskino

                                            Otlichno.

                                  Bergamen

                  Teper' skorej k koncu. Nu, net! My molodcy!
                  Kak vse pridumali izyashchno, romantichno!
                              (Potiraya ruki.)
                  Ha-ha! I ty i ya, my - starye vdovcy...
                       (Hot' napechatat' skazku etu!)
                  Vse vremya bredila romanami zhena...
                       Mne podarila Persine ona...

                                  Paskino

                  Da, uzh i imechko!..

                                  Bergamen

                                      Tvoya zhe - doch' Sil'vetu.
                  I nasha cel' byla...

                                  Paskino

                                       Vot etu stenu snyat'.

                                  Bergamen

                  CHtob vmeste zhit'...

                                  Paskino

                                      I chtob soedinyat'
                  I zemli i hozyajstva nashi.

                                  Bergamen

                  Mechta starinnyh dvuh druzej...

                                  Paskino

                  I dvuh pomeshchikov...

                                  Bergamen

                                      CHtob bylo veselej...

                                  Paskino

                  I chtoby cherpat' vse iz polnoj chashi.

                                  Bergamen

                       CHtoby dobit'sya etogo skorej,
                       CHto nam ustroit' bylo nuzhno?

                                  Paskino

                  ZHenit' detej!

                                  Bergamen

                                No esli b my s toboyu zhili druzhno,
                       Lyubeznyj Paskino, pover',
                  Togo by ne bylo, chto sdelalos' teper'.
                  Ih ne prel'stil by brak, zadumannyj otcami.
                  Proektu nashemu togda b sovsem propast';
                       Ih romantichnymi serdcami
                       Ne ovladela b eta strast'.
                  Ne peredelyvat' zhe nam sud'by zakona:
                  Nam milo tol'ko to, chto nedostupno nam.
                  I vot teper' oni vernulis' k starikam,
                  On - iz kollezha, a ona - iz pansiona.
                  Togda ya poreshil, chto esli tol'ko im
                  Drug s druzhkoj videt'sya my strogo zapretim,
                  To videt'sya oni vo chto b ni stalo budut
                  I nash prikaz vrazhdy, naverno, pozabudut,
                       Raz ochutivshisya vdvoem.
                  Potom ponravitsya im videt'sya tajkom
                  I polyubit' drug druga, kak v romane.
                  YA vydumal vrazhdu! V moem prekrasnom plane
                  Vy somnevalis' vse; pozvol'te zh vam skazat',
                  Teper' ostalos' nam svoe soglas'e dat'.

                                  Paskino

                       Svoe soglas'e dat'?

                                  Bergamen

                                           Za chem zhe delo stalo?

                                  Paskino

                  Vse eto horosho, da tol'ko vot beda:
                  Kak my teper' im skazhem "da"?
                  Podumaj! ya tebya otchityval nemalo:
                  Moshennik, idiot - ya govoril!..

                                  Bergamen

                                                 Nu vot.
                  Moshennik nichego; k chemu byl idiot?
                  Uzh ty peresolil.

                                  Paskino

                                   Tak vot, k chemu pridrat'sya,
                  CHtob primirit'sya i rascelovat'sya?..

                                  Bergamen

                  Tak slushaj zhe: sejchas mne doch' tvoya sama
                  Prodiktovala plan. Ego legko ves'ma
                  Ispolnit' budet nam. Vniman'e!
                  Segodnya vecherom vot zdes' u nih svidan'e,
                  I pervym Persine zdes' budet vstrechi zhdat'
                       S svoej lyubeznoyu Sil'vetoj.
                  Zatem... ne mozhesh' otgadat'?
                  Ona poyavitsya - i iz zasady etoj,
                       Iz-za kustov s ugrozoj k nej
                       V plashche i maske kinetsya zlodej.
                       Ona odna - i bez zashchity?!
                  Krichit: "Na pomoshch'!" Tut, kak lev,
                  Na scenu Persine letit, rassvirepev.
                  Vse v uzhase... begut... odin, drugoj ubity.
                  Ty poyavlyaesh'sya, pokazyvayus' ya;
                  Itak, im spaseny i doch' i chest' tvoya.
                  Ty, proslezivshisya, blagoslovlyaesh' syna,
                  YA umilen, ty tronut - i... kartina!

                                  Paskino

                  Net, eto ideal'no! Net,
                  YA govoryu tebe, chto eto ideal'no,
                  Nepodrazhaemo, nu prosto genial'no!..

                                  Bergamen
                                 (skromno)

                  Otchasti est' tot greh. Tak vot, k nam na sovet
                  Prizval ya odnogo iz znamenityh bravi,
                  CHtob on pomog pridumannoj zabave.
                  Iz moego pis'ma on znaet nashu cel'.
                  Da vot i on idet.

           Iz glubiny sceny velichestvenno poyavlyaetsya Straforel',
                v roskoshnom kostyume bravi, naemnogo ubijcy.




                            Te zhe i Straforel'.

                                  Bergamen
                       (shodya so steny i zdorovayas')

                                   Lyubeznyj Straforel',
                       YA ochen' rad vam...

                                 Straforel'

                                         YA ne zapozdal?

                                  Bergamen

                                                        Nimalo.

                  Pozvol'te vas predstavit' dlya nachala:
                  Vot drug moj - Paskino...

                                 Straforel'
                  (nizko klanyaetsya, potom podnimaetsya i v
                         udivlenii nikogo ne vidit)

                                            No gde zhe?

                                  Bergamen
                 (ukazyvaya na Paskino, kotoryj sidit verhom
                                 na stene)

                                                       Na stene.

                                 Straforel'
                                (v storonu)

                  Lyubov' k gimnastike! Ves'ma original'no
                  Dlya cheloveka stol' pochtennyh let...

                                  Bergamen

                  Nu-s, kak ponravilsya moj plan vam?

                                 Straforel'

                                                     Genial'no,
                       I nichego yasnej i proshche net.

                                  Bergamen

                       Vy dejstvuete tak umelo,
                       CHto ya doveryus' vam vpolne.
                  Gde lovkost' nam nuzhna, tam pryamo vashe delo.

                                 Straforel'

                  K tomu zh umeyu ya molchat'.

                                  Bergamen

                                            Izvestno mne.
                  Itak, vy ponyali...

                                 Straforel'

                                     Prekrasno.

                                  Bergamen

                                                Pohishchen'e,
                  Potom pritvornoe srazhen'e,
                  I nepremennoe uslovie - duel'.

                                 Straforel'

                  YA ponyal vse.

                                  Bergamen

                               Proshu vas, Straforel',
                  Poshlite tol'ko lovkogo bretera,
                       CHtob, bozhe sohrani,
                  Mal'chishku nevznachaj ne ranili oni:
                  Ved' on - lyubimec moj i starosti opora!..

                                 Straforel'

                       O, budu dejstvovat' ya sam.

                                  Bergamen

                  Dovol'no etogo, chtob strah moj uspokoit'.

                                  Paskino
                             (Bergamenu, tiho)

                  Sprosi, odnako zhe, chto eto budet stoit'?

                                  Bergamen

                       Maestro milyj moj, teper' skazhite nam,
                  CHto vy hotite vzyat' za eto bespokojstvo?

                                 Straforel'

                       Est' pohishchen'ya vsevozmozhnyh cen.
                       Zavisit ot togo, kakoe vzyat' ustrojstvo.
                       No esli vas, ms'e Bergamen,
                            YA ponyal verno,
                  YA posovetoval by vam vzyat' pervyj klass.

                                  Bergamen

                       Tak est' ih neskol'ko u vas?

                                 Straforel'

                       Konechno.

                                  Bergamen

                                |to besprimerno!
                       Kakie zhe, mogu zadat' vopros?

                                 Straforel'

                       O da! Na pervoe sovsem ponizhen spros,
                       Ono uzh ochen' primitivno
                       I dazhe bol'she chem naivno:
                  Dva cheloveka v chernom i zatem
                  Obyknovennaya izvozchich'ya kareta.
                  No eto pohishchenie sovsem
                  Durnogo tona i inogo sveta.
                  Zatem desyatki pohishchenij est'.
                  Est' pohishchenie dnevnoe,
                  Est' pohishchenie nochnoe...
                  Nu, pravo, vseh ne perechest'.
                  Zatem - roskoshnoe: v pridvornom ekipazhe
                       I, po zhelan'yu, pri gerbah;
                       Na vybor - s negrami, s gluhonemymi dazhe.
                       Zatem - s lakeyami v livreyah, v parikah
                       (Za pariki otdel'no platyat slugam).
                       Zatem - pochtovoe: na pare, trojkoj, cugom
                       (Zdes' ceny po chislu menyaem loshadej).
                  Zatem est' - skromnoe: ne v dorogih kolyaskah,
                  V zakrytom nagluho berline, potemnej.
                  Zatem - starinnoe, klassicheskoe, v maskah.
                  Zatem - shutlivoe, v meshke,
                  I poetichnoe - v ubogom chelnoke
                  (Zdes' nuzhno ozero il' rechka ponevole).
                       Venecianskoe - v gondole
                  (No zdes' laguny nam nuzhny).
                  Zatem est' - pri lune i vovse bez luny
                  (Za lunnyj svet vzimaetsya osobo).
                  Zatem est' - mrachnoe: tut molnii i grom,
                  Srazhen'e, shum klinkov, otchayannyj sodom,
                       A inogda i vyhodcy iz groba.
                  Est' i v plashchah, vpolne pod svet stenam.
                  Zatem est' s muzykoj, - pri svete fonarej,
                  A to i fakelov... No chto vsego novej,
                       Izyashchnee i veselej -
                       V portsheze pohishchen'e.

                                  Bergamen
                             (pochesyvaya golovu)

                  Nu, chto ty dumaesh'?

                                  Paskino

                                      Gm! A tvoe reshen'e?

                                  Bergamen

                  Moe? YA dumayu, i soglasis' so mnoj,
                  CHto eto v pervyj raz, no vmeste i v poslednij;
                  CHto delat'? Pust' rashod bol'shoj!
                  Davaj ispolnim vse ih bredni,
                  Pust' eto yarkij sled ostavit v ih dushe:
                  Voz'mem vsego my ponemnogu
                  I pohishchenie ustroim...

                                 Straforel'

                                          Panashe?..

                                  Bergamen

                  Ved' den'gi est'-to, slava bogu!
                       Tak osnovatel'no my im
                       Voobrazhen'e porazim.
                  Portshez, i mantii, i fakely, i maski,
                  I muzyku: vsego! Voz'mem sil'nee kraski.

                                 Straforel'
                          (vynuv zapisnuyu knizhku)

                  Itak, vy zapisat' prikazhete dlya vas:
                  Ustroit' pohishchen'e - pervyj klass,
                  No s dopolnen'yami?

                                  Bergamen

                                      Davajte dopolnen'ya.

                                 Straforel'

                       Itak, ya udalyus' teper'.
                  Osmelyus' poprosit' priotvorit' tu dver',
                  Inache...
              (Pokazyvaet na dver', vedushchuyu iz glubiny v park
                                 Paskino.)

                                  Paskino

                           Da, da, da!

                                 Straforel'

                                       Moe pochten'e!
                  Imeyu chest'.

                                  Bergamen

                              Proshchajte!

                                 Straforel'
                                 (udalyayas')

                                        Pervyj klass -
                  No s dopolnen'yami!..




                             Bergamen, Paskino

                                  Paskino

                                        A chto zh tvoj chestnyj malyj?
                  Ostavil v neizvestnosti on nas
                  Naschet ceny. Naduet ved', pozhaluj?

                                  Bergamen

                  Nu chto za pustyaki! Ostav'! Kakoj tut torg!
                  Teper' my zazhivem, ej-ej, na divo miru!

                                  Paskino

                  Pridetsya tol'ko za odnu kvartiru
                  Zimoj platit' nam. O vostorg!

                                  Bergamen

                  Kakih teper' chudes my ni nastroim v parke!

                                  Paskino

                  Derev'ya podstrizhem!

                                  Bergamen

                                      Ustroim groty!

                                  Paskino

                                                     Arki!

                                  Bergamen

                  Allejki zolotym usyplem my peskom.

                                  Paskino

                  V bassejnah zolotyh my rybok zavedem.

                                  Bergamen

                  Pozhaluj, chereschur mrachny allei parka...

                                  Paskino

                  SHary steklyannye v nih zasverkayut yarko.

                                  Bergamen

                  Fontan blistatel'nyj ustroim my sebe...

                                  Paskino

                  A v seredine klumb perepletutsya nezhno
                  Bol'shoe "P" s ogromnym "B"!..

                                  Bergamen

                  I budem starit'sya my tiho, bezmyatezhno...

                                  Paskino

                  Sbylos' vse to, o chem mechtali my davno!
                  Pristroil syna ty!

                                  Bergamen

                                     A ty svoyu Sil'vetu!
                  Schastlivej nas teper' lyudej na svete netu.

                                  Paskino

                  Moj staryj Bergamen!

                                  Bergamen

                                       Moj staryj Paskino!

                        Padayut drug drugu v ob®yatiya.




          Te zhe, Sil'veta i Persine bystro vhodyat kazhdyj so svoej
                                  storony.

                                  Sil'veta
                      (uvidya svoego otca s Bergamenom)

                  Ah!

                                  Bergamen
                       (zametiv Sil'vetu, k Paskino)

                      Doch' tvoya!

                                  Paskino
                        (zametiv Persine, Bergamenu)

                                 Tvoj syn!

                                  Bergamen
                              (tiho, Paskino)

                                           Davaj skoree drat'sya.

                      Oni prevrashchayut ob®yatiya v bor'bu.

                  Kanal'ya!

                                  Paskino

                           Negodyaj!

                                  Sil'veta
                           (tyanet otca za faldy)

                                    O batyushka!

                                  Persine
                                (ta zhe igra)

                                               Otec!

                                  Bergamen

                  Proch'! Bol'she ya ne v silah uderzhat'sya!..

                                  Paskino

                  Terpen'yu moemu teper' prishel konec!

                                  Bergamen

                  Net! Oskorbleniya ya ne spuskayu darom!

                                  Paskino

                  Menya osmelilsya on oskorbit' udarom!
                  Moshennik!

                                  Sil'veta

                           Batyushka!

                                  Bergamen

                                    Prezrennyj plut!

                                  Persine

                                                     Otec!

                                  Paskino

                  Kovarnyj negodyaj!

                                  Sil'veta

                                    O batyushka!

                                  Paskino

                                                Podlec!

                               Ih raznimayut.

                                  Persine
                               (uvlekaya otca)

                  Serdit'sya vredno vam! Vy prosto v paroksizme!

                                  Bergamen
                               (vozvrashchayas')

                  YA vne sebya!..

                                  Persine

                                Idem! Davno vam spat' pora!
                               (Uvodit otca.)

                                  Paskino
                          (ta zhe igra s Sil'vetoj)

                  YA vne sebya!

                                  Sil'veta
                                (uvodya otca)

                              Idem! Trava sovsem mokra!
                  Podumajte o vashem revmatizme!
                               (Uvodit otca.)




     Den' tiho smerkaetsya. Neskol'ko vremeni scena pusta. Potom v park
          Paskino vhodyat Straforel', ego bravi, muzykanty i t. d.

                                 Straforel'

                  Uzh zvezdy na nebe zazhglis'... Uhodit den'.
                          (Razmeshchaet svoih lyudej.)
                  Stan' zdes'... a ty vot tut... a ty podal'she, v ten'.
                  Ee uznaete po svetloj vy odezhde.
                  Kak tol'ko blagovest k vecherne zazvuchit,
                  Togda ya svistnu vam, ne nachinajte prezhde.
                     (Smotrit na pestrye plashchi brovi.)
                  Nu, pokazhites'-ka, kakov vash obshchij vid?
                  Plashchi otlichnye. Prekrasno! Prevoshodno!
                  Zadornee mechi. Derzhites' vy svobodno!
                  Vot tak.

                              Vnosyat portshez.

                            Portshez - syuda.
                      (Smotrit na nosil'shchikov negrov.)
                                            A, negry - nichego!..
                             (Krichit za scenu.)
                  Vy, fakely! smotrite zhe, dozhdites',
                  CHtoby vojti syuda, signala moego!

         Glubina sceny osveshchaetsya rozovym otbleskom fakelov. Vhodyat
                                 muzykanty.

                  A, muzykanty! Stanovites'
                  Vot zdes'...
                              (Razmeshchaet ih.)
                               Prekrasnyj rozovatyj fon -
                  Goryashchih fakelov otsvety:
                       Otlichno osveshchaet on
                            Ih siluety.
                  Pogracioznee! Ne to, ne to, ne to!
                  Ty, al't, sadis'! Ty vstanesh', mandolina,
                  Kak na "Koncerte polevom" Vatto.
                       Ne videli? Prekrasnaya kartina.
                         (Strogo, odnomu iz bravi.)
                  |j, maska, stoj pryamej! - Nu, sluchaj, vynosi!
                       Ustroil ya prelestnuyu kartinku...
                  Za instrumenty! Pod surdinku:
                       Lya-do-mi-sol'! Sol'-do-mi-si!..
                             (Nadevaet masku.)




                              Te zhe i Persine.

                                  Persine
 (medlenno vhodit. Po mere togo kak on deklamiruet, noch' temneet i vysypayut
                                  zvezdy)

                  On uspokoilsya... YA mog syuda probrat'sya.
                  Ona pridet syuda... CHego zh mne volnovat'sya?..
                  O, kak zdes' horosho! I tihij svet luny,
                  I sladkij aromat dushistoj buziny...

                                 Straforel'
                             (tiho, muzykantam)

                  Davajte muzyku!..

                        Tihaya muzyka do konca akta.

                                  Persine

                                    V teni usnuli rozy...
                  Ona pridet syuda!.. O nebo!..

                                 Straforel'
                                (muzykantam)

                                               Amorozo!.. {Nezhno (ital.).}

                                  Persine

                  Itak, ya v pervyj raz sred' temnoty nochnoj
                  Ostanus' s nej vdvoem... Ona! Moya golubka!
                       A... chto eto so mnoj!..
                  Kak budto shelk shumit? Proshelestela yubka?
                  Net, eto veterok!.. Ne vizhu ya cvetov.
                       CHto eto? Plakat' ya gotov.
                            Rebenok bezrassudnyj!..
                  Ne vizhu ya cvetov, no slyshu zapah chudnyj.
                  Spuskaetsya noch' i tiha, i yasna,
                  Cvety zasypayut, i vse tishina
                       Ob®emlet.
                  I sladko i bol'no tomitsya dusha;
                  I mir ves' molchit, veshnej negoj dysha,
                       I dremlet.
                  Vy, zvezdy vechernie, zvezdochki chistye,
                       Blesnuli v lazuri bezdonnoj.
                  Kogda-to ya k vam, moi zvezdy luchistye,
                       Stremilsya dushoyu vlyublennoj.
                  Na svet vash almaznyj smotrel ya tajkom
                  I tiho sheptalsya v bezmolv'e nochnom
                       YA s vami.
                  Ot vas, moi zvezdy, otveta ya zhdal,
                  V dalekoe nebo ya k vam uletal
                       Mechtami.
                  No ty poyavilas', rebenok naivnyj,
                       I vas, o svetila vesennih nochej,
                  Zatmil etot vzglyad upoitel'nyj, divnyj
                       Ee golubyh i glubokih ochej.
                  I sami vy, zvezdy vechernie, chistye,
                       Kogda ona vyjdet k vam v sad -
                  Pojmete, chto luchshe est' zvezdy luchistye:
                       Sil'vety charuyushchij vzglyad!..

                               Zvon kolokola.




                     Te zhe i Sil'veta, potom oba otca.

                                  Sil'veta
                 (pokazyvayas' pri pervom udare blagovesta)

                  YA slyshu blagovest. Naverno, on uzh zhdet.

                 Svistok. Pered nej poyavlyaetsya Straforel',
                            pokazyvayutsya fakely.

                  Ah!

                        Bravi uvlekayut ee v portshez.

                                  Persine

                      CHto ya slyshu?

                                  Sil'veta

                                   Pomogite!
                  O Persine!

                                  Persine

                             YA zdes'!
                        (Pereskakivaet cherez stenu.)

                                  Sil'veta

                                      Spasite!

            Persine obnazhaet shpagu i b'etsya s neskol'kimi bravi.

                                 Straforel'
                                (muzykantam)

                  Skoree tremolo!

                                  Persine

                                  Vot! vot! vot! vot!

               Skripki igrayut dramaticheski-strastnoe tremolo.
                             Bravi razbegayutsya.

                                 Straforel'
                           (teatral'nym golosom)

                  Per Bacco! {CHert voz'mi! (ital.).} |to l'venok,
                  A ne rebenok!..
                                  Klyanus' dushoj.

                     Duel' mezhdu Persine i Straforelem.

                      (Vnezapno hvataetsya za serdce.)
                  Ah! Bozhe moj! Udar byl veren. Umirayu!
                                 (Padaet.)

                                  Persine
                             (Bezhit k Sil'vete)

                  Sil'veta!

                  Kartina. Ona v portsheze, on na kolenyah.

                                  Sil'veta

                            Milyj moj! Spasitel' milyj moj!

                                  Paskino
                                  (vletaya)

                  Kak? On spasitel' tvoj? YA vse emu proshchayu!

                            Sil'veta i Persine.

                  O nebo!

                 Bergamen vhodit s tolpoyu slug i fakelami.

                                  Paskino

                          Bergamen! Tvoj yunyj syn geroj.
                  Prosti mne proshloe! Prostim drug drugu oba.
                  I nashih dorogih detej soedinim.

                                  Bergamen
                               (torzhestvenno)

                  Menya pokinuli i nenavist' i zloba.
                  Pust' budet tak: daruem schast'e im!

                                  Persine

                  Sil'veta, grezim my? Ved' eto son, Sil'veta?
                  O, budem tishe, tishe govorit',
                       CHtob ne ischezla greza eta,
                  CHtoby drug druga nam ne razbudit'...

                                  Bergamen

                  On pobedil ne tol'ko teh zlodeev,
                       No i starinnuyu vrazhdu.

                                  Paskino

                       YA s neterpen'em svad'by zhdu.

                                  Bergamen

                  Tak, znachit, mir? (Ukazyvaya na stenu.)
                                    Net bol'she Pireneev!..

                                  Persine

                       Boyus' i verit' ya sud'be.

                                  Sil'veta
                                  (prosto)

                       A chto skazala ya tebe?

                                  Persine

                       Teper' tebya lyublyu ya vdvoe!
                  Teper' nas vechno schast'e zhdet!

       V to vremya kak oni uhodyat s Paskino, Straforel' pripodnimaetsya
                    i protyagivaet Bergamenu list bumagi.

                                  Bergamen

                  Bumaga? |to chto takoe?
                  I vasha podpis'?

                                 Straforel'
                                (s poklonom)

                                  Sudar', eto schet!
                              (Padaet snova.)

                                  Zanaves




Dekoraciya  ta  zhe.  Steny  uzhe  net.  Skam'i,  prezhde  prislonennye  k  nej,
otstavleny  napravo  i  nalevo.  Neznachitel'nye  peremeny: klumby s cvetami,
kioski  iz  trel'yazha,  pretencioznye  mramornye  statui.  Napravo  - sadovaya
mebel'.  Oranzhereya.  Pri  podnyatii  zanavesa  Paskino, sidya na skam'e sleva,
                 chitaet gazetu. Blez v glubine s grablyami.



                       Paskino, Blez, potom Bergamen.

                                    Blez
                                 (rabotaya)

                  Tak, znachit, budet k vam notarius segodnya?

                                  Paskino

                  Segodnya vecherom vse konchim.

                                    Blez

                                               Vlast' Gospodnya!
                  I to, davno pora. Uzh mesyac, kak stena
                       Do osnovan'ya snesena,
                       I vy zhivete vmeste,
                       A dozhidat'sya mezhdu tem,
                  Po pravde govorya, ne po serdcu sovsem
                       I zhenihu, da i neveste.

                                  Paskino
                       (podnyav golovu i osmatrivayas')

                  A pravda, bez steny nedurno, starina?

                                    Blez

                  Eshche by!

                                  Paskino

                          Bez nee i dal' teper' vidna.
                  Da, park moj vyigral, i vyigral sto na sto!
                  A dern! Net, chto za dern!
                        (Naklonyayas' i tupaya travu.)
                                           Opyat' trava mokra?
                  Opyat' vodoj ee ty pichkaesh' s utra?
                               (Vzbeshennyj.)
                  Komu ya govoril ne polivat' tak chasto,
                  Bolvan ty etakij!

                                    Blez
                               (nevozmutimo)

                                    Prostite, ya ne znal:
                       Mne tak hozyain prikazal.

                                  Paskino

                  Hozyain! Bergamen?!

                                    Blez

                                      Tak tochno-s.

                                  Paskino

                                                   A!.. Prekrasno.
                  Tak _on_ hozyain zdes'. Teper' mne eto yasno.
                  A ya zhe kto tebe?

                                    Blez

                                    Vy - tozhe-s gospodin!

                                  Paskino

                  Nu to-to, gospodin. Tak slushaj zhe, kretin!
                  Uhod neobhodim rasten'yam,
                  Kak detyam vse ravno. Ih nuzhno okruzhit'
                       Zabotoj i umen'em
                  I polivat', a ne topit'.
                  Nu, ponyal? A ne to ya nauchit' sumeyu...
                  Teper' zhivej stupaj v oranzhereyu,
                  Tashchi syuda cvety!

         Blez v glubine rasstavlyaet cvety, prinosya ih iz oranzherei.
             Paskino chitaet. Bergamen pokazyvaetsya iz glubiny.

                                  Bergamen
                   (polivaya rasteniya iz gromadnoj lejki)

                                   Uf! Vot tebe! Syuda!
                          (K odnomu iz derev'ev.)
                  Pej vvolyu! Dam tebe ya polnuyu svobodu.
                  Kak eto ne ponyat'? Derev'ya lyubyat vodu
                  A zdes' ee tak beregut vsegda,
                  Kak budto na ves zolota voda. (Derev'yam.)
                  YA dolzhen iz-za vas vyderzhivat' srazhen'ya.
                  Net pravo, Paskino - uzhasnejshij chudak!
                       V tolk ne voz'met on etogo nikak:
                  Izlishka imenno i trebuyut rasten'ya.
               (Stavit lejku i s udovol'stviem oglyadyvaetsya.)
                  Da, park moj vyigral. Gorazdo bol'she stal,
                  Zdes' mramornyj bozhok uzhasno kstati vstal.
                  (Zamechaya Paskino.)
                  A, zdravstvuj, milyj drug!

                                Tot molchit.

                  Nu? Zdravstvuj! Zdravstvuj!!! CHto ty,
                  Ne slyshish', chto li, milyj moj?
                  Il', mozhet byt', otvetit' net ohoty?
                  YA, kazhetsya zdorovayus' s toboj.

                                  Paskino
                             (podnimaya golovu)

                  Lyubeznyj drug, segodnya, mezhdu nami,
                  Zdorovalis' uzhe i videlis' my s vami
                  Po krajnej mere dvadcat' raz.

                                  Bergamen

                       A, tak dlya vas
                       I eto nepriyatno?
            (Zametiv rasteniya, kotorye rasstavlyaet Blez. Blezu.)
                  Zachem vse eto zdes'? Tashchi sejchas obratno!

    Blez, sbityj s tolku, zhivo ubiraet rasteniya. Paskino podnimaet glaza
                     k nebu, pozhimaet plechami i chitaet.

               (S grustnym vidom prohazhivaetsya vzad i vpered;
          saditsya ryadom s Paskino, molchit, potom - melanholichno.)

                  Vot v etot samyj chas ya kazhdyj den' tajkom
                  Speshil syuda...

                                  Paskino
                        (mechtatel'no opuskaya gazetu)

                                  I ya, byvalo, vecherkom
                  Tihon'ko udiral... I vspominat' zabavno!

                                  Bergamen

                  Opasnost'!..

                                  Paskino

                               I sekret.

                                  Bergamen

                                          A eto bylo slavno!..
                  Kogda hotelos' nam drug s drugom poboltat',
                       Kak my umeli naduvat'
                       Sil'vetu s Persine, byvalo!

                                  Paskino

                       I kazhdyj raz nam ugrozhalo
                       Isportit' bok, slomat' rebro,
                       Vzbirayas' na stenu k sosedu.

                                  Bergamen

                       I kak umeli my hitro
                       Zavoevat' svoyu besedu!

                                  Paskino

                       Ispachkaesh'sya ves', promezh kustov skol'zya,
                       Kak krasnokozhie v romane.

                                  Bergamen

                       A bylo chto-to... imenno v obmane,
                       CHto nas prel'shchalo. Otricat' nel'zya.

                                  Paskino

                       A kak drug druga my klejmili,
                       Bezzhalostnye dva otca!

                                  Bergamen

                       I s penoyu u rta klyalisya bez konca
                       Drug druga pogubit'!

                                  Paskino

                                            My besposhchadny byli.

                                  Bergamen

                       Da, eto bylo presmeshno!
                                 (Zevaet.)

                                  Paskino
                                  (zevaya)

                  Milejshij Bergamen!

                                  Bergamen
                                  (zevaya)

                  Lyubeznyj Paskino?..

                                  Paskino

                  Teper' nam etogo, po chesti, ne hvataet.

                                  Bergamen

                  |, chto vy, polnote!
                            (Posle razmyshleniya.)
                                      A vprochem, da... Kto znaet?
                  Schastlivee my byli, mozhet byt',
                       Smotrya skvoz' rozovuyu prizmu...
                       Neuzhto zh romantizmu
                  Udastsya za sebya tak stranno otomstit'?

                                 Molchanie.

                      (Smotrit na chitayushchego Paskino.)
                  Vsegda bez pugovic, s rasstegnutym zhiletom!
                  Otchayan'e voz'met!
              (Vstaet i snova nachinaet hodit' vzad i vpered.)

                                  Paskino
                  (smotrya na nego iz-za gazety; v storonu)

                                    V durackom frake etom
                  Uzhasno on pohozh na majskogo zhuka.
                 (Pritvoryaetsya, chto chitaet, i ne smotrit na
                     prohodyashchego mimo nego Bergamena.)

                                  Bergamen
                        (smotrya na nego, v storonu)

                  CHitaya, on kosit. Odnako zhe toska!
                                 (Svistit.)

                                  Paskino
                                  (nervno)

                  Opyat' on zasvistel. Uzhasnaya privychka!
                       Vy ot nee ne mozhete otstat'?

                                  Bergamen
                                 (ulybayas')

                  Tak ya i znal. Uzhe gotova stychka.
                  Suchki v chuzhom glazu vy lyubite schitat'.
                  A malo l' ih u vas?

                                  Paskino

                                      Kak, u menya?

                                  Bergamen

                                                   Ponyatno.
                  Vy i ne znali? Vot chudak!..

                                  Paskino

                  Kakie zh, naprimer?

                                  Bergamen

                                      Skazhu, kol' vam priyatno.
                       Vy nyuhaete tak
                       Userdno svoj tabak,
                  CHto chernyj nos vash otob'et ohotu
                  Smotret' na vas; chihaete bez schetu;
                  Rasskazhete vy v den' raz dvadcat' shest'
                       Istoriyu odnu i tu zhe.

                                  Paskino
                               (kachaya nogoj)

                  No eto vse...

                                  Bergamen

                                 A est' i huzhe.
                  Ni na minutku vy ne mozhete prisest',
                       CHtob ne kachat', kak mayatnik, nogami,
                  A za stolom (ya nablyudal za vami)
                       Vy v shariki kataete svoj hleb.
                  Man'yak ne ya, a vy, i prezhde byl ya slep!

                                  Paskino

                  Da, tak kak my teper' otchayanno skuchaem,
                  To, chtob hot' chem-nibud' napolnit' nash dosug,
                  Drug v druge my to to, to eto zamechaem
                  Ot delat'-nechego. Prekrasno, milyj drug:
                  Moe prisutstvie yavlyaetsya vam gnetom;
                  Vy zanimaetes' moih privychek schetom;
                  Zapisan inventar'! Sostavlen polnyj list,
                  No zhizn' sovmestnaya - velikij okulist,
                  Kotoryj slepotu moyu rasseyal razom,
                       I nedostatki vashi vse
                       YAvilis' mne vo vsej krase.
                  Teper' ya vizhu vas vooruzhennym glazom,
                       I stal zametnee vo vsem
                       Mne nedostatok samyj malyj.
                  Tak, esli muhu my rassmotrim pod steklom,
                       Ona pokazhetsya chudovishchem, pozhaluj!

                                  Bergamen

                  Tak, znachit, ya byl prav. Stena, stena, stena!..

                                  Paskino

                  V chem eto?..

                                  Bergamen

                               Bez steny ty stal gorazdo huzhe.

                                  Paskino

                  Da i tebe byla ne lishneyu ona.

                                  Bergamen

                  My vidimsya ves' den'; smykaetsya vse uzhe
                  Magicheskij nash krug.

                                  Paskino
                                (vzryvayas')

                                        Dovol'no, sudar' moj!
                  Ne v silah zhizni ya perenosit' takoj!

                                  Bergamen
                          (s bol'shim dostoinstvom)

                  Dovol'no, sudar' moj! Proshu ne goryachit'sya.
                  My eto sdelali ved' tol'ko dlya detej!

                                  Paskino
                              (s pokornost'yu)

                  Da, pravda. Dlya detej. Itak, s sud'boj svoej
                       Poka dolzhny my primirit'sya.
                       My ispytanie dlya nih perenesem.

                                  Bergamen

                  Soboyu zhertvuya, my ih lyubov' spasem!

         Sil'veta i Persine pokazyvayutsya iz-za derev'ev i medlenno
         prohodyat po scene, obnyavshis', s ekzal'tirovannymi zhestami.

                                  Paskino

                  Tss! Vot vlyublennye!

                                  Bergamen
                              (smotrya na nih)

                                        Smotrite-ka na pozu.
                  Nu, ne goditsya li ona k apofeozu?

                                  Paskino

                  S teh por, kak sluchaj im ispolnil ih mechty,
                       Oni siyaniem kakim-to zality!

                                  Bergamen

                  Da ved' teper' tot chas, kogda cheta mladaya,
                  Akteram v prazdnestvah lyubovnyh podrazhaya,
                  YAvlyaetsya syuda roman svoj prodolzhat',
                       Mechtami pylkimi delit'sya
                  I mestu groznogo srazhen'ya poklonit'sya.
                       Ne budem im meshat'.

         Sil'veta i Persine poyavlyayutsya sprava, blizhe k avanscene, i
                        opyat' prohodyat cherez scenu.

                  Tss! tishe! Vot oni, vot nashi piligrimy.
                  Romana nezhnogo tridcataya glava.

                                  Paskino

                  Uzory novye, no staraya kanva.
                  Poslushaem zhe ih; oni neutomimy.
                  Kogda na miluyu im temu govoryat,
                  Sposobny rassuzhdat' hot' pyat' chasov podryad.

                   Paskino i Bergamen pryachutsya za klumbu.




            Sil'veta, Persine, Bergamen i Paskino, spryatavshiesya.

                                  Persine

                  Lyublyu tebya! Lyublyu dushoyu upoennoj!

                                  Sil'veta

                  Lyublyu!..

                              Ostanavlivayutsya.

                           I vot my zdes'.

                                  Persine

                                      Da, zdes' upal, pronzennyj
                  Moej rukoj bezzhalostnoj, zlodej.

                                  Sil'veta

                       Zdes' Andromedoyu byla ya!

                                  Persine

                  A ya srazhalsya, kak Persej,
                       I spas tebya, o dorogaya!

                                  Sil'veta

                  A skol'ko bylo ih?

                                  Persine

                                     Dush desyat'...

                                  Sil'veta

                                                    Net, net, net!
                  Po krajnej mere dvadcat', ne schitaya
                  Togo poslednego, komu ty dal otvet
                       Na derzkuyu ego otvagu,
                  Vonzivshi v grud' emu, geroj moj milyj, shpagu.

                                  Persine

                       Vy pravy: tridcat' bylo ih.

                                  Sil'veta

                       O, rasskazhi mne snova,
                  Kak ty, s ognem v glazah, s mechom v rukah tvoih,
                  Ih pobedil sred' sumraka nochnogo,
                  Geroj moj milyj!

                                  Persine

                                    YA voshel v azart,
                  I padali oni, kak domiki iz kart.

                                  Sil'veta

                  Kogda b vy ne byli, moj drug, tak belokury,
                  YA dumala b, chto Sid predstal ocham moim!

                                  Persine

                       Da, my pohozhi s nim,
                       My - rodstvennye dve natury.

                                  Sil'veta

                  O, esli b ya mogla prochest' kogda-nibud'
                  O nas poemu...

                                  Persine

                                 Ty ee prochtesh', Sil'veta!

                                  Sil'veta

                  YA vas lyublyu!

                                  Persine

                               Polna blazhenstva grud'!

                                  Sil'veta

                  Prekrasnej vseh drugih poema budet eta.
                       Ne znayu, chto eto: ya grezhu il' zhivu
                       I etot divnyj son ya vizhu nayavu.
                  Podumaj, milyj moj, nu kak vse eto stranno!
                  Kak chasto myslenno davala klyatvu ya,
                  CHto budet svyazana navek sud'ba moya
                  S geroem, vstrechennym bezumno i nezhdanno;
                  CHto ne uvidit lask moih
                  Sem'ej prismotrennyj zhenih...

                                  Persine

                  Da?

                                  Sil'veta

                       Da, pojmi! Ne tot, kogo v sem'e schitayut
                       Primernym zhenihom, i tetki obozhayut;
                       Kogo zhenit' zhelaet starshij brat
                       Il' staryj drug sem'i, dostojnejshij abbat
                       I blagosklonnyj ispovednik...

                                  Persine

                  Da! Mal'chik tihon'kij, otcovskih blag naslednik,
                  Syn druga tvoego otca,
                  Nazojlivyj i neizbezhnyj!

                                  Sil'veta

                  Vot, vot! No tak, kak my... o drug moj nezhnyj...

                                  Persine

                  Ne zhdali my schastlivogo konca.

                                  Sil'veta
                                  (smeyas')

                  Skazhi, pozhalujsta, a ty ne zamechaesh',
                       CHto nashi stariki vse eti dni...

                                  Persine

                       V sobach'em nastroenii oni!

                                  Paskino
                                (za klumboj)

                       Gm!

                                  Sil'veta

                           Pochemu eto?

                                  Persine

                                       A ty ne ponimaesh'?
                  Prichinu etomu otlichno znayu ya.

                                  Bergamen
                                (za klumboj)

                  Aga!

                                  Sil'veta

                       Nu rasskazhi!

                                  Persine

                                    O milaya moya,
                  Ih povsednevnosti meshaet schast'e nashe.
                  Pochtennyj moj otec i avtor dnej tvoih...
                       Ot vsej dushi ya pochitayu ih,
                       No... oba dobrye papashi -
                       Prostye burzhua, i, kak-nikak,
                  Nash svet ih vydelyaet mrak.

                                  Paskino
                                (za klumboj)

                  Gm, gm!

                                  Sil'veta
                                  (smeyas')

                           I vot teper' oni izvestny stanut
                  Kak nashi dva otca.

                                  Persine
                                  (smeyas')

                                     A znaesh', moj otec...
                  On hrabrosti moej boitsya! Nakonec,
                  On nedovolen mnoj!..

                                  Sil'veta

                                        Ponyatno: on obmanut!

                                  Persine

                  CHto hochesh' ty skazat'?

                                  Sil'veta

                                          O net, ya ne reshus'!

                                  Persine

                  Nu, govori smelej, shalun'ya ty, rebenok!

                                  Sil'veta

                  On chuvstvuet sebya... prosti... sovsem kak gus',
                  V gnezde kotorogo vdrug vyvelsya orlenok!

                                  Smeyutsya.

                                  Bergamen
                                (za klumboj)

                  Ho-ho!

                                  Sil'veta
                              (smeyas' gromche)

                         O bednye, kak posmeyalas' zlo
                  Nad nimi tajna nashej strasti zhguchej!

                                  Paskino
                                (za klumboj)

                  He-he!

                                  Persine

                         Zdes', kak vsegda, Skapen vlyublennyh - sluchaj.
                  Ego sodejstvie nam tol'ko pomoglo.

                                  Bergamen
                                (za klumboj)

                  Ha-ha!

                                  Sil'veta

                         YA ne mogu podumat' bez ulybki:
                  Segodnya vecherom kontrakt podpishem my!

                                  Persine

                  Net, schast'ya nashego ih ne pojmut umy!
                  Nu, ya pojdu teper'...
                             (Othodit vglub'.)

                                  Sil'veta

                                        Kuda, moj milyj?

                                  Persine

                                                         Skripki
                  Na etot vecher zakazhu.

                                  Sil'veta

                  Tak do svidan'ya, drug moj... Pogodite!
                  Hochu ya byt' sovsem mila, smotrite,
                  I do reshetki ya vas, sudar', provozhu.
                  Idut k reshetke obnyavshis'.
                                 (ZHemanno.)
                  CHem ustupaem my lyubovnikam izvestnym?

                                  Persine

                  O da! Prichislyat nas k bessmertnym i prelestnym:
                  Romeo s YUliej...

                                  Sil'veta

                                    Aminta s pastuhom...

                                  Persine

                  |ndimion v ob®yatiyah bogini...

                                  Sil'veta

                  Paolo i Francheska da Rimini...

                                  Persine

                  A Tisba i Piram?..

                       Golosa slyshny iz-za derev'ev.

                                  Sil'veta

                                     Potom
                  Laura s plamennym poetom
                  Petrarkoyu...

                                   Ushli.




                             Paskino, Bergamen

                                  Bergamen

                                 Nu! Koncheno ob etom?

                                  Paskino
                                (nasmeshlivo)

                  Da-s, umnyj chelovek, ya pozdravlyayu vas!
                       Sovsem ya vami razuteshen,
                       Vash plan my videli sejchas,
                       I rezul'tat ego vpolne uspeshen.
                  CHto zh, vy predvideli, chto eta kuter'ma
                  Nam okonchatel'no detej svedet s uma?
                  Teper' dovol'ny vy, milejshij moj uchitel',
                       Soznat'sya ne hotite l'?

                                  Bergamen

                       Skazhu po pravde ya,
                       CHto doch' tvoya
                  Na nervy dejstvuet, boltaya s voshishchen'em
                  O tom, chto nazyvalos' pohishchen'em.

                                  Paskino

                  A luchshe, mozhet byt', synok lyubeznyj tvoj,
                  Voobrazhayushchij, chto on sovsem geroj?

                                  Bergamen

                  Net, chto vsego glupej, tak eto ih uporstvo
                  Vyshuchivat' - kogo? - roditelej svoih!
                  I proslavlyat' svoe umeloe pritvorstvo,
                  CHto my ni razu ne pojmali ih,
                  I tolkovat' pro nashe osleplen'e.
                  Kak hochesh'... glupo, da; no eto zlit menya!

                                  Paskino

                  Predvidel eto ty?

                                  Bergamen

                                    Da, uzh moe pochten'e!

                                  Paskino

                  Teper' mal'chishka tvoj ne propuskaet dnya,
                  CHtob nas ne vysmeyat'.

                                  Bergamen

                                        Da, eto uzh ne delo.

                                  Paskino

                       Net. |to zlit menya,
                  I ya im vse skazhu. Dovol'no! Nadoelo!

                                  Bergamen

                       |, net, ty pogodi!
                       Nemnogo vremya vperedi: do svad'by
                       Nam ne meshalo pomolchat' by.
                  Po krajnej mere ya... ya budu tverd.
                  Poka ne prozvuchit poslednij uzh akkord
                  Na nashem prazdnike. YA budu nem kak ryba,
                       Kak kamennaya glyba,
                  Ne to vse prahom poletit.

                                  Paskino

                       Da-s! My teper', kak deti,
                       Popalis' v sobstvennye seti.
                  A vse tvoj plan.

                                  Bergamen
                                (v storonu)

                                   Menya on zlit.

                                  Paskino

                  Da, nechego skazat'! Nu, plan! Nu, rezul'taty!
                       Net, ya ne ozhidal togo.

                                  Bergamen

                       Poslushaj, drug moj, ot nego
                       I sam byl bez uma ty.




Te  zhe  i  Sil'veta. Ona veselo vhodit s cvetushchej vetv'yu v rukah, posylaya eyu
           vozdushnye pocelui Persine, zatem podhodit k starikam.

                                  Sil'veta

                  Papasha, zdravstvujte! I budushchij otec!

                                  Bergamen

                       Moe pochten'e, budushchaya dochka!

                                  Sil'veta
                            (peredraznivaya ego)

                  "Moe pochten'e, budushchaya dochka!"
                       Nu pocelujte zh! Vot vam shchechka!
                       Vy nelyubezny, nakonec.
                  CHto s vami?

                                  Bergamen

                              Paskino opyat'...

                                  Sil'veta
                          (mahaya pered nim vetkoj)

                                                Opyat' za ssory?
                  Tss! tss! spokojstvie! YA vetku mira vam,
                  Kak golub', prinoshu: ostav'te perekory.
                  Vse serdyatsya! Nu da, nel'zya zhe dvum vragam
                  Prostit' vse proshloe i srazu primirit'sya.

                                  Paskino
                                (v storonu)

                  Ironiya!

                                  Bergamen
                           (gromko i nasmeshlivo)

                           Nu da, ne mozhet pozabyt'sya
                  Takaya nenavist', kak nasha, da, da, da!..

                                  Sil'veta

                  Da, vot podumajte! Smertel'naya vrazhda!
                  Ah, stoit vspomnit' mne: chego ni govorilos'
                  O bednom batyushke tak pryamo predo mnoj!
                       Vam i ne snilos',
                  CHto ya sidela tam, za miloyu stenoj!

                                  Bergamen
                                (v storonu)

                  Net, kak ona glupa!

                                  Sil'veta

                                      Ved' kazhdyj den', byvalo,
                  Speshila ya syuda, chtob videt' Persine
                  A vy! Ob etom vy ne dumali nimalo?

                                  Paskino
                                (ironicheski)

                  O da, konechno, i ne snilos' mne.

                                  Sil'veta
                                (Bergamenu)

                  YA pomnyu, kak sejchas, v den' samyj pohishchen'ya,
                  Kak Persine skazal v poryve uvlechen'ya:
                       "Izvestna mne sud'ba moya!
                       Povinovat'sya vam ne budu ya;
                  I esli ya zhenyus', tak tol'ko romantichno!"
                  A? Slovo on sderzhal, priznajtes'-ka, otlichno!

                                  Bergamen
                                (vzbeshennyj)

                  I dumaete vy, chto, esli b tol'ko nam
                  Hotelos' pomeshat'...

                                  Sil'veta

                                        Ta-ta-ta-ta! Dovol'no!
                  Sto raz chitala ya: sama sud'ba nevol'no
                       Vlyublennyh dorogim mechtam
                  Velikodushno pomogaet,
                       I strannyj sluchaj prinuzhdaet
                  Otcov zhestokih gnev zabyt'.

                                  Bergamen

                  Ah, strannyj sluchaj!

                                  Paskino

                                       Ah, ne mozhet byt'!

                                  Sil'veta

                       Odnako zhe my eto dokazali.

                                  Bergamen

                       A esli b my vam rasskazali...

                                  Sil'veta

                  CHto?

                                  Paskino

                       CHto? Net, nichego!

                                  Sil'veta

                                         Zachem zhe etot vid,
                  Kotoryj tajnu strashnuyu hranit?

                                  Paskino

                  Kogda nam stoilo skazat' by tol'ko slovo...
                       No budem my molchat'!

                                  Bergamen

                       O da, molchat'.

                                  Sil'veta

                                      Ne novo!
                       Kogda vam nechego skazat',
                       Tak ponevole budete molchat'.

                                  Paskino
                                 (vspyhnuv)

                  Nam nechego skazat'! Bezumnaya devchonka!
                  Vy skazkam verite, prigodnym dlya rebenka.
                       Vy verite do etih por,
                  CHto mozhno v etot park vorvat'sya, nevziraya,
                       CHto zaperta ograda na zapor?

                                  Bergamen

                  Vy verite, chto istina pryamaya -
                  Ves' etot vymysel, i nashih docherej
                  I do sih por kradut, kak yabloki iz sada?

                                  Sil'veta

                  Komu zhe, kak ne mne, i verit' v eto nado?

                                  Bergamen

                  A ya vam govoryu, chto ya hochu skorej
                  Pokonchit' etot vzdor. Dovol'no pritvoryat'sya!
                  S teh por kak mir stoit, - da, nadobno priznat'sya, -
                  Uspeh na storone vsegda "zlatyh kudrej",
                  I bednyj Bartolo so zloboyu revnivoj
                  Sklonyat'sya dolzhen byl vsegda pred Al'mavivoj.
                  No eto konchilos', i vot triumf gotov,
                  I mesti chas nastal dlya belyh parikov!

                                  Sil'veta

                  No...

                                  Paskino

                        Prezhde byli my (konechno, vy chitali)
                  Osmeyannye vse, neschastnye slepcy:
                  Kassandr, Orgon, ZHeront i prochie otcy,
                  Vy v eto verite; nu, znajte, vy otstali!
                  Teper' takih otcov uzh bol'she ne najti.
                  Obmanutye vas reshili provesti.
                  Vy oba s Persine i slushat' ne hoteli,
                  Kogda by prosto my o nashej obshchej celi -
                       Vas pozhenit' - skazali vam.
                       CHto zh ostavalos' delat' nam?
                  My zapretili vam lyubit' drug druga nezhno,
                  I s zapreshchen'em neizbezhno
                       Lyubov' prishla k vam!

                                  Sil'veta

                                             No togda
                       Vy znali, mozhet byt'...

                                  Bergamen

                                               Da!

                                  Paskino

                                                   Da!

                                  Sil'veta

                  I nashi nezhnye duety...

                                  Bergamen

                  YA chasto slushal vas, vlyublennye poety!

                                  Sil'veta

                       A nasha staraya skam'ya?

                                  Paskino

                       Prostaya vydumka moya.

                                  Sil'veta

                  Duel'?

                                  Bergamen

                         Odna igra.

                                  Sil'veta

                                     Ubijcy?

                                  Bergamen

                                             Prosto - mimy.

                                  Sil'veta

                       No pohishchenie? - O, vy neumolimy!
                       Nepravda! YA ne veryu vam!..

                                  Bergamen
                             (sharit v karmane)

                       Poverite svoim glazam.
                       Vse eto byli tol'ko shirmy!
                       Za pohishchen'e vot i schet!

                                  Sil'veta
                          (vyryvaya u nego bumazhku)

                                                 A! Dajte!..

                                  Bergamen

                                                              Vot,
                       Izvol'te.

                                  Sil'veta
                                  (chitaet)

                             "Straforel', doverennyj ot firmy..."

                                  Paskino
                                   (tiho)

                  Ne rano li?

                                  Bergamen

                              Puskaj prochtet.

                                  Sil'veta

                  Uzheli pravda? O, kakoe unizhen'e!
                                 (CHitaet.)
                  "Za mizanscenu pohishchen'ya..."
                  Ah! "...gospodinu Bergamenu schet...
                  Poldyuzhiny plashchej v pyat' frankov, vosem' masok..."

                                  Paskino
                                   (tiho)

                  Ne rano li?

                                  Sil'veta

                               "Puncovoe manto
                  I rozovyj portshez..."
                           (Gromko, ironicheski.)
                                        Ne pozhaleli krasok!
                   (Nervno smeyas', brosaet schet na stol.)

                                  Paskino
                                (udivlennyj)

                  Ona ne serditsya?

                                  Sil'veta
                             (natyanuto veselo)

                                   Serdit'sya mne?.. Za chto?
                  No tol'ko... poroh-to vy tratite naprasno.
                  Ne dumaete l' vy, chto esli ya tak strastno
                       Vlyubilas' v Persine,
                  To lish' blagodarya hitrospleten'yam etim?
                       Vot eta mysl' obidna mne!

                                  Paskino

                  Ne dumal ya, chto my takuyu krotost' vstretim,
                       Ona otlichno eto prinyala.

                                  Bergamen

                  Otlichno prinyala, i kak ona mila!

                                  Paskino

                  Tak, znachit, Persine skazat' nam tozhe mozhno?

                                  Sil'veta
                                   (zhivo)

                  Ni slova, net, net, net!..
                  Muzhchiny vse tak glupy!

                                  Paskino

                                         Nu, otvet!

                                  Bergamen

                  Vot eto - zdravyj smysl! Vot eto ostorozhno!
                  A ya-to polagal...
                             (Smotrit na chasy.)
                                    Odnako nam pora.
                  Idem gotovit'sya k kontraktu.
                  Net, otneslis' vy prevoshodno k faktu,
                  I my druz'ya.
                           (Protyagivaet ej ruku.)

                                  Sil'veta

                               O, kak zhe! YA dobra!

                                  Bergamen
                               (vozvrashchayas')

                  Tak vy ne serdites'?

                                  Sil'veta
                                 (slashchavo)

                                      Niskol'ko!

                                  Bergamen

                                                  Da, ya vizhu!

                              Stariki uhodyat.

                                  Sil'veta
                          (s holodnym beshenstvom)

                  O, etot Bergamen! Ego ya nenavizhu!




                             Sil'veta, Persine.

                                  Persine
                            (vhodya, s vostorgom)

                  A, vy vse zdes' eshche, o milaya moya...
                       A vprochem, eto ponimayu ya,
                  CHto s etim mestom vy ne v silah razluchit'sya,
                       Gde oschastlivil nas chudesnyj sluchaj tot.

                                  Sil'veta
                           (sidya na skam'e sleva)

                  CHudesnyj, imenno, dolzhna ya soglasit'sya.

                                  Persine

                       Vot zdes', na etom meste, vot -
                  Zdes' vy pochti bez chuvstv smotreli, dorogaya,
                  Kak bilsya ya, chest' vashu zashchishchaya.
                       Srazhalsya hrabro ya, kak pylkij Amadis,
                  I tridcat' chelovek togda so mnoj dralis'!

                                  Sil'veta

                  Net, desyat' bylo ih.

                                  Persine
                            (priblizhayas' k nej)

                                        No, milaya, chto s vami?
                       Kak budto vam chego-to zhal'?
                  Kakimi grustnymi vy smushcheny mechtami?
                       I chto vlilo pechal'
                  V sapfiry eti, v eti ametisty,
                       CHto uzh oni ne tak yasny, ne tak luchisty?
                  No kto zhe etomu vinoj?
                       Skazhite mne! YA budu grozen!

                                  Sil'veta
                                (v storonu)

                  Ego yazyk slegka pretenciozen.

                                  Persine

                       A vprochem, ponyal ya! Razluka so stenoj -
                       Vot chto vas ogorchaet;
                          Vam ne hvataet
                       Ee kamnej, ee listvy -
                  Nemyh svidetelej tainstvennyh svidanij
                       I boyazlivyh ozhidanij...
                  No ne razrushena stena, ne bojtes' vy:
                       Ona v poezii naveki sushchestvuet,
                  Kak ne razrushen i balkon
                       Lyubovnikov veronskih!

                                  Sil'veta
                          (v storonu, neterpelivo)

                                             CHto tolkuet!
                  I kak vysokoparen on!

                                  Persine
                             (vpadaya v lirizm)

                  Da, vechno tot balkon beleet,
                       I veterok tam vechno veet,
                       I vechno l'et on aromat
                       Neuvyadayushchih granat.
                       I vechno lestnicu kolyshet,
                       I vechnoj tam zari siyaet svet.

                                  Sil'veta



                                  Persine

                       Vechnyj tam zvuchit duet,
                  I dekoraciya krasoyu vechnoj dyshit.
                  Vot pochemu stena hotya i snesena,
                  No vechno budet zhit' v istorii ona,
                       Priyut lyubvi takoj chudesnoj!

                                  Sil'veta
                                (v storonu)

                  Net! On ne zamolchit, tvorec ty moj nebesnyj!

                                  Persine
                         (s mnogoobeshchayushchej ulybkoj)

                  No vyrazili vy zhelanie svoe,
                  CHtob v rifmy ya oblek poemu nashej strasti,
                       Poemu divnuyu...

                                  Sil'veta
                             (s bespokojstvom)

                                        Nu chto zh?

                                  Persine

                                                  Vse v vashej vlasti.

                                  Sil'veta

                  I chto zhe?

                                  Persine

                            Nachal ya ee.

                                  Sil'veta

                  Kak, pishesh' ty stihi?!

                                  Persine

                                         Umel zhe fehtovat' ya.
                  Poslushaj moj debyut; ya nachal sochinyat',
                  Idya za skripkami. Prochtu vse bez iz®yat'ya.

                                  Sil'veta

                  O-o!

                                  Persine

                       Poka vsego lish' pesen pyat':
                       "Otcy-vragi".

                                  Sil'veta

                                     O-o!

                                  Persine
                       (prigotovlyayas' deklamirovat')

                                          Pesn' pervaya!..

                                  Sil'veta

                                                           O bozhe!

                                  Persine

                  No chto ty, chto s toboyu? CHto zhe?
                       Mne strashno za tebya.

                                  Sil'veta

                  Tak... schast'e, nervy i... volnen'e...
                                  (Rydaya.)
                  Daj mne prijti v sebya.
             (Povorachivaetsya k nemu spinoj, saditsya na skam'yu i
                           pryachet lico v platok.)

                                  Persine
                                (izumlennyj)

                  YA ostavlyayu vas... no tol'ko na mgnoven'e...
                (Potom v storonu, s samodovol'noj ulybkoj.)
                  Ponyatno v etot den' volnenie ee!
              (Perehodit napravo, zamechaet na stole schet, zhivo
              vynimaet karandash iz karmana i saditsya, govorya.)
                  Odnako zapishu tvorenie moe.
                  (Beret bumagu, prigotovlyayas' pisat', no
              ostanavlivaetsya s podnyatym karandashom i chitaet.)
                  CHto eto, a?!
                                (Ulybaetsya.)
                       "Za to, chto dolzhen razygrat' ya
                       Ubitogo neopytnoj rukoj:
                  Dvenadcat' frankov mne za porchu plat'ya,
                       Za samolyubie zhe - sorok". Bozhe moj!
              (Prodolzhaet potihon'ku chitat'. Ulybka ischezaet.
                            Glaza rasshiryayutsya.)

                                  Sil'veta
                         (v storonu, vytiraya glaza)

                  Kogda b on tol'ko znal, kak eti grezy lozhny,
                  S kakoj by vyshiny, neschastnyj, on upal!
                  YA chut' ne vydala sebya. Kogda b on znal!
                  No budem ostorozhny.

                                  Persine
                                (vskakivaya)

                                       O-go-go-go!

                                  Sil'veta
                            (obernuvshis' k nemu)

                                                   CHto s vami?

                                  Persine
                                (pryacha schet)

                                                               Nichego.

                                  Sil'veta
                                (v storonu)

                  Mne zhal' ego! Tak osleplen!

                                  Persine
                                (v storonu)

                                              Kak glupo!
                  Vot, znachit, pochemu ne razyskali trupa.

                                  Sil'veta
                            (v storonu, vstavaya)

                  Kak budto grusten on! Uteshu ya ego.
            (Podhodit k nemu; vidya, chto on ne tronulsya s mesta,
                                koketlivo.)
                  Vy na menya sovsem ne smotrite. Skazhite,
                  Kak moj kostyum vam nravitsya?

                                  Persine
                                 (nebrezhno)

                                               Prostite,
                  Vam luchshe v rozovom. Nejdet vam goluboj.

                                  Sil'veta
                          (v storonu, porazhennaya)

                  Sozdatel' moj!
                  Mne goluboj nejdet? Tak, znachit, on vse znaet.
                             (Smotrit na stol.)
                       Kuda zhe ya devala schet?

                                  Persine
                        (vidya, chto ona chto-to ishchet)

                  CHto vy tam vertites'?

                                  Sil'veta
                                (v storonu)

                                        Byt' mozhet, vetrom sdulo.
                                   (Emu.)
                  YA... posmotret' hochu, kak plat'e mne idet.
                    (Raspravlyaet yubku. Potom v storonu.)
                  No kak zhe mne uznat'? A! mysl' mel'knula.
                                   (Emu.)
                  Poslushaj! Ty hotel poemu mne chitat'?
                  Prochti ee!..

                                  Persine
                                (vzdrognuv)

                               Ah... Net...

                                  Sil'veta
                        (berya ego za ruki, laskovo)

                                             Pro nashe priklyuchen'e.
                  Prochti zhe, milyj moj!

                                  Persine

                                       Nu vot! Stihopleten'e
                  Ne udaetsya mne. Gde mne stihi pisat',
                  Ved' ya sovsem ne znayu...

                                  Sil'veta

                                           Scheta?

                                  Persine
                               (podprygivaya)

                  Kak scheta?

                                  Sil'veta

                             No pozvol'...

                                  Persine
                              (smotrya na nee)

                                            Schet... eto novo chto-to...
                  Ty znaesh'?

                                  Sil'veta

                             Znaesh' ty?

                                    Oba

                                        Tak, znachit, znaesh' ty?
                     (Pauza, potom razrazhayutsya smehom.)
                  Ha-ha-ha!

                                  Persine

                            Vot smeshno!

                                  Sil'veta

                                        Net, pravo, prezabavno!..

                                  Persine

                  I rol' nas razygrat' zastavili ispravno!

                                  Sil'veta

                  Da, rol'!..

                                  Persine

                               Tak eti vse mechty -
                  Vse eto byli shutki. Slavno!
                  Tak nashi papen'ki starinnye druz'ya?

                                  Sil'veta

                  I dobrye sosedi uzh izdavna.

                                  Persine

                  Byt' mozhet, mne srodni tvoya sem'ya,
                  I na kuzine ya zhenyus'. Ha-ha! Prelestno!

                                  Sil'veta
                               (s reveransom)

                  YA za kuzena zamuzh vyhozhu!

                                  Persine

                  YA ot vostorga slov ne nahozhu.

                                  Sil'veta

                  Klassicheski! Hotya, skazhu vam chestno,
                  Byvayut braki inogda
                  Pointeresnee. CHto zh delat'? Ne beda!
                  Zato, ne pravda li: smotret' priyatno,
                  Kak udalos' im lovko sochetat'
                  Lyubov' i dolg!

                                  Persine

                                 Netrudno otgadat',
                  CHto zdes' i vygoda zameshana...

                                  Sil'veta

                                                 Ponyatno!

                                  Persine

                  Dva nashi parka, kak-nikak...

                                  Sil'veta

                  Nu, slovom, prevoshodnyj brak,
                  Vpolne razumnyj i udobnyj.

                                  Persine

                       O, bespodobnyj!

                                  Sil'veta

                       Gde vy, moi mechty?
                  Moya idilliya, gde ty teper', gde ty?

                                  Persine

                  Da, uzh idillii dejstvitel'no zdes' netu.

                                  Sil'veta

                  I vot tolkaet zhizn' Sil'vetu
                  V ryad sonnyh baryshen', kakih vezde mil'on...

                                  Persine

                  A ya stal zhenishok smirennyj i prilichnyj,
                  YA, ya, - v kom byl lyubim Romeo poetichnyj...

                                  Sil'veta

                  Ah... da... Romeo... Ty - ne on.

                                  Persine

                       Prostite mne, Sil'veta,
                  Ne dumaete l' vy, chto vy eshche Dzhul'etta,
                       V kotoruyu ya byl vlyublen?

                                  Sil'veta

                       Kak vasha rech' gor'ka!

                                  Persine

                                             A vasha - kislovata.

                                  Sil'veta

                  Prostite, milyj drug, ne ya zhe vinovata,
                       CHto byli vy smeshny.

                                  Persine

                       Soznat'sya vy dolzhny,
                  CHto esli v etom priklyuchen'e
                  YA byl smeshnym - to ne odin zhe ya.

                                  Sil'veta

                  Puskaj po-vashemu. Nemnogo uteshen'ya,
                  CHto oba byli my smeshny. Mechta moya,
                       Ty, ptichka golubaya,
                  Kak krylyshki tvoi uspeli polinyat'!

                                  Persine
                               (poddraznivaya)

                  Ha, obmanuli vas, fal'shivo pohishchaya!

                                  Sil'veta

                  Narochno vam menya pozvolili otnyat'!

                                  Persine

                  Pohishchennoyu byt' eshche raz ne hotite l'?

                                  Sil'veta

                  Dobilis' deshevo vy slavy, moj spasitel'!
                  A! vsya poeziya, kotoroj ya zhila,
                  Lish' myl'nym puzyrem byla.
                  I sharik raduzhnyj, chto tak perelivalsya,
                  Prostoyu myl'noj penoj okazalsya!

                                  Persine

                  Romeo plamennyj, s kotorym, derzkij ya,
                       Posmel ravnyat'sya,
                  I ty, Dzhul'etta divnaya moya,
                  K kotoroj by ona ne smela prikasat'sya,
                  Kotoroj tufli by ne smela zavyazat',
                  Naveki my dolzhny "proshchajte" vam skazat'.
                  CHeta prekrasnaya! Kak my vas oskorblyali!
                  My - my - i vy! Pozor dlya vas!

                                  Sil'veta

                                                 Pozor!

                                  Persine

                  Tak vmesto dramy my komediyu igrali
                  Do etih por!

                                  Sil'veta

                  I solovej nash byl prostym chizhom protivnym.

                                  Persine

                  Teatrom kukol'nym - bessmertnaya stena.
                  A my! Kogda lyubvi goryachaya volna
                  Nas unosila v upoen'e divnom,
                  My byli kuklami, kotorye v rukah
                  Smeyushchihsya otcov userdno tancevali.

                                  Sil'veta

                  No byli b my eshche smeshnee v ih glazah,
                  Kogda b teper' lyubit' drug druga perestali.

                                  Persine

                  Tak budemte zh lyubit'!

                                  Sil'veta

                                        Lyubit', lyubit', lyubit'!

                                  Persine

                  Bezumno, besheno!

                                  Sil'veta

                                   Vo chto by to ni stalo!

                                  Persine

                  Da, obozhaem my drug druga!

                                  Sil'veta

                                             |to malo!
                  Lyubov' sumeet ih nasmeshki pobedit',
                  Moe sokrovishche! Ved' vy soglasny?

                                  Persine

                       O da, o trizhdy da,
                       Moya prelestnaya zvezda!

                                  Sil'veta

                       Ved' ya vas tak lyublyu!

                                  Persine

                       A ya... vy tak prekrasny!

                                  Sil'veta

                  Prosti zhe, angel moj!

                                  Persine

                                        Proshchaj, krasa moya!

                                  Sil'veta

                       Pojdu k sebe, chtob na dosuge
                       Mechtat' o vas!

                                  Persine

                                     Pojdu i ya,
                  CHtob pylko grezit' o podruge!

                                  Sil'veta

                  Prosti!

                                  Persine

                          Proshchaj!

                                  Sil'veta

                                 Prosti!
                                 (Uhodit.)

                                  Persine
                                   (odin)

                  Net, etogo ne v silah ya snesti!
                  Tak nasmeyat'sya zlo nad nami!
                  A! |to kto eshche? CHto za sub®ekt s usami,
                  V dikovinnom plashche, s nevidannym mechom?
                       YA s nim kak budto neznakom?

                    Velichestvenno poyavlyaetsya Straforel'




                            Persine, Straforel'.

                                  Persine

                  CHto nuzhno vam?

                                 Straforel'
                                 (ulybayas')

                                 Prishel za polucheniem.

                                  Persine

                  Nash postavshchik vy?

                                 Straforel'

                                    Da-s.
                       Proshu pokorno vas
                       So vsem moim pochten'em
                       Papashe obo mne skoree dolozhit':
                       Hotel by ya skoree poluchit'...

                                  Persine

                  Kak imya?

                                 Straforel'

                           Straforel'.

                                  Persine
                               (rassvirepev)

                                       Kak? |to ty, neschastnyj?
                  Net, eto slishkom! Ty!

                                 Straforel'
                                (ulybaetsya)

                                        Konechno, eto ya.
                  Vernej - persona skromnaya moya.
                  Itak, vy znaete, moj yunosha prekrasnyj...

                                  Persine

                       O! Vstretit' zdes' ego!
                       S uma sojdu ya ot togo.

                                 Straforel'
                               (samodovol'no)

                       Da, eto ya, per Vasso!
                  Ubityj vami vrag, odnako,
                  Kak vidite, cvetu, i moj cvetushchij vid
                  Takoe polozhen'e podtverdit:
                  Kogo ub'ete vy - ostanetsya zdorovym.

                                  Persine
                  (nabrasyvayas' na nego so shpagoj v rukah)

                  Sejchas uvidish' ty!

                                 Straforel'
             (spokojno pariruya rukoj, kak na uroke fehtovaniya)

                                     Ne tak! Noga vpered!
                  Nalevo ruku! Vypad! Vot, vot, vot!
                  Nu, sudar' moj, skazhu odnim vam slovom,
                  CHto prestuplenie - tak malo znat'
                  I v vashem vozraste.
                  (Vybivaet u nego shpagu, potom s poklonom
                            vozvrashchaet Persine.)
                                      Tak bol'she net zhelan'ya
                       So mnoyu prodolzhat'
                       Urok vash fehtovan'ya?

                                  Persine
                          (berya shpagu, v otchayanii)

                  Net, koncheno! O net, ya bol'she ne ditya,
                  Hotya menya rebenkom i schitayut,
                  No ya vam pokazhu - klyanus' - i ne shutya,
                  CHto vse oni menya eshche ne znayut!
                  YA otomshchu im vsem. Uznayu ya roman,
                  Dueli, i lyubov', i zhizni chad bezumnyj,
                  Skandaliziruyu ya vseh otvagoj shumnoj
                  I dazhe ten' tvoyu, velikij Don ZHuan!
                  I budu pohishchat' tancovshchic iz baleta.
                        (Ubegaet, potryasaya shpagoj.)

                                 Straforel'

                  Otlichno, horosho! A kto zaplatit mne?




                       Straforel', Bergamen, Paskino

                                 Straforel'
                             (smotrya v kulisu)

                  Ostanovit' ego!.. A tam skandal vdvojne!
                  CHto znachit kuter'ma vsya eta?

             Poyavlyayutsya stariki, rastrepannye, kak posle draki.

                                  Paskino
                   (opravlyayas' i otdavaya Bergamenu parik)

                  Vot vash parik!

                                  Bergamen

                                 Uf! Vot vam vash parik!

                                  Paskino

                  Vy ponimaete, bezumnyj vy starik,
                       CHto posle derzosti podobnoj...
                       Vot vash zhabo.

                                  Bergamen
                             (shipyashchim golosom)

                                     No znajte, izverg zlobnyj,
                       CHto posle etogo vsego
                       YA zhizni ne hochu sovmestnoj,
                       I etoj zhertvy neumestnoj
                  YA ne mogu prinest' dlya syna moego.

                                  Paskino
                          (vidya vhodyashchuyu Sil'vetu)

                  Kak? Doch' moya!.. My ot nee vse skroem.




             Te zhe i Sil'veta, potom Blez, notarius, svideteli,
                             muzykanty i gosti.

                                  Sil'veta
                           (brosayas' na sheyu otcu)

                       Otec, ya ne hochu idti za Persine

           Vhodyat notarius dlya podpisaniya kontrakta i svideteli,
                          odetye po-prazdnichnomu.

                                  Paskino
                                 (radostno)

                       S toboj soglasen ya vpolne.
                  My eto vse sejchas ustroim.

                                  Bergamen

                  Svideteli? Notarius? Doloj!
                  Vseh k chertu!

                                 Svideteli
                               (v nedoumenii)

                                Gm?..

                                  Notarius
                              (s dostoinstvom)

                                      CHto eti rechi znachat?

                                 Straforel'
                 (pod shumok podnyav broshennyj Persine schet).

                  Moj schet! CHto zh denezhki moi? Neuzhto plachut?

               Vhodyat gosti i tri skripacha, igrayushchie menuet.

                                  Bergamen
                                 (vne sebya)

                  I skripki k chertu! Vse doloj!

                 Muzykanty avtomaticheski prodolzhayut igrat'.

                                 Straforel'
                          (neterpelivo, Bergamenu)

                  YA zhdu!.. Vam prekratit' pora by etu scenu!

                                  Bergamen

                  Stupajte k Paskino.

                                  Paskino

                                      Stupajte k Bergamenu.

                                 Straforel'
                         (podcherkivaya slova scheta)

                  Vot: "Pohishchenie, chtoby ustroit' brak".

                                  Bergamen

                  Ved' brak rasstroilsya.

                                 Straforel'

                                         Rasstroilsya?

                                  Bergamen

                                                      Itak,
                  Platit' ne dolzhen ya.

                                 Straforel'
                                (k Paskino)

                                        No, sudar'!

                                  Paskino

                                                    CHto vam nado?
                  Da vy s uma soshli! Za chto vam tut nagrada?

                                  Bergamen
                       (kotoromu chto-to shepnul Blez)

                  Moj syn! On ubezhal!..

                                  Sil'veta
                                 (v uzhase)

                  Kak ubezhal?..

                                 Straforel'
                     (prismatrivayas' k nej, v storonu)

                                Vot kak!

                                  Bergamen

                  V pogonyu! Nu, zhivej!
               (Ubegaet v soprovozhdenii notariusa i gostej.)

                                  Sil'veta
                           (ochen' vzvolnovannaya)

                                       On ubezhal! O bozhe!

                                 Straforel'
                            (vse smotrya na nee)

                  Nu, esli b byl ya ne durak,
                  YA pomiril by ih. Da eto... Otchego zhe?

                                  Sil'veta
                          (vnezapno vyjdya iz sebya)

                  Net, eto slishkom! A! On ubezhal! Moj bog!
                          (Uhodit vmeste s otcom.)

                                 Straforel'
                              (torzhestvuyushchij)

                  Nu, drug moj Straforel', ty mnogo sdelat' mog.
                  ZHelaesh' poluchit' pistolej devyanosto?
                  Tak svad'bu pochini - i tol'ko! Ochen' prosto!
                                 (Uhodit.)

             Tri skripacha, ostavshiesya posredi sceny, prodolzhayut
                            igrat' svoj menuet.

                                  Zanaves




Ta  zhe dekoraciya. Prinesen material dlya novoj postrojki steny; v glubine ona
uzhe nachata. Meshki s glinoj, tachka, koryta i lopatki. Posle podnyatiya zanavesa
viden  kamenshchik,  kotoryj  rabotaet,  sidya  na kortochkah, spinoj k zritelyam.
   Bergamen i Paskino nablyudayut za ego rabotoj, kazhdyj so svoej storony.



                        Bergamen, Paskino, kamenshchik.

                                  Kamenshchik
                               (poet rabotaya)

                  Tra-la-la-la-la-tu!..

                                  Bergamen

                                        A golos neduren.

                                  Kamenshchik
                                   (poet)

                  Tra-la-la-la-i-la!

                                  Paskino

                                      No lyubit medlit' on.

                                  Kamenshchik
                                   (poet)

                  Tra-la-la-la-i-tu!..

                                  Bergamen
                 (sledya s udovol'stviem za ego dvizheniyami)

                                        Vot tak! Udar' lopatoj!

                                  Paskino
                                (ta zhe igra)

                  Izvestki, tak, tak, tak!

                                  Bergamen

                                           Peschaniku syuda!

                                  Kamenshchik
                               (delaya ruladu)

                  Tra-la-la-la-i-la!

                                  Paskino
                              (idya v glubinu)

                                      A golos-to bogatyj!
                  No ochen' vozitsya.

                                  Bergamen

                                    Da, da!

                                  Kamenshchik

                  Tra-la-la-la!

                                  Bergamen
                        (dovol'nyj, idet v glubinu)

                                Nu vot! Odin uzh ugol nachat.
                  Vot eto horosho.

                                  Paskino
                        (postukivaya nogoj ob zemlyu)

                                  Da, prevoshodno, znachit,
                  Zdes' zavtra iz zemli vozvysitsya stena
                  Po krajnej mere na dva futa!

                                  Bergamen
                                (liricheski)

                  Vot budet dlya menya schastlivaya minuta,
                       Kogda opyat' poyavitsya ona!

                                  Paskino

                  CHto, sudar'?

                                  Bergamen

                               Nichego. YA govoril ne s vami.

                                   Pauza.

                  CHto delaete vy segodnya vecherkom?

                                  Paskino

                  YA nichego. A vy? Mogu sprosit' o tom?

                                  Bergamen

                  YA tozhe nichego. Vy znaete i sami.

                          Rasklanivayutsya i gulyayut.

                                  Paskino

                  Nu, chto zh vy znaete pro syna svoego?

                                  Bergamen

                  Ne znayu, batyushka, ne znayu nichego.
                  Vse stranstvuet.

                                  Paskino

                                    Aga! Nu, raznye krasotki
                  Ego k dobru ne privedut,
                  Ohotu stranstvovat' naverno otob'yut;
                       I ot karmannoj on chahotki
                       Spasat'sya yavitsya domoj.

                                  Bergamen

                  Blagodaryu vas, sudar' moj.

                          Rasklanivayutsya i gulyayut.

                                  Paskino
                              (ostanavlivayas')

                  Teper', kogda stena gluhaya snova
                       Nas razdelit' gotova -
                  YA sklon_e_n vas prosit', lyubeznejshij sosed,
                  Ko mne zaglyadyvat', hotya b ne ochen' chasto.

                                  Bergamen

                  Pozhaluj, sdelayu vam chest' vizitom...

                              Rasklanivayutsya.

                                  Paskino
                                  (vdrug)

                                                        Basta!
                  Dovol'no glupostej: pojdem igrat' v piket!

                                  Bergamen
                               (zadohnuvshis')

                  A... no... prostite... vy... ne znayu ya, mogu li...

                                  Paskino

                  Nu, budet, budet vam. Ostavimte hoduli.

                                  Bergamen

                  Pomilujte... no ya, ved' ya sovsem otvyk...
                  A vprochem, batyushka, - ya predpochtu bezik.

                                  Paskino

                  Idem, idem skorej!

                                  Bergamen
                              (sleduya za nim)

                                      Ostalis' mne dolzhny vy
                  SHest' su poslednij raz.

                                  Paskino

                                          Da, eto na schetu.
                              (Oborachivayas'.)
                  Rabotaj, kamenshchik!

                                  Kamenshchik
                               (izo vseh sil)

                                     Tra-la-la-la-i-tu!..

                                  Bergamen

                  Net, golos neduren!

                                  Paskino

                                       Kakie perelivy!

                                  Uhodyat.




                        Straforel', potem Sil'veta.

     Kak tol'ko stariki ushli, kamenshchik povorachivaetsya licom k publike i
                       snimaet shlyapu: eto Straforel'.

                                 Straforel'

                  Da, kak zhe, kamenshchik! No chto zh - ne lzhet moj grim,
                  I s cel'yu vernoyu skryvayus' ya pod nim,
                       CHtoby ispravit' vsyu postrojku
                       I lovko sdelat' perestrojku.
                            (Saditsya na stenu.)
                  Nu chto zhe? Kak dela? Moj milyj yunyj drug
                  Po-prezhnemu v pogone za romanom,
                  I golova ego okruzhena tumanom,
                  Kotoryj, mozhet byt', rasseetsya ne vdrug,
                  No skoro stranstvie emu naskuchit:
                  Berus' ya otgadat' i bez vorozhei,
                  CHto skoro zhizn' ego sama nauchit,
                  Emu otkryv vse bedstviya svoi,
                  I bednen'kij vernut'sya k nam zahochet,
                  Kak golub' v basne, v otchij dom,
                  "S povihnutoj nogoj, s podshiblennym krylom".
                  Da, zhizn' sama ob etom pohlopochet.
                       A ya pokamest ne dremlyu
                  I zanyalsya rabotoj parallel'noj,
                       Pritom daleko ne bescel'noj:
                  Ot romantizma ya Sil'vetu iscelyu!
                  Lyubeznyj Straforel', vy - malyj ved' s talantom,
                  Ne posramite zh golovy svoej.
                  Neredko vy yavlyalis' frantom,
                  Igraya gercogov, markizov i knyazej
                  V te vremena, dalekie, k neschast'yu,
                  Kogda v provincii osvistyvali vas; ch
                  Da! eto mne posluzhit na sej raz!
                (Vytaskivaet iz meshka pis'mo i kladet v shchel'
                  odnogo iz derev'ev, poluzakrytuyu mhom.)
                  Otcy lyubeznye!.. CHem za moe uchast'e
                  Zaplatyat mne?
                            (Zamechaya Sil'vetu.)
                                Ona! - Skorej za moj cement!
                  Segodnya... da... teper' udobnejshij moment
                       Lishit' ee pokoya.
                                (Rabotaet.)

                                  Sil'veta
                    (tajkom podkradyvaetsya i smotrit, ne
                             sledyat li za nej).

                  Net! Netu nikogo!
                 (Kladet na levuyu skam'yu svoj belyj sharf.)
                                    Najdu li zdes' pis'mo ya?
                              (Idet k derevu.)
                  Kakoj tainstvennyj poklonnik kazhdyj den'
                  Kladet ego syuda, vot v etot staryj pen'?
                  Pochtovyj yashchik zdes' - ustroennyj prirodoj,
                       Zdes' molniya, probivshi etu shchel',
                  Kak by predvidela plenitel'nuyu cel'.
                           (Opuskaet tuda ruku.)
                  A, vot ono! Prochtu, vospol'zuyus' svobodoj.
                                 (CHitaet.)
                  "Uzheli ne dozhdus' otveta nikogda,
                  Sil'veta gordaya, dushi moej carica,
                  I v serdce mramornom roskoshnaya zvezda
                  Lyubvi ne zablestit? Otvet', otvet', tigrica!"
                  - Aga! Vot eto stil'! "Lyubvi moej pover',
                  Otvet', otvet' na strast' bushuyushchuyu etu!.."
                          (Nervno komkaet pis'mo.)
                  Aga, ms'e Persine, vy ryshchete po svetu!
                  Primeru vashemu posleduyu teper'.
                  On dumaet, chto ya issohnu ot razluki,
                       CHto bez nego umru so skuki!
                  Pust' tol'ko on pridet,
                  Tot, kto mne eti pis'ma pishet,
                  I srazu on moe soglasie uslyshit
                  I polnuyu pokornost' on najdet.
                  Ujdu, ujdu za nim, i ne prostivshis' s papoj,
                       I dazhe ne pojdu za shlyapoj.
                  Pust' on syuda pridet! Uzh ya lyublyu ego.
                       Soprotivlyat'sya ya ne stanu
                          I, ne zhaleya nichego,
                  Otdamsya vsej dushoj romanu.
                  Pust' tol'ko on pridet. Kak ya ego primu!
                  Skazhu emu...

                                 Straforel'
                       (poyavlyayas', gromovym golosom)

                                On zdes'!

                                  Sil'veta

                                          O Persine, spasite!
                             (Otstupaya nazad.)
                  Vy... gadkij chelovek... ko mne ne podhodite!

                                 Straforel'
                           (golosom vlyublennogo)

                  CHem vas ya ispugal? Skazhite, pochemu
                  Menya strashites' vy, prelestnaya: ne vy li
                  Tak lestno tol'ko chto moj skromnyj stil' hvalili?
                  Sil'veta, milaya moya!
                  Ved' tot schastlivyj smertnyj - ya,
                  Kogo lyubit' sejchas vy obeshchali lestno!..

                                  Sil'veta
                           (ne znaya, chto delat')

                  Vy... gadkij chelovek...

                                 Straforel'

                                          Prelestno! Net, prelestno!
                  Menya rabotnikom sochli vy ne shutya.
                     Uznajte zhe, moe ditya:
                     YA rycar' d'Astaf'orkverchita,
                     Poet, mechtatel' i markiz,
                     Komu vselennaya otkryta,
                     Komu zakon - odin kapriz.
                     Bol'noe serdce, um bezumnyj,
                     Kotoryj v vihor' pylkij, shumnyj,
                     Umeet smelo prevratit'
                     Tosklivoj, skuchnoj zhizni nit'!..
                     I chtob v vash sad proniknut' smelo,
                     Sil'veta serdca moego,
                     Mne vzyat'sya za chuzhoe delo
                     Lyubvi vnushilo bozhestvo.
                     I privela lopata eta
                     Menya syuda, k tvoim nogam...

                                  Sil'veta

                  No, sudar'...

  Straforel' elegantnym zhestom brosaet lopatu, snimaet kostyum i ostaetsya v
    roskoshnom kostyume Al'mavivy. Belokuryj parik, umopomrachitel'nye usy.

                                 Straforel'

                                 Milaya Sil'veta,
                       YA, pravda, neizvesten vam;
                  No nekij Straforel' mne rasskazal podrobno
                  Vsyu povest' grustnuyu, i polyubil dushoj
                  YA srazu zhertvu poshlosti lyudskoj.

                                  Sil'veta

                  Markiz!

                                 Straforel'

                          Ne bojtes'! Bespodobno
                  YA otomstil emu togda:
                  Ubil povesu za boltlivost'.

                                  Sil'veta

                  Ubil!..

                                 Straforel'

                          Odnim udarom. Da.
                  O, ya vsegda stoyu za spravedlivost'.

                                  Sil'veta

                  No, sudar'...

                                 Straforel'

                                Bednaya!.. YA ponimayu vas
                  I vashu chudnuyu, neponyatuyu dushu.
                  Romana zhdete vy?

                                  Sil'veta

                                    Markiz...

                                 Straforel'

                                              Tak ya sejchas
                  Vse, vse prepyatstviya razrushu.
                  Segodnya vecherom vas pohishchayu ya.

                                  Sil'veta

                  No, sudar'...

                                 Straforel'

                                 Navsegda!

                                  Sil'veta

                                           No, sudar'!..

                                 Straforel'

                                                         Son prekrasnyj!
                  Vy soglashaetes'! Gorit dusha moya
                       Nadezhdoyu bezumno-strastnoj.
                  Kak pticy, noch'yu my segodnya uletim.
                  Otec vash s gorya... no bog s nim!
                  Pust' staryj mozg ego v oskolki razletitsya.

                                  Sil'veta

                  No, sudar'...

                                 Straforel'

                                Mozhet byt', pridetsya nam sudit'sya,
                  Kol' nas pojmayut nevznachaj:
                  Za pohishchenie nakazyvayut strogo.
                  Tem luchshe.

                                  Sil'veta

                              No, markiz...

                                 Straforel'

                                            Zdes' romantizma mnogo;
                  Spokojstvie - navek proshchaj.
                  My v buryu, pod grozoj, vnemlya raskatam groma,
                  Ujdem tajkom, peshkom, pod prolivnym dozhdem;
                  Tem luchshe...

                                  Sil'veta

                                No, markiz!..

                                 Straforel'

                                              U nas ne budet doma;
                  My korablya v taverne podozhdem...

                                  Sil'veta

                  No, sudar'...

                                 Straforel'

                               I zatem - v netronutye strany!
                  Tam budem zhit' vdvoem v palatke kochevoj,
                  Poluprikrytye odezhdoyu holshchovoj.

                                  Sil'veta

                  No...

                                 Straforel'

                       Verno ved' uchili vas romany,
                  CHto s milym raj i v shalashe.
                       Ne vashej angel'skoj dushe
                       Za tem gonyat'sya, chto bogato.
                  A ya ved' Krezom byl kogda-to,
                  Teper' zhe - beden ya, kak mysh'.

                                  Sil'veta

                  No, nakonec...

                                 Straforel'

                                 Edva polunochnaya tish'
                  Na zemlyu spustitsya k nam s neba,
                  My budem uzhinat' kuskom suhogo hleba
                       I oroshat' ego blazhennoyu slezoj...

                                  Sil'veta

                  Odnako...

                                 Straforel'

                            I cvety nam rascvetut vesnoj
                  V uedinenii zhelannogo izgnan'ya.

                                  Sil'veta

                  O sudar'!

                                 Straforel'

                            Schast'e i stradan'ya
                  Dlya nas promchatsya slovno mig.
                  My budem provodit' pri lunnom svete nochi,
                  YA budu izuchat' vse tajny zvezdnyh knig
                       I lyubovat'sya vot na eti ochi!

                                  Sil'veta

                  No...

                                 Straforel'

                        Kak? Drozhite vy? CHto znachit etot trepet?
                  A! ponimayu vash smushchennyj lepet.
                  Vam grustno pokidat' rodnoj, lyubimyj kraj?
                  CHto zh, my togda i zdes' ostanemsya, puskaj,
                       O belokuraya boginya!
                  Nam budet celyj mir pustynya.
                  O upoenie!

                                  Sil'veta

                             Markiz, oshiblis' vy...

                                 Straforel'

                  Da, zaklejmit' sebya gotov ya prestuplen'em,
                  CHtob otvernulis' vse ot nas s prezren'em.

                                  Sil'veta

                  O bozhe moj!

                                 Straforel'

                              Ditya moe, uvy!
                       Kogda pojmete vy,
                       CHto eti predrassudki
                  Zatem lish' sozdany, chtob ih toptali v gryaz'?

                                  Sil'veta

                  No...

                                 Straforel'

                        Dlya menya i zhizn' i chest' - vse budet shutki.
                  U milyh nog tvoih sklonyas',
                  YA budu govorit' tebe o vechnoj strasti.

                                  Sil'veta

                  Markiz...

                                 Straforel'

                             Poeziya - vot budet nash udel.

                                  Sil'veta

                  Markiz...

                                 Straforel'

                            A v revnosti kak ya velik i smel!
                  Ot revnosti mogu ya razorvat' na chasti.
                  YA stanovlyus' svirep, kak volk ili shakal.
                  O bozhe! Esli b ya sluchajno uvidal,
                  CHto uzy nashi vy zhestoko razorvali,
                  To vy togda v zhivyh ostalis' by edva li!

                                  Sil'veta
                     (padaya pochti bez chuvstv na skam'yu)

                  Markiz!

                                 Straforel'

                          Trepeshchesh' ty? Da, budu ya zhestok,
                  I neznakoma mne poshchada!

                                  Sil'veta
                                (v storonu)

                                           Kakoj zasluzhennyj urok!

                                 Straforel'

                  Proklyatie! Ko mne, vse sily ada!
                  I dumaete vy, chto v zhilah vashih krov',
                       I eto, mozhet byt', lyubov'?
                  Kak devochka, ona robeet.
                  Nu! govori skorej!

                                  Sil'veta

                                     YAzyk moj cepeneet...

                                 Straforel'

                       Skorej otveta ya hochu!
                  Uedu ya odin, il' my umchimsya oba?
                  Otvet'! Strashis', vo mne uzh zakipaet zloba.

                                  Sil'veta

                  O sudar'!

                                 Straforel'

                            Da, tebya daleko ya umchu.
                  Moj golos, vizhu ya, tebe vnushaet silu.
                  Kak rycar' mertvyj, chto v mogilu
                  Nevestu byvshuyu uvez,
                  Tebya na loshad' posazhu ya,
                  I uletim my v carstvo grez!
                  Konechno, na sedle ne ochen'-to, skazhu ya,
                       Udobno budet vam;
                  No rozovyj portshez, i myagkij i lenivyj,
                  On dlya trevogi goden lish' fal'shivoj!

                                  Sil'veta

                  No, sudar'...

                                 Straforel'
                                  (uhodya)

                                 Nu, proshchaj. Sejchas k tvoim nogam
                  YA snova prilechu.

                                  Sil'veta

                                   No, sudar'...

                                 Straforel'

                                                 Do svidan'ya!
                  Moment! Nakinut' plashch i osedlat' konya,
                  I zdes' ya. Dumaj pro menya,
                  CHtob sokratit' minuty ozhidan'ya.

                                  Sil'veta
                                 (vne sebya)

                  No, sudar'!..

                                 Straforel'
                          (s ochen' shirokim zhestom)

                                I s toboj letim iz kraya v kraj!
                               (Vozvrashchayas'.)
                  Sestra dushi moej! Moj drug! Vostorg moj nezhnyj!
                  Lyublyu vsej siloyu svoej dushi myatezhnoj.
                       Na mig skazhu tebe proshchaj,
                  A tam my navsegda dolzhny soedinit'sya!

                                  Sil'veta
                            (zamiraya ot straha)

                  O, navsegda!

                                 Straforel'

                               Proshchaj i dumaj obo mne!
             (Uhodya i vidya ee v polubeschuvstvennom sostoyanii.)
                  Teper' ty mozhesh' vozvratit'sya,
                       Moj dragocennyj Persine!
                                 (Uhodit.)




                               Sil'veta odna.

                                  Sil'veta
                              (otkryvaya glaza)

                  O sudar', o markiz, molyu vas, poshchadite!..
                  - Na loshad'... na sedlo... O, szhal'tes' nado mnoj!
                  YA devochka, da, da, no tol'ko otpustite
                  Menya domoj!..
                       (Pauza. Ona prihodit v sebya.)
                  Ego uzh net... odna... Kakoj koshmar uzhasnyj!
                  YA vsya drozhu. I etot rycar' strastnyj...
                                 (Vstaet.)
                       Tak vot on, istinnyj roman!
                       V ushah zvenit... v glazah tuman...
                  Net, luchshe b uzh byla vse eto shutka!
                  - Sil'veta, milaya malyutka!
                       Da vas li eto slyshu ya?
                  Vy tol'ko chto roman tak strastno prizyvali, -
                  Nu, vot vam! Vot roman! CHego zh teper' vy stali?..
                  Vas zhdut vse prelesti brodyachego zhit'ya:
                  Lohmot'ya, zvezdy, hleb, palatka kochevaya...
                  Net! |to slishkom, net!.. Mechtala ya, ne znaya;
                  Togda roman horosh i horosha mechta,
                  Kogda nemnozhko ih, tak tol'ko, dlya zabavy,
                  Kak v kushan'e nemnozhko dlya pripravy
                       Lavrovogo lista.
                  Net, ne po silam mne podobnoe volnen'e,
                  I k schast'yu tihomu ya ponyala stremlen'e.
                  Sumerki spuskayutsya nad parkom.
               (Beret svoj sharf so skam'i, pokryvaet golovu i
                            plechi; mechtatel'no.)
                  Kto znaet?..

         Poyavlyaetsya Persine. On v lohmot'yah, ruka na perevyazi, edva
            dvigaetsya. Staraya fetrovaya shlyapa so slomannym perom.




                             Sil'veta, Persine.

                                  Persine
                      (kotorogo Sil'veta eshche ne vidit)

                               YA ne el... vot skoro uzh dva dnya,
                  I sily vse vo mne ustalost'yu ubity.
                  Da, gordost' glupaya pokinula menya.
                  Ves' etot romantizm horosh, kogda vy syty...
              (Opuskaetsya na stenu. SHlyapa ego padaet, otkryvaya
                                   lico.)

                                  Sil'veta
                               (zamechaet ego)

                  Vy! vy!

                                  Persine
                          (vstaet, vzvolnovannyj)

                          Da, eto ya...

                                  Sil'veta
                              (smotrya na nego)

                                       CHto znachit etot vid?
                  Ne mozhet byt'...

                                  Persine

                                   Net, mozhet byt', Sil'veta.

                         Sil'veta (skladyvaya ruki)

                  O bozhe...
                            Pomnite... u nas kartinka eta...

                                  Persine

                  V gostinoj: "Bludnyj syn". Tak zhalok i ubit
                  I ya...
                               (Poshatnulsya.)

                                  Sil'veta

                          On na nogah, ej-bogu, ne stoit.

                                  Persine

                  Ustal uzhasno ya.

                                  Sil'veta
                              (uvidya ego ruku)

                                   Vy raneny?

                                  Persine
                                   (zhivo)

                                               Sil'veta,
                       Sil'veta milaya, skazhite, neuzhli
                  Prostit' neschastnogo teper' by vy mogli
                       I ne lishit' ego priveta?

                                  Sil'veta
                              (strogo, othodya)

                  Prostite, sudar' moj; obyazannost' otcov
                  Byla zakalyvat' upitannyh tel'cov,
                  A ya tut ni pri chem.

           Persine delaet dvizhenie, bol' vyzyvaet u nego grimasu.

                                      Odnako... eta rana?..

                                  Persine

                  Pustyak, carapina.

                                  Sil'veta

                                    Nu, gde zhe byli vy?
                  CHto delali? Vse po sledam romana?

                                  Persine

                  CHto delal ya... uvy!
                                 (Kashlyaet.)

                                  Sil'veta

                                      I kashel'?

                                  Persine

                  Noch'yu ya ne razbiral dorogu.
                  Sluchalos' chasto po polyam brodit'...

                                  Sil'veta

                  A nasmork tam legko shvatit'...
                  V kakih lohmot'yah vy!

                                  Persine

                                        I eto slava bogu!
                  Razbojniki mogli mne dazhe ih ne dat'.

                                  Sil'veta
                                (ironicheski)

                  Pro vashi podvigi izvol'te rasskazat'!
                  CHto zh, mnogo schastiya, lyubvi, intrig, uspeha?

                                  Persine

                  Sil'veta, milaya, teper' mne ne do smeha.

                                  Sil'veta

                  Ne raz po lestnice vzbiralis' na balkon...

                                  Persine
                                (v storonu)

                       I nasmert' chut' ne ubivalsya...

                                  Sil'veta

                  Ostalsya v pamyati svidanij million?

                                  Persine
                                  (tak zhe)

                  Tri dnya ya v zapertom shkafu skryvalsya.

                                  Sil'veta

                  Vyigryvali vy galantnye pari?

                                  Persine
                                  (tak zhe)

                  I v ruki groznomu suprugu popadalsya.

                                  Sil'veta

                  S gitaroyu v rukah pevali do zari?

                                  Persine
                                  (tak zhe)

                  I na golovu mne ne raz leteli vazy.

                                  Sil'veta

                  Uznali vse: lyubov', stradaniya, ekstazy,
                  I, nakonec, - duel'? Po pravde, vy geroj.

                                  Persine
                                  (tak zhe)

                  CHut' zhizn'yu za svoyu duel' ne poplatilsya.

                                  Sil'veta

                       I posle zhizni vdrug takoj
                  Vy vozvratilis' k nam?!

                                  Persine

                                          Da, drug moj, vozvratilsya,
                       Ograblen, izmozhden, i zhalok, i ubit.

                                  Sil'veta

                       Zato poeziyu dostatochno uznali!

                                  Persine

                       O, kak bezzhalostny vy stali!
                       Uznal ya, chto odno rassudok mne tverdit,
                       CHto ezdil ya iskat' po svetu
                       Togo, chto bylo uzh moim;
                       Uznal, chto ya lyublyu Sil'vetu,
                       I chto Sil'vetoj ya lyubim!..

                                  Sil'veta

                       A nashe razocharovan'e?

                                  Persine

                       Odno pustoe ispytan'e.

                                  Sil'veta

                       A kozni nashih starikov?..

                                  Persine

                       YA vse zabyt' teper' gotov.
                  Sil'veta, ya prozrel. Teper' ya vizhu yasno,
                       CHto oskorbilis' my naprasno!

                                  Sil'veta

                       No ih pritvornaya vrazhda?

                                  Persine

                  Vse eto pustyaki, Sil'veta, da, da, da!
                       Lyubov' zhe nasha ne byla pritvornoj!..

                                  Sil'veta

                       Skazali sami vy, chto staraya stena...
                       Teatrom kukol'nym dlya nas byla ona!

                                  Persine

                       Zabud'te etot lepet vzdornyj.
                  Da, kukol'nyj teatr... no kak horosh byl on!
                  Kulisy byli nam togda derev'ya parka,
                  Nad nami laskovyj spuskalsya nebosklon,
                  Rastenij v'yushchihsya, glicin sklonyalas' arka.
                  U rampy yarkie blesteli svetlyaki,
                  Orkestr nevidimyj byl - majskie zhuki,
                  I treli solov'ya, i veterka dyhan'e;
                  I donosilos' k nam cvetov blagouhan'e.
                  Nam solnce i luna davali darom svet,
                  I byl u nas SHekspir suflerom;
                  A p'esu divnuyu dala igrat' akteram
                  Lyubov'! Sama lyubov'! Lyubov' v semnadcat' let!

                                  Sil'veta
                                 (vzdyhaya)

                  No my lish' dumali, chto lyubim my prestupno...

                                  Persine
                                   (zhivo)

                  Prestupny byli my! Kazalos' nedostupno
                  Togda ved' schast'e nam; pojmi, ne znali my
                       Otcov hitrospleten'ya;
                  My ne strashilis' prestuplen'ya,
                       Shodyas' sredi polnochnoj t'my!

                                  Sil'veta
                              (pokolebavshis')

                  Ty dumaesh'?

                                  Persine

                              O da! Strast' bushevala burno
                  Togda u nas v serdcah, i my na vse poshli;
                  Lyubvi my klyatvy, chest' my v zhertvu prinesli,
                  Lyubit' drug druga bylo ochen' durno.

                                  Sil'veta
                            (sadyas' s nim ryadom)

                       Da? Durno?

                                  Persine

                                  Ochen', milyj drug!

                                  Sil'veta
                           (opyat' uhodya ot nego)

                  A vse-taki mne zhal', chto vdrug
                       Opasnosti i ne sushchestvovali.

                                  Persine

                       No my-to etogo i ne podozrevali.

                                  Sil'veta

                       I pohishchen'e i duel' -
                  Vse eto lozh' byla...

                                  Persine

                                        Sil'veta, neuzhel'
                  Byl lozh'yu strah vash nepritvornyj
                  I hrabrost' detskaya moya?
                                      
                                  Sil'veta

                  Net! Ne mogu bez boli dumat' ya;
                  Vse eti fakely, ubijca etot chernyj,
                  I maski, i plashchi - vsya eta krasota
                  Byla lish' vydumka pustogo Straforelya!

                                  Persine

                  A razve vydumka - noch' trepetnaya ta
                       I roskosh' yunogo aprelya?
                  CHto zh, Straforel' togda usypal nebosklon
                  Almaznymi mercavshimi zvezdami?
                  Skazhite mne, v teni, mezhdu kustami
                  Blagouhat' zastavil rozy - on?
                  On, mozhet byt', rassypal vsyudu kraski,
                  Ottenki nezhnye rubina, yantarya,
                  Kotorymi blestela ta zarya?
                  On vozduh napoil dyhan'em teploj laski,
                  I vyplyt' iz-za tuch zastavil on lunu?

                                  Sil'veta

                  Konechno, net...

                                  Persine

                                  Ne on li sozdal tu vesnu,
                  Kotoraya togda v serdcah vlyublennyh pela?
                  Ego li vlast' volshebnaya velela
                  V lyubvi priznat'sya nam? Skazhi, ved' net?

                                  Sil'veta

                  Vse eto tak, no...

                                  Persine

                                     Slezy! Dorogaya!
                  Tak, znachit, ya proshchen? YA vizhu tvoj otvet!

                                  Sil'veta

                  Moj bednyj, ved' tebya lyubila i vsegda ya...

                                  Persine

                  YA vnov' nashel tebya! Proch', gore i pechal'!
                  Kak veshnie cvety, kak vetra dunoven'e,
                  Vsya, vsya ty horosha. O divnoe mgnoven'e!
                        (Igraet s sharfom Sil'vety.)
                  Daj mne pocelovat' vozdushnyj tvoj vual':
                  Tvoih nevinnyh ust kosnut'sya ya ne smeyu.
                  O tkan' vozdushnaya!.. Ty chistotoj svoeyu
                  Mne osvezhaesh' mozg, i serdce, i usta.
                  O, kak nevinna ty, kak divno ty chista,
                  I ya rasstat'sya mog s prelestnoj etoj tkan'yu!
                  YA mog posledovat' bezumnomu zhelan'yu
                  I promenyat' ee na barhat i atlas?

                                  Sil'veta

                  Kakoj atlas, kakoj? YA sprashivayu vas.

                                  Persine
                                   (zhivo)
                                      
                  Vse eto pustyaki, nenuzhnye lohmot'ya.
                  Net! Umileniya ne v silah poborot' ya!
                  Rebenok divnyj moj! Ty, chistaya moya!
                  Pohozha na tebya vot eta kiseya.
                  Kak ty, ona chista, nevinna i dushista...

                                  Sil'veta

                  Prostoj i skromnyj sharf iz belogo batista.

                                  Persine
                           (stanovyas' na koleni)

                  Boyusya laskoyu ego ya zapyatnat'.
                  Sklonyayus' pered nim, smirennyj i vlyublennyj;
                  Sil'veta, milaya, kolenopreklonennyj
                           Ego ya dolzhen lobyzat'!
                           |tot belosnezhnyj,
                           Prosten'kij batist
                           Tak zhe svyat i chist,
                           Kak i ty, drug nezhnyj.
                           Kak tvoi mechty,
                           Nezhnost'yu on veet,
                           Simvol chistoty,
                           Lilii cvety
                           Pered nim bledneyut.
                           ZHizni na zemle
                           On ne tronut prozoj, -
                           V'etsya legkoj grezoj
                           Na tvoem chele.
                           Plamenem iz snega
                           Mne blistaet on,
                           V nem prelestnyj son,
                           I lyubov', i nega.
                           Mozhet ohranit'
                           On tvoj lobik chistyj,
                           Tonok, kak srebristoj
                           Pautiny nit'.
                           Pered nim sklonyayus'
                           Na koleni ya,
                           V nem vsya zhizn' moya,
                           Im ya upivayus'.
                           Legkij tvoj batist,
                           V nem blagouhan'e!
                           Kak vesny dyhan'e,
                           Svezh on i dushist!

                                  Sil'veta
                              (v ego ob®yatiyah)

                  Poeziya vsegda v serdcah vlyublennyh est'.

                                  Persine

                  O da, ej ne nuzhna romanov tonkih lest'.

                                  Sil'veta

                  I mnozhestvo cvetov prelestnyh
                  My mozhem nabrosat' na staruyu kanvu.
                  U nas v dushe iskat' dolzhny my grez nebesnyh!

                                  Persine

                  Sil'veta, milaya, ya schastliv, ya zhivu!
                  Bezumny byli my, ishcha lyubvi daleko.
                  Lyublyu tebya!

                                  Sil'veta

                              Lyublyu - i schastliva gluboko!

         Poyavlyaetsya Straforel'. On privodit dvuh otcov i pokazyvaet
               im Sil'vetu i Persine v ob®yatiyah drug u druga.




                   Te zhe, Straforel', Bergamen, Paskino.

                                 Straforel'

                  Opyat' pomolvleny!

                                  Bergamen

                                    Moj syn! Moj milyj syn!
                             (Celuet Persine.)

                                 Straforel'

                  Nu, moj lyubeznyj gospodin,
                  Teper' ya zhdu uplaty scheta!

                                  Paskino
                                  (docheri)

                  Tak lyubish' ty ego?

                                  Sil'veta
                                      
                                     Lyublyu, lyublyu!

                                  Paskino

                                                   Nu, to-to!
                  Ah, ptica glupaya!

                                 Straforel'
                                (Bergamenu)

                                    Tak chto zh, ya poluchu?

                                  Bergamen

                  Da ladno, bol'she zaplachu!

                                  Sil'veta
                                (vzdrognuv)

                  Ah, bozhe moj! Markiz...

                                 Straforel'
                                 (klanyayas')

                                          D'Astafiorkverchita...

                                  Persine

                  Da eto Straforel'!

                                  Bergamen

                                     Markiz? Kakoj markiz?

                                 Straforel'
                                 (Sil'vete)

                  Prostite, vylechit' hotel ya vash kapriz.
                       Teper' igra moya raskryta:
                       Hotel ya vam userdno dokazat'
                       Vse neudobstvo zhizni poetichnoj.
                  Konechno, vy mogli b i sami ispytat',
                  Sbezhavshi iz domu,
                          (pokazyvaet na Perechne),
                                    kak drug nash romantichnyj;
                  No sredstvo... vidite l'... pozhaluj, chereschur
                  Dlya molodoj devicy bylo b smelo.
                  Dovol'no bylo mne inache sdelat' delo!
                  Dlya vpechatlitel'nyh, vy znaete, natur...
                  I vam ya pokazal togda fonar' volshebnyj.
                  Priem byl - pravda ved'? - poistine celebnyj.

                                  Persine

                  CHto eto znachit?

                                  Sil'veta
                                   (zhivo)

                                  Nichego.
                  CHto Persine lyublyu ya svoego!

                                  Bergamen
                            (pokazyvaya na stenu)

                  Nu, schast'e snova priletelo;
                  Teper' primusya ya za delo,
                       I zavtra zh poutru
                       YA stenu navsegda s lica zemli sotru.

                                  Paskino

                  Poslednij kamen' sryt' velyu neumolimo!

                                 Straforel'

                  Ostav'te stenu vy: stena - neobhodima!

                                  Sil'veta
                              (soedinyaya vseh)

                  Teper' - my vchetverom (i vy, ms'e Straforel'),
                  Kak v starinu vsegda, okonchiv predstavlen'e,
                  Vam prinesem smirenno izvinen'e
                  I ob®yasnim v stihah piesy nashej cel'.
                         (Priblizyas' k avanscene.)
                       Legkih plat'ev shelest,
                       Legkoj rifmy prelest',
                  V starom parke, s flejtoj, mramornyj bozhok...

                                  Persine

                       Igry bezzabotnye,
                       Ssory mimoletnye,
                  Sladkij zapah roz i legkij veterok.

                                  Bergamen

                       Dnej davno minuvshih,
                       Bystro promel'knuvshih,
                  Dobryh staryh p'es znakomyj vsem kvintet.

                                  Paskino

                  Naletevshej tuchkoj - gor'kie minutki...

                                 Straforel'

                  Straforel' lukavyj, v pestryj plashch odet;
                  Legkaya ulybka dobrodushnoj shutki;
                  Svet luny volshebnyj, yarkij solnca svet!

                                  Sil'veta

                       Legkih plat'ev shelest,
                       Legkoj rifmy prelest'
                  I kartin Vatto izyashchnye tona.

                                  Persine

                  Legkie motivy, nezhno shalovlivye...

                                  Paskino

                  Parochka vlyublennyh, dva otca vorchlivye...

                                  Persine

                  Vsya v plyushche, vsya v rozah staraya stena.

                                  Sil'veta

                       Legkih plat'ev shelest,
                       Legkoj rifmy prelest',
                  I konec schastlivyj, kak sama vesna!

                                  Zanaves



  

                            ("Les Romanesques")   
   
     "Romantiki", pervaya krupnaya p'esa |. Rostana, byla napisana v  1891  g.
CHerez tri goda p'esa byla postavlena teatrom Francuzskoj komedii v Parizhe  v
odin vecher s dramoj ZH. Rodenbaha "Pokryvalo" i p'esoj Lui  Marsolo  "Povyazka
Psihei". "Romantiki"  imeli  uspeh.  Izvestnyj  literaturnyj  i  teatral'nyj
kritik togo vremeni Rene Dumik pisal v zhurnale "Revue des Deux  Monders"  po
povodu etogo spektaklya: "Syuzhet p'esy dovol'no zanimatel'nyj,  no  ne  novyj.
G-n Rostan razrabotal ego v forme parodii i sharzha, pol'zuyas' uzhe ispytannymi
priemami. No mne kazhetsya osobenno interesnym v "Romantikah" ne  sama  p'esa,
skol' by priyatna ona ni byla, a ukazanie  na  obraz  myslej  avtora,  na  te
nadezhdy, kotorye on v  nas  rozhdaet.  Vsya  p'esa  iskritsya  molodost'yu...  V
"Romantikah" vsego ponemnogu - tut i vospominaniya ob ital'yanskom  teatre,  o
komediyah Marivo,  ob  idilliyah  Floriana,  no  bolee  vsego  eto  napominaet
stilizaciyu v manere Banvilya ili Rishpena.  G-n  Rostan  znaet,  chto  nachinat'
sleduet s podrazhaniya, i p'esa ego -  eto  kak  by  dan'  uvazheniya  masteram,
ocharovatel'naya svoim izyashchestvom i molodost'yu" {Revue  des  Deux  Mondes,  v.
123, 1894, p. 703.}.
     V  tom  zhe  godu  p'esa  Rostana   byla   vypushchena   otdel'noj   knigoj
izdatel'stvom SHarpant'e. Francuzskaya akademiya prisudila avtoru premiyu  imeni
Tuarno.
     V Rossii p'esa "Romantiki" byla postavlena vpervye v teatre F. A. Korsha
v Moskve. Prem'era sostoyalas' 20 dekabrya 1894 g.  Perevodchica  p'esy  T.  L.
SHCHepkina-Kupernik pozzhe  vspominala:  "Izyashchnye  dekoracii,  krasivaya  muzyka,
lunnyj svet,  kostyumy,  skopirovannye  s  kartin  Vatto,  prishlis'  po  dushe
moskovskoj publike; spektakl' byl bol'shoj pobedoj dlya  teatra  Korshag  P'esa
imela,  kak  govoritsya,  "prekrasnuyu  pressu",  oboshla  vse  russkie  teatry
blagodarya svoej scenichnosti i prinesla uspeh YAvorskoj, hotya eta rol' byla  i
ne v ee tonah" {SHCHepkina-Kupernik T. L. Teatr v moej zhizni. M.-L., Iskusstvo,
1948, s. 107.}.
     A.  P.  CHehov  vysoko  otozvalsya  o  p'ese   Rostana   i   o   perevode
SHepkinoj-Kupernik.   On   pisal   sestre   25   dekabrya   1894   g.:    "Ona
(SHCHepkina-Kupernik. - Red.) hochet priehat'. Perevedennaya eyu p'esa "Romantiki"
okazalas' ochen' horoshej. Perevod  izyashchnyj"  {CHehov  A.  P.  Polnoe  sobranie
sochinenij i pisem. Pis'ma, t. 5.  M.,  Nauka,  1977,  s.  349.}.  Ponravilsya
CHehovu i spektakl' teatra Korsha. "Esli interesuetes' p'esami, to poglyadite u
Korsha pervyj akt "Romantikov" {Tam zhe, t. 6. M.,  1978,  s.  44.},  -  pisal
CHehov A. S. Suvorinu. Po sovetu CHehova  Suvorin  priglasil  L.  B.  YAvorskuyu
(ispolnyavshuyu rol' Sil'vety) v svoj teatr.
     P'esa "Romantiki" v perevode SHCHepkinoj-Kupernik  byla  izdana  otdel'noj
knigoj v 1895 g. D. Efimovym; v tom zhe godu perevod byl vklyuchen v izdavaemye
S. Rassohinym dramaticheskie sborniki "Scena" (| 4). V 1914 g. perevod  p'esy
voshel v pervyj tom Sobraniya sochinenij Rostana, izdannogo A. F. Marksom.
     V sovetskoe vremya "Romantiki" byli  izdany  v  1940  g.  (izdatel'stvom
"Iskusstvo"). Togda zhe p'esa byla postavlena ryadom moskovskih i periferijnyh
teatrov: Central'nym detskim teatrom (Moskva), Moskovskim  teatrom  dramy  i
komedii, Russkim  teatrom  yunogo  zritelya  (Tbilisi),  Ferganskim  oblastnym
dramaticheskim teatrom imeni M. Gor'kogo, Voronezhskim teatrom yunogo  zritelya,
Kamyshinskim  kolhoznym  teatrom.  V  1948  g.  byl   vozobnovlen   spektakl'
Tbilisskogo TYUZa.
     V  1958  g.  perevod  SHCHepkinoj-Kupernik  voshel  v  odnotomnik  Rostana,
izdannyj "Iskusstvom" v serii "Biblioteka dramaturga".
     Iz poslednih postanovok  p'esy  na  sovetskoj  scene  ukazhem  spektakli
Erevanskogo teatra  yunogo  zritelya  (1964),  Leningradskogo  teatra  komedii
(1974), Respublikanskogo russkogo dramaticheskogo teatra imeni M.  Lermontova
(Groznyj, 1976), Tbilisskogo teatra yunogo zritelya (1980).
  
     Str. 22. Cintiya (ili Kinfiya) -  odno  iz  imen  drevnegrecheskoj  bogini
Artemidy. Kak sestra Apollona, boga sveta, Artemida schitalas' boginej Luny.
     Str. 24, Veronskie lyubovniki - Romeo i Dzhul'etta.
     Str. 26. Rodrigo i Himena - geroi izvestnoj tragikomedii P'era  Kornelya
"Sid" (1636). Rodrigo  Dias,  prozvannyj  "Sidom"  (ot  arabskogo  "seid"  -
gospodin), i Himena prinadlezhali  k  vrazhduyushchim  sem'yam.  Rodrigo,  mstya  za
oskorblennogo otca, ubil grafa Gormasa, otca Himeny. Ona zhe,  strastno  lyubya
Rodrigo,  vse  zhe  trebuet  nakazaniya  ubijcy.  Lish'  vmeshatel'stvo  korolya,
videvshego v Side oporu gosudarstva,  primiryaet  Rodrigo  i  Himenu.  Kornel'
ispol'zoval zdes'  syuzhet  p'esy  ispanskogo  dramaturga  Gil'ena  de  Kastro
"YUnost' Sida", razrabatyvavshej  odin  iz  epizodov  biografii  nacional'nogo
geroya Ispanii XI v., vospetogo v cikle epicheskih poem.
     "Oslinaya kozha" - skazka SHarlya Perro (1628-1703), rasskazyvayushchaya istoriyu
lyubvi odnogo princa  k  princesse,  kotoraya  skryvalas'  pod  vidom  prostoj
sluzhanki ot uhazhivanij svoego priemnogo otca i nosila oslinuyu shkuru.
     Str. 43. Bravi - tak nazyvalis' v Italii XVI-XVIII vv. naemnye ubijcy.
     Str. 44. Vatto, Antuan (1684-1721) - francuzskij  hudozhnik,  vydayushchijsya
predstavitel' zhanrovoj zhivopisi nachala  XVIII  v.  Pisal  bivaki,  gruppovye
portrety akterov  (preimushchestvenno  teatra  Ital'yanskoj  komedii)  i  polnye
lirizma i izyashchestva galantnye sceny, izobrazhayushchie progulki, koncerty i tancy
na otkrytom vozduhe predstavitelej  svetskogo  obshchestva.  Zdes'  upominaetsya
"Koncert polevoj" (ok. 1717) - odna iz harakternejshih kartin Vatto.
     Str. 54. Persej i Andromeda - geroi odnogo  iz  drevnegrecheskih  mifov.
Andromeda, doch' Kefeya i Kassiopei, za  prostupki  materi  byla  prikovana  k
skale i dolzhna byla stat' zhertvoj morskogo chudovishcha. YUnyj geroj Persej,  syn
Zevsa i Danai, ubil chudovishche i zhenilsya na Andromede. |tot syuzhet  byl  shiroko
ispol'zovan v literature (Kal'deroj, Kornel'), zhivopisi, muzyke i t. d.
     Str. 57. Skapen - personazh komedii  Mol'era  "Plutni  Skapena"  (1671),
lovkij sluga, pomogayushchij svoemu gospodinu soedinit'sya s lyubimoj im devushkoj.
     Aminta - geroj odnoimennoj pastoral'noj dramy Torkvatto  Tasso  (1573),
opisyvayushchej pylkuyu lyubov' "blagorodnogo pastuha"  Aminty  k  nimfe  Sil'vii,
dolgo otvergavshej ego lyubov'. - Rostan zdes' oshibsya, nadeliv imenem "Aminta"
ne yunoshu, a devushku.
     |ndimion - yunosha neobychajnoj krasoty, vzyatyj  za  eto  Zevsom  na  nebo
(grech. mif.).
     Paolo i Francheska da Rimini - personazhi "Bozhestvennoj  komedii"  Dante,
pylkie lyubovniki, muchayushchiesya v adu za svoyu "greshnuyu" lyubov'.
     Tisba i Piram -  geroi  antichnyh  mifov,  obrabotannyh  Ovidiem  v  ego
"Metamorfozah". Piram  i  Fisba  byli  sosedyami,  polyubili  drug  druga,  no
roditeli ne razreshali im vstrechat'sya; i oni mogli razgovarivat'  lish'  cherez
stenu. Naznachiv Fisbe svidanie i pridya na  uslovlennoe  mesto;  Piram  nashel
pokryvalo Fisby,  razorvannoe  l'vicej.  Dumaya,  chto  Fisba  pogibla,  Piram
porazil sebya  kinzhalom,  a  Fisba,  najdya  svoego  vozlyublennogo  umirayushchim,
nanesla sebe smertel'nuyu ranu tem zhe oruzhiem,
     Laura i Petrarka. -  Velikij  ital'yanskij  poet  i  gumanist  Franchesko
Petrarka (1304-1374)  posvyatil  bol'shinstvo  svoih  stihotvorenij  (sonetov,
kancon, sestin i t. p.), sostavivshih; sbornik  "Kancon'ere",  Laure  de  Sad
(1307-1348), predstavitel'nice znatnoj  avin'onskoj  sem'i.  Lyubov'  k  rano
umershej Laure poet prones cherez vsyu zhizn'.
     Str. 61. Bartolo i Al'maviva - personazhi  komedii  Bomarshe  "Sevil'skij
ciryul'nik" (1775). Bartolo, opekun yunoj Roziny, hochet zhenit'sya  na  nej,  no
lovkij bradobrej Figaro ustraivaet brak devushki s grafom Al'mavivoj.
     Kassandr - personazh francuzskih  i  ital'yanskih  komicheskih  p'es,  tip
izbalovannogo, chudakovatogo i vlyubchivogo starika, obmanyvaemogo  sobstvennym
synom.
     Orgon - personazh komedii Mol'era "Tartyuf"  (1664-1669),  tip  nabozhnogo
prostaka, nahodyashchegosya pod vliyaniem svyatoshi i prohodimca Tartyufa.
     ZHeront - personazh  mol'erovskih  komedij  ("Lekar'  ponevole",  "Plutni
Skalena"), tip sumasbrodnogo, zhadnogo starika, popadayushchego vprosak.
     Str. 62. Mimy - pervonachal'no aktery antichnogo teatra, uchastvovavshie  v
narodnom predstavlenii, sochetavshem improvizirovannyj dialog, penie i  tancy;
pozzhe - aktery, ispolnyayushchie roli bez rechej,  vyrazhayushchie  perezhivaniya  geroev
zhestami i dvizheniyami muskulov lica.
     Str. 64. Amadis - geroj populyarnogo rycarskogo romana "Amadis Uel'skij"
(nazyvaemyj po tradicii "Amadis  Gall'skij").  Naibolee  izvestnaya  redakciya
romana sozdana ispancem Garsiej Rodrigesom Montal'vo (konec XV  v.).  Amadis
sovershaet bol'shoe chislo podvigov v chest' svoej vozlyublennoj  Oriany,  docheri
korolya Britanii.
     Str. 73. Don ZHuan - odin iz populyarnejshih obrazov  mirovoj  literatury,
tip slastolyubca, popirayushchego moral'nye i religioznye  normy.  Vpervye  obraz
Don ZHuana poyavilsya v p'ese ispanskogo dramaturga Tirso de Molina "Sevil'skij
ozornik" (1630); proobraz geroya - real'no sushchestvovavshij Don  Huan  Tenorio,
zhivshij v XIV  v.  Syuzhet  o  Don  ZHuane  ispol'zovan  v  neskol'kih  desyatkah
hudozhestvennyh proizvedenij.
     Str. 78. Kak golub' v basne... - Imeetsya v vidu  basnya  Lafontena  "Dva
golubya" (kn. IX, basnya 2-ya), povestvuyushchaya o bedah i  neschast'yah,  ispytannyh
odnim Golubem, reshivshim pokinut' rodnoj dom i otpravit'sya" puteshestvovat'.
     Str. 82. Krez - legendarnyj car' Lidii (560-546 do n.  e.),  obladavshij
nesmetnymi bogatstvami.
     Str. 87. Bludnyj syn. - Imeetsya v  vidu  geroj  izvestnoj  evangel'skoj
pritchi o bludnom syne (Ev. ot Luki, XV, 11-32), rasskazyvayushchej  o  cheloveke,
razdelivshem svoe sostoyanie mezhdu dvumya synov'yami, prichem mladshij  otpravilsya
v dal'nie strany i bystro promotal vsyu svoyu chast'. Posle etogo on vernulsya k
otcu, kotoryj vse emu prostil i prinyal ego v svoj dom.
  
                                                                 A. Mihajlov 

Last-modified: Mon, 15 Sep 2003 16:47:23 GMT
Ocenite etot tekst: