Ocenite etot tekst:


--------------------
YAkov Lazarevich Akim
Raznocvetnye doma (Stihi)
---------------------------------------------------------------------
YA.Akim. Raznocvetnye doma. Stihi. - M.: Det. lit., 1989
OCR & SpellCheck: Zmiy (zmiy@inbox.ru), 15 fevralya 2003 goda
---------------------------------------------------------------------
--------------------


                                   Stihi


     ---------------------------------------------------------------------
     YA.Akim. Raznocvetnye doma. Stihi. - M.: Det. lit., 1989
     OCR & SpellCheck: Zmiy (zmiy@inbox.ru), 15 fevralya 2003 goda
     ---------------------------------------------------------------------

     Dlya doshkol'nogo vozrasta.






                        Ulica
                        YA malen'kim byl
                        Moj brat Misha
                        Raznocvetnye doma
                        Moya sobaka
                        Royal'
                        Moya rodnya
                        YAbloko
                        Mama
                        Kem ya budu
                        Pro Vovu i korovu
                        ZHadina
                        CHto govoryat dveri
                        Mylo
                        Neumejka
                        Muzhchina v dome
                        Kto komu kto?
                        Uzdechka
                        Vseh ugostil!
                        Kozel
                        Indyuk
                        Malen'kaya Majka
                        Ogorod
                        Pishu tebe pis'mo
                        Drug
                        Pro oslika
                        Egor
                        Vospominanie
                        Moj vernyj chizh
                        Leto
                        Iyun'
                        Slovo "drug"
                        Veselo mne!
                        Cvetnye ogon'ki
                        Ivan i baraban
                        Pervoe maya
                        Nasha planeta



                        Pervyj sneg
                        Staryj vyaz
                        Zvezda
                        V lesu
                        Otkuda?
                        Moj kon'
                        Mart
                        Ledohod
                        Pesenka iz okna
                        Bel'chonok
                        Sinica
                        Pesenka sadovnika
                        Oblaka
                        Mal'chik i sadovnik
                        SHuba
                        Na yalike
                        Po brevnyshku
                        Hudozhnik
                        Ulitka
                        SHCHuka
                        Slony
                        Rybak
                        Polden'
                        Pzhik
                        Enot
                        Gribnoj les
                        Vetrenyj den'
                        Oktyabr'
                        Osen'
                        Gde ty hodish', osen'?


                                   Skazki

                        Pesenka v lesu
                        Lisenok
                        Devochka i lev









                        YA rodilsya na zelenoj ulice,
                        V derevyannom tihom gorodke.
                        A po ulice gulyala kurica,
                        I koza paslas' nevdaleke.

                        Tam, za oknami, chernela osen'yu
                        Ot koles telezhnyh koleya,
                        A zimoj skripuchimi poloz'yami
                        Raspevala ulica moya.

                        YA glyazhu na loshadej rasparennyh,
                        Na podragivayushchuyu dugu -
                        Rukavicy v ruki, nogi v valenki,
                        I k dveryam, na ulicu begu.

                        Mimo zanesennyh palisadnikov
                        Za sanyami veselo bezhat',
                        I voznica, borodatyj dyaden'ka,
                        Mozhet, dast mne vozhzhi poderzhat'.





                        YA malen'kim byl,
                        Hotya i davno.
                        Pomnyu, kak s mamoj
                        Hodil v kino,
                        Kak vo dvore
                        My igrali v pryatki,
                        Kak loshadej risoval
                        V tetradke.
                        Pomnyu pozhar
                        Na sosednem uglu,
                        Pomnyu, kak dvornik
                        Iskal metlu.

                        No kak ya revel,
                        Prihodya k vrachu,
                        Ne pomnyu.
                        I vspominat' ne hochu.





                        Oh, do chego zhe on ryzhij,
                        Moj novyj bratik Misha!

                           I volosy - ryzhie,
                           I resnicy - ryzhie,
                           Prosnus' - i srazu veselo,
                           Kogda ego uvizhu ya.

                        Nad neposlushnym Mishej
                        Hlopochet vsya sem'ya.
                        No moj bratishka ryzhij
                        Vse delaet, kak ya:

                           YA prygayu - on prygaet,
                           Em kashu - kashu est,
                           YA s®el tarelku migom -
                           I on v odin prisest.

                        YA Mishu ne obizhu,
                        A ushchipnet - sterplyu:
                        On malen'kij, moj ryzhij,
                        I ya ego lyublyu.





                        Narisuyu dom zelenyj
                        Pod elovoj kryshej -
                        Skol'ko hochesh' shishek
                        Budet belke ryzhej.

                        A potom, a potom
                        Narisuyu sinij dom,
                        Dlinnyh komnat mnogo -
                        Vse dlya os'minoga.

                        Belyj narisuyu dom
                        S tolstym ledyanym steklom:
                        Radujtes', sosedi -
                        Zajcy da medvedi!

                        Bez okoshek chernyj dom,
                        Zapertye dveri.
                        Otsypajtes', sovy, dnem
                        I nochnye zveri.

                        Naposledok - krasnyj dom,
                        Raspisnye stekla.
                        Pust' zhivet matreshka v nem,
                        Krasnaya, kak svekla.





                        - Umeet pet' moya sobaka.
                        Ne verite? Volchok poet!
                        - Nu ty i vydumshchik, odnako.
                        - Poet i pesni uznaet!

                        - Poslushat' by...
                        - Da v tom i shtuka,
                        Pri postoronnih on ni zvuka,
                        My tol'ko s nim odni poem,
                        Kogda ostanemsya vdvoem.

                        Razok by kto-nibud' uslyshal,
                        Kak my poem naedine!
                        Pust' na plastinku nas zapishut,
                        I ves' narod poverit mne.





                        Kolchenogij royal'.
                        Otlomilas' pedal',
                        Sela mol'
                        Na si-bemol',
                        Fa-diez
                        V pyli ischez.
                        Do-do-do-do- chego
                        Dolomali vy ego!
                        A ved' byl
                        Mi-mi-mil,
                        Molotochkami bil,
                        Ves' sverkal snaruzhi.
                        Iz-za vas pylitsya on,
                        Srochnyj re-re-re-remont
                        Instrumentu nuzhen!





                        Mama s papoj - moya rodnya.
                        Net rodnee rodni u menya.

                        I sestrenka rodnya, i bratishka,
                        I shchenok lopouhij Tishka.

                        YA rodnyh svoih ochen' lyublyu.
                        Skoro vsem podarki kuplyu.

                        Pape budet motornaya lodka,
                        Mame v kuhnyu volshebnaya shchetka,

                        Molotok nastoyashchij bratishke,
                        Myach sestrenke, konfeta Tishke.

                        A eshche est' drug u menya,
                        Drug Serezhka mne tozhe rodnya.

                        YA k nemu pribegayu s utra,
                        Bez nego mne igra ne igra.

                        Vse sekrety emu govoryu,
                        Vse na svete emu podaryu.





                        YAbloko speloe, krasnoe, sladkoe,
                        YAbloko hrustkoe, s kozhicej gladkoyu.
                        YAbloko ya popolam razlomlyu,
                        YAbloko s drugom svoim razdelyu.





                        Mama! Tak tebya lyublyu,
                        CHto ne znayu pryamo!
                        YA bol'shomu korablyu
                        Dam nazvan'e "MAMA".





                        Hochu ya stat' vrachom. Zubnym.
                        I ulybat'sya vsem bol'nym.
                        - Ne dergajsya, golubchik,
                        Vot tvoj molochnyj zubchik!

                        I prodavcom hochu ya byt',
                        No za prilavkom - ne grubit'.
                        - Projdite, babushka, vpered,
                        A etot mal'chik podozhdet.

                        Byt' parikmaherom hochu:
                        Devchonkam kosy othvachu
                        I sdelayu im strizhku
                        Pod plyushevogo mishku!

                        Eshche hochu sobakoj stat',
                        CHtob zabirat'sya pod krovat',
                        I shlepancy iskat' vpot'mah,
                        I pape prinosit' v zubah!





                        - YA Burenushka, korova,
                        Moloko dayu!
                        - Nu a ya Kosynkin Vova,
                        Podoyu tebya, korova,
                        Migom podoyu...

                        Tol'ko netu moloka,
                        Ne zvenit vedro poka.
                        Ele-ele, kap-kap-kap,
                        Bol'she nado moloka b!

                        - Ne speshi, Kosynkin Vova, -
                        Govorit emu korova, -
                        Ty by luchshe, muzhichok,
                        Skinul novyj pidzhachok:
                        Moloko bezhit v rukav,
                        Vot i kap-kap-kap!





                        Kto derzhit
                        Konfetu svoyu
                        V kulake,
                        CHtob s®est' ee
                        Tajno ot vseh
                        V ugolke,

                        Kto, vyjdya vo dvor,
                        Nikomu iz sosedej
                        Ne dast
                        Prokatit'sya
                        Na ve-
                              lo-
                                 si-
                                    pede,

                        Kto melom,
                        Rezinkoj,
                        Lyuboyu bezdelicej
                        V klasse
                        Ni s kem
                        Ni za chto
                        Ne podelitsya, -

                        Imya tomu
                        Podhodyashchee dadeno,
                        Dazhe ne imya,
                        A prozvishche:
                        ZHADINA!

                        ZHadinu
                        YA ni o chem
                        Ne proshu.
                        V gosti ya
                        ZHadinu
                        Ne priglashu.

                        Ne vyjdet iz zhadiny
                        Druga horoshego,
                        Dazhe priyatelem
                        Ne nazovesh' ego.

                        Poetomu -
                        CHestno, rebyata, skazhu -
                        S zhadnymi
                        YA nikogda
                        Ne druzhu!





                        Dveri
                        ZHalovalas'
                        Dver':

                        "Trudno,
                        Matushka,
                        Pover'.

                        Moj hozyain
                        Dorogoj
                        Snova
                        Pnul menya
                        Nogoj.

                        SHel opyat' on
                        Neveselyj:
                        Vidno, dvojku
                        Nes iz shkoly.
                        Vidish',
                        Skol'ko
                        Sinyakov
                        Iz-za etih
                        Dnevnikov!"

                        "Vot i ya
                        Rebyat rugayu, -
                        Prostonala
                        Dver'
                        Drugaya, -
                        Probegut -
                        Otkuda pryt'! -
                        A ved' len'
                        Menya zakryt'.

                        Vsya prodrogla
                        Na vetru,
                        Tak i dumala -
                        Pomru".

                        "A menya
                        Segodnya
                        Petya
                        CHut' ne vyvernul
                        Iz petel' -
                        Utrom,
                        Tochno na kone,
                        Prokatilsya on
                        Na mne.
                        Na takoe
                        On mastak!"

                        I reshili
                        Dveri
                        Tak:

                        "Esli budut
                        Izdevat'sya,
                        Perestanem
                        Otkryvat'sya!"





                        Mylo dushistoe, beloe, mylkoe,
                        Mylo glyadit na gryaznulyu s uhmylkoyu:
                        Ty by, gryaznulya, vspomnil pro mylo -
                        Mylo tebya nakonec by otmylo!





                        Slyhali?
                        Segodnya
                        V pod®ezde
                        Vos'mom
                        Hodil pochtal'on
                        S neobychnym
                        Pis'mom.

                        Izmyatyj
                        Konvert,
                        A na nem
                        Po linejke
                        Napisano chetko:
                        VRUCHITX NEUMEJKE.

                        Na pervyj etazh
                        Pis'monosec
                        Zashel.
                        Uvidel, kak Vovu
                        Sazhali
                        Za stol.

                        So skazkoyu
                        Vove
                        Vlivali bul'on.
                        - Pis'mo Neumejke! -
                        Skazal pochtal'on.

                        Za lozhku
                        Shvatilsya
                        Ispugannyj
                        Vova,
                        A mama otvetila:
                        - Netu takogo!

                        V kvartire
                        Nad nimi
                        ZHil mal'chik
                        Andryushka.
                        Po komnate vsej
                        Raskidal on
                        Igrushki.

                        Uslyshav pro adres,
                        Smutilsya
                        Andrejka:
                        - Ne dumajte, dyadya,
                        CHto ya - Neumejka!

                        YA, dyadya,
                        Eshche ne okonchil
                        Igru,
                        Vot vystroyu
                        Domik -
                        I vse uberu.

                        Napravilas'
                        Pochta
                        V kvartiru napravo,
                        Gde tol'ko prosnulsya
                        Golubchikov
                        Slava.

                        Sestrenka emu
                        Nadevala
                        CHulok,
                        A Slava skuchal
                        I glyadel
                        V potolok.

                        Skazal pochtal'on:
                        - Neplohaya semejka!
                        Ne zdes' li zhivet
                        Grazhdanin
                        Neumejka?

                        No Slava,
                        Uslyshav
                        Obidnoe slovo,
                        CHulok natyanul
                        I voskliknul:
                        - Da chto vy!

                        YA sam odevayus',
                        Kogda zahochu,
                        A eto -
                        Nu... prosto
                        Sestrenku uchu!

                        Idet pis'monosec
                        V druguyu
                        Kvartiru -
                        I vidit
                        Na kuhne
                        Takuyu kartinu:

                        Tarelki
                        Pomyty
                        I slozheny v grudu,
                        A mama i doch'
                        Vytirayut
                        Posudu.

                        Skazal pochtal'on,
                        Ulybnuvshis':
                        - Beda!
                        Prostite,
                        YA snova
                        Popal ne tuda.

                        Spustilsya
                        Vo dvor
                        Pis'monosec
                        I vskore
                        CHut'-chut' ne upal
                        Na trehletnego
                        Boryu -

                        Cvety
                        Polival on
                        Iz malen'koj
                        Lejki.

                        I zdes'
                        Ne nashel
                        Pochtal'on
                        Neumejki!

                        Prisel
                        Pochtal'on,
                        Otdohnul
                        I opyat'
                        Otpravilsya v put'
                        Neumejku iskat'.

                        ...Pis'mo
                        Poluchatelya ishchet
                        Po svetu,
                        No chto zhe v pis'me?
                        Rasskazat' po sekretu?

                        Dva slova
                        V konverte
                        Pis'ma zakaznogo:
                        POZOR NEUMEJKE! -
                        Obidnyh dva slova.

                        I ya vas proshu,
                        Postarajtes',
                        Rebyata,
                        CHtob eto pis'mo
                        Ne nashlo
                        Adresata!





                        Papa na aerodrome
                        Mne skazal: - CHetyre dnya
                        Budesh' ty muzhchinoj v dome,
                        Ostaesh'sya za menya.

                        Pokatilsya samolet,
                        Papa vyrulil na vzlet.

                        YA vbezhal v kvartiru nashu,
                        V kuhne svet velel zazhech',
                        Usadil za stol domashnih,
                        Proiznes takuyu rech'.

                        - Babushka, - skazal ya strogo, -
                        Begaesh' cherez dorogu.
                        Znaet kazhdyj peshehod:
                        Est' podzemnyj perehod!

                        Vsem prikaz: na nebe tuchi,
                        Znachit, beregis' dozhdya.
                        Dlya zontov, na vsyakij sluchaj,
                        Zabivayu dva gvozdya.

                        Uhmylyaesh'sya nekstati, -
                        Pal'cem pogrozil ya Kate. -
                        Vot chto, starshaya sestra,
                        Moj posudu, bud' dobra.

                        Mama, nu, a ty... ne ochen',
                        Ne grusti i ne skuchaj.
                        A uhodish', mezhdu prochim,
                        Gaz na kuhne vyklyuchaj!





                        - Babushka, babushka, ya ch'ya dochka?
                        - Ty Fedina doch', moego synochka.
                        - Moj papa bol'shoj, a sovsem ne synochek!
                        - Synochek. Brat chetyreh moih dochek.
                        Pomnish', my byli u starshej, Avdot'i?
                        - Da razve u dochki my byli? U teti!
                        - Tetyu tvoyu ya v lyul'ke kachala...
                        - Babushka, stoj, ob®yasni snachala,
                        Kto mne Natasha i dva ee bratca?
                        - Ladno, poprobuem razobrat'sya:
                        Ih mama, plemyannicy muzha sestra,
                        Malen'koj oh i byla shustra!
                        A ty im dovodish'sya... Hitroe delo...
                        - Babushka, chto-to u nas prigorelo!
                        - T'fu ty, poka ya soobrazhala,
                        Vse moloko iz kastryuli sbezhalo!





                        Bolen ya. V grudi klokochet.
                        ZHarko, budto u ognya.
                        - CHto s toboj?.. CHego on hochet?
                        - Loshad' ya hochu! Konya!..

                        - Loshad'... - bormochu ya snova. -
                        Babushka, vedi, vedi... -
                        Vdrug otec voshel:
                                         - Gotovo.
                        Kon' pod oknami. Glyadi!

                        Syromyatnuyu, s nasechkoj,
                        Iz pahuchego remnya
                        Protyanul on mne uzdechku,
                        Vidno, snyatuyu s konya.

                        YA prinik k uzdechke uhom,
                        Vse zabyl - oznob i zhar,
                        Novyj remeshok ponyuhal
                        I opyat' k shcheke prizhal.

                        Beregom prohladnoj rechki
                        Slovno edu na kone...
                        Glaz ya ne svodil s uzdechki,
                        Legche stanovilos' mne.





                        Vasyu s utra v zoopark provozhali,
                        Babushka s mamoj ego snaryazhali:
                        "YAbloko s bulkoj - tebe na obed,
                        Den'gi - na vhod i tramvajnyj bilet".

                        Bylo v tramvae i tesno i zharko.
                        Vagon opustel u vorot zooparka.
                        Okolo kassy tolpitsya narod,
                        Vasya bilet u kassirshi beret.

                        Izdali Vasya uvidel martyshku,
                        Za nej martyshonok gonyalsya vpripryzhku.
                        - Zdravstvujte! - Vasya martyshkam kivnul
                        I krasnoe yabloko im protyanul.

                        Ryadom - loshadka kurguzaya, poni.
                        Seren'kij poni v zelenoj popone.
                        Vasya loshadku tu navestil
                        I maminoj bulkoj ee ugostil.

                        V prostornom zagone toptalis' slony.
                        Slonov privezli iz dalekoj strany.
                        Vodoyu slony polivali drug druzhku...
                        Nu kak zhe slonenku ne kinut' gorbushku!

                        Vazhno shagaet otec-pelikan,
                        Dva syna klyuvastyh bredut po bokam.
                        Vasya k prudu podoshel i s ladoshki
                        Sdul pelikanam hlebnye kroshki.

                        Kak ochutilsya u Vasinyh nog
                        |tot veselyj kosmatyj shchenok?
                        - CHem zhe, shchenok, ya tebya nakormlyu?
                        Postoj-ka, v lar'ke pirozhok ya kuplyu!

                        Bez deneg kuda zhe uedesh' v tramvae...
                        No Vasya ni kapel'ki ne unyvaet:
                        Zveri, s kotorymi Vasya znakom,
                        Tozhe ne ezdyat, a hodyat peshkom!





                        Zdravstvuj, Vas'ka-kozel!
                        Esli v gosti prishel,
                        Ugoshchajsya travkoj,
                        Da smotri ne chavkaj!





                        Indyuk nadutyj vsem znakom,
                        No druzhat s nim edva li.
                        Ne vazhnichaj, chtob indyukom
                        Tebya ne nazyvali!





                        Vyshla Majka
                        Na krylechko
                        V pervyj yasnyj
                        Den' vesny.
                        Smotrit -
                        Devochka postarshe
                        V myach igraet u steny.

                        Hlop v ladoshi -
                        I pojmala.
                        Pokruzhilas' -
                        I pojmala.
                        CHerez nozhku -
                        I pojmala.

                        Skachet myachik u steny,
                        Vse krugom udivleny.

                        - Znaesh' chto, -
                        Skazala Majka, -
                        Broshu ya,
                        A ty pojmaj-ka.
                        YA sumeyu,
                        YA ne vru.
                        Nu, primi menya
                        V igru!

                        No devochka postarshe
                        Nedobraya byla.
                        Skazala vazhno devochka:
                        - Kuda tebe, mala!

                        Malen'kaya Majka
                        Vshlipnula razok
                        I, pozabyv pro myachik,
                        Poshla igrat' v pesok.

                        Nasyplet v lozhku -
                        Oprokinet.
                        Na ladoshku -
                        Oprokinet.
                        Hvat' v prigorshnyu -
                        Oprokinet.

                        Nu i sajki, nu bliny!
                        Vse krugom udivleny.

                        No vot podhodit
                        K Majke
                        Devochka s myachom
                        I govorit:
                        - Davaj-ka
                        My krendel' ispechem. -
                        Stoit ona
                        U yashchika
                        S usluzhlivym licom:
                        - YA budu pokupatelem,
                        Ty budesh' prodavcom.

                        No malen'kaya Majka -
                        Darom chto mala -
                        Devchonke-zadavake
                        Takoj otvet dala:

                        - Net, dlya nashego peska
                        Ty, pozhaluj, velika!





                        Ogorod ogorodili,
                        CHtoby zajcy ne hodili,
                        CHtoby kury ne klevali
                        To, chto deti posadili.





                        ...A listok v konverte chist,
                        Net na nem ni bukv, ni strochek
                        Pahnet osen'yu listochek -
                        S dereva opavshij list.

                        Tol'ko adres tvoj da imya
                        Na konverte napishu,
                        Sinij yashchik otyshchu,
                        Svoj listochek opushchu.

                        Ty pis'mo moe poluchish'
                        I obraduesh'sya vdrug:
                        ZHit' na svete mnogo luchshe,
                        Esli druga vspomnil drug.

                        Srazu mne otvet pishi!
                        A konchayutsya chernila -
                        Prosto peryshko vlozhi,
                        CHto sinica obronila.





                        Drug uehal daleko.
                        Mne bez druga nelegko.

                           Den' proshel,
                           Potom nedelya.
                           Tri nedeli
                           Proleteli.
                           Letom dozhd',
                           Zimoyu - v'yuga.
                           Ochen' skuchno mne
                           Bez druga.
                        Skoro god projdet...

                        Bol'she ya ne usizhu.
                        ZHit' bez druga ne mogu.
                        SHCHetku s mylom ulozhu
                        I na stanciyu sbegu.

                        Po polyu
                        Da po lesu,
                        K utrennemu
                        Poezdu.

                        Skoryj poezd:
                        "Tuk-tuk,
                        Gde ty, gde ty,
                        Drug, drug?"

                        Skoryj
                        Medlenno polzet -
                        Peresyadu
                        V samolet.

                           YA lechu,
                           YA krichu,
                           YA poyu na letu:
                           "Bystryj Tu,
                           Sil'nyj Tu,
                           Nabiraj vysotu!"

                        Seli.
                        A-|-RO-VOK-ZAL.
                        (Slovo ochen' dlinnoe!)
                        Probegayu cherez zal,
                        Prygayu v mashinu ya.

                           Krasnyj svet.
                           Terpen'ya net!
                           Dajte mne
                           Zelenyj svet!

                        Stop, mashina.
                        Vot on, dom
                        S golubym okoshkom.
                        Zaglyanu v okoshko,
                        Otdyshus' nemnozhko.

                           Vytru nogi
                           Na poroge,
                           Gromko v dveri postuchu.
                           - Otkryvaj skorej! - krichu.

                        Vyshel drug.
                        A ya molchu.

                           YA speshil k nemu peshkom,
                           YA bezhal k nemu begom,
                           V poezde kachalsya,
                           Na mashine mchalsya,
                           Dazhe po nebu letel -
                           YA skazat' emu hotel,
                           Stol'ko ya skazat' hotel...

                           Vse zabyl!





                        Na ulice moskovskoj
                        Zacokali kopytca.
                        Povsyudu udivlennye,
                        Smeyushchiesya lica:

                        Oslik! Oslik!
                        Poglyadite, oslik!

                        No ya-to s etim oslikom
                        Ne pervyj god znakom,
                        On vozit na telezhke
                        Bidony s molokom.

                        Oslik? Oslik.
                        Nu konechno, oslik.

                        Ego, k velikoj radosti
                        Moskovskoj detvory,
                        Prislali dlya detsadovcev
                        Iz zharkoj Buhary.

                        Oslik! Oslik!
                        Nastoyashchij oslik!

                        I vot po perekrestku on,
                        Ne glyadya na zapret,
                        Upryamo i zadumchivo
                        Bredet na krasnyj svet.

                        Oslik! Oslik!
                        Vot upryamyj oslik!





                        V skorom poezde my edem,
                        Poezd mchit vo ves' opor.
                        V gosti ya poshel k sosedyam,
                        Govoryu:
                        - Privet, Egor!

                        My eshche vchera s Egorom
                        Iz-za marki podralis',
                        A potom zapeli horom,
                        A segodnya obnyalis'.

                        Mne rasskazyval Egorka,
                        Kak v peshcheru on zalez
                        I pro to, chto Lis'ej Gorkoj
                        V ih sele zovetsya les.

                        Stali my po koridoru
                        Ot okna k oknu brodit'.
                        No uzhe krichat Egoru:
                        - Gde ty? Nado vyhodit'!

                        Na potertom chemodane
                        Ruku szhala mne ruka.
                        - CHto zh, - skazal ya, - do svidan'ya!
                        - Nu, - skazal Egor, - poka!

                        Za oknom stemneet skoro,
                        Proletayut poezda.
                        Neuzheli ya Egora
                        Ne uvizhu nikogda?





                        Mne tol'ko sem',
                        A mozhet, shest'.
                        I u menya priyatel' est' -
                        ZHivem okno v okno.
                        Da chto priyatel', drug on byl,
                        No zaikalsya - netu sil,
                        I bylo mne smeshno.

                        YA vo dvore
                        Sto raz na dnyu
                        Ego vstrechayu -
                        I draznyu.
                        Sam zaikat'sya stal!
                        A drug krasneet i molchit,
                        Potom, nahmuryas', provorchit:
                        - P-poslushaj, p-perestan'!

                        Uehal ya iz gorodka,
                        O druge vspominal,
                        No mnogo let proshlo, poka
                        YA pro nego uznal.

                        V boyu pogib on. Pod Moskvoj.
                        A ya s vojny prishel zhivoj.

                        ...Kuda-to v proshloe smotryu
                        I nikomu ne govoryu,
                        CHto tam, v ozernoj storone,
                        Znakomyj vizhu dvor,
                        I stydno delaetsya mne,
                        Hot' zhizn' proshla s teh por.





                        Vyhodit solnce iz-za krysh -
                        I na moyu krovat'
                        Saditsya chizh,
                        Moj vernyj chizh:
                        - CHiv-chiv,
                        CHego, chego ty spish'?
                        CHiv-chiv, pora vstavat',
                        CHiv-chiv! -
                        I ya uzhe ne splyu,
                        Postel' stelyu,
                        CHizha kormlyu -
                        V kormushku syplyu konoplyu.

                        A on klyuet,
                        Svoe poet,
                        Mne prohlazhdat'sya ne daet:
                        - CHiv-chiv,
                        Pej chaj,
                        CHiv-chiv, pora,
                        Gde ranec?
                        - Za spinoj! -
                        Begom po lestnice!
                        Ura!
                        Moj chizh letit za mnoj.

                        YA ulicu perehozhu.
                        - Ne toropis', - shepchu chizhu. -
                        A nu, letim,
                        Zelenyj svet! -
                        Rebyata nam krichat:
                        - Privet! -
                        Eshche minuta do zvonka.
                        YA govoryu chizhu:
                        - Poka!
                        Davaj leti domoj.

                        On delaet proshchal'nyj krug,
                        Moj vernyj chizh,
                        Moj slavnyj drug,
                        Priyatel' hrabryj moj.

                        YA chasto dumayu o nem,
                        I on, podi, grustit.
                        V bol'shuyu peremenu, dnem,
                        YA znayu, priletit.

                        - Privet, chiv-chiv,
                        YA tut, ya zhiv,
                        Davno tebya ishchu! -
                        I ya v otvet emu: "CHiv-chiv!" -
                        Tihon'ko prosvishchu.

                        I na plecho
                        Pozvolyu sest',
                        Sproshu:
                        - CHego molchish'?

                        YA rad,
                        CHto ty na svete est',
                        Moj drug,
                        Moj vernyj chizh!





                        Hochesh' poglyadet' na leto?
                        V les puskayut bez bileta.
                        Prihodi!
                        Gribov i yagod
                        Stol'ko -
                        Ne sobrat' i za god!

                        A u rechki, a u rechki
                        S udochkami chelovechki.
                        Klyunulo!
                        Smotrite - shchuka!
                        SHCHuku na bereg vtashchu-ka...

                        Horosho, ustav ot znoya,
                        Po rose skakat' v nochnoe,
                        Kashu na kostre svarit',
                        Do utra progovorit'...





                        Raduga-duga,
                        Raduga-duga,
                        Most cherez nebo,
                        A gde zhe berega?





                        Kogda eshche nikto
                        Ne znal ni slova -
                        Ni "zdravstvujte",
                        Ni "solnce",
                        Ni "korova", -
                        Sosedyam
                        Drevnij chelovek privyk
                        Pokazyvat' kulak
                        Ili yazyk
                        I korchit' rozhi
                        (CHto odno i to zhe).

                        No slovom stal
                        Gortannyj rezkij zvuk,
                        Osmyslennej lico,
                        Umnee ruki,
                        I chelovek
                        Pridumal
                        Slovo DRUG,
                        Stal druga zhdat'
                        I toskovat' v razluke.

                        Emu spasibo
                        Za druzej moih.
                        Kak zhil by ya,
                        CHto delal by bez nih?

                        Druzej -
                        Lyudej, kotoryh ya lyublyu, -
                        YA nikogda
                        Nichem
                        Ne oskorblyu.
                        Ne dlya togo
                        Nash predok shel skvoz' mrak,
                        CHtob, vstretiv druga,
                        YA krichal: "Durak!",
                        Pokazyval yazyk
                        Ili kulak
                        I korchil rozhi
                        (CHto odno i to zhe).

                        A zloe slovo
                        YA priberegu -
                        Puskaj ono
                        Dostanetsya vragu!





                        YAbloki-veniki,
                        Veselo mne,
                        Veselo mne,
                        YA skachu na kone!

                        YAbloki-veniki,
                        Vihrem lechu,
                        Vihrem lechu ya,
                        Kuda zahochu!

                        YAbloki-veniki,
                        Kon' moj ustal,
                        Kon' moj ustal
                        I skakat' perestal.

                        YAbloki-veniki,
                        Gde zh vodopoj?
                        Gde vodopoj
                        S klyuchevoyu vodoj?

                        Kon' moj da ya
                        Napilis' iz ruch'ya,
                        Dal'she toropitsya
                        Pesnya moya.

                        YAbloki-veniki,
                        YAbloki-veniki,
                        Skachet veselaya
                        Pesnya moya!





                        V prazdniki na ulicah
                        V rukah u detvory
                        Goryat, perelivayutsya
                        Vozdushnye shary.

                           Raznye-raznye,
                           Golubye,
                           Krasnye,
                           ZHeltye,
                           Zelenye
                           Vozdushnye shary!

                        Ochen' lyubyat shariki
                        Rebyata v eti dni,
                        U kazhdogo za pugovku
                        Privyazany oni.

                           Raznye-raznye,
                           Golubye,
                           Krasnye,
                           ZHeltye,
                           Zelenye
                           Vozdushnye shary!

                        Vot nad nashim gorodom
                        Letyat oni, legki,
                        Kak budto v nebe vspyhnuli
                        Cvetnye ogon'ki.

                           Raznye-raznye,
                           Golubye,
                           Krasnye,
                           ZHeltye,
                           Zelenye
                           Cvetnye ogon'ki!





                        Po ulicam naryadnym,
                        Po majskoj mostovoj
                        SHagal v stroyu paradnom
                        Orkestr duhovoj.

                        Emu navstrechu - tuk-tuk-tuk! -
                        SHel malen'kij Ivan.
                        I na glaza Ivanu vdrug
                        Popalsya baraban.

                        Byl baraban ogromen:
                        Trum-bum-bum!
                        Raskatyvalsya gromom:
                        Trum-bum-bum!

                        Skazal, nabravshis' smelosti,
                        Malen'kij Ivan:
                        - YA postuchu, i v celosti
                        Budet baraban.

                        No barabanshchik vazhen:
                        Trum-bum-bum!
                        Slovechka zrya ne skazhet,
                        Vse trum-bum-bum!

                        On b'et po barabanu,
                        Po kozhanoj grudi,
                        I govorit Ivanu:
                        - Meshaesh', prohodi!

                        - Kak vashe imya-otchestvo? -
                        Ivan ego sprosil. -
                        Pobarabanit' hochetsya,
                        Nu prosto netu sil!

                        Vazhnyj obernulsya,
                        Glyanul iz-pod vek,
                        S truboj peremignulsya:
                        - Prosit chelovek!

                        ...Plyvet v stroyu paradnom
                        Ogromnyj baraban,
                        A s barabanom ryadom
                        Malen'kij Ivan.

                        Ruka nad makushkoj -
                        Ele dostaet -
                        Myagkoj kolotushkoj
                        Po barabanu b'et.

                        A baraban ogromen:
                        Trum-bum-bum!
                        Gudit veselym gromom:
                        Trum-bum-bum!

                        Krugom tolpa klokochet,
                        Grohochet baraban,
                        Ot radosti hohochet
                        Malen'kij Ivan.





                        SHumlivye teplye vetry
                        Vesnu na polya prinesli.
                        Serezhki pushatsya na verbe,
                        Mohnatye, tochno shmeli.

                        Rechnye zaprudy lomaya,
                        Vesennyaya hleshchet volna...
                        Da zdravstvuet Pervoe maya!
                        Da zdravstvuyut Trud i Vesna!

                        Pust' Mir torzhestvuet na svete
                        I druzhat narody Zemli,
                        I tak zhe na solnyshke deti
                        Puskayut vesnoj korabli!





                        Est' odna planeta-sad
                        V etom kosmose holodnom.
                        Tol'ko zdes' lesa shumyat,
                        Ptic sklikaya pereletnyh,

                        Lish' na nej odnoj cvetut
                        Landyshi v trave zelenoj,
                        I strekozy tol'ko tut
                        V rechku smotryat udivlenno...

                        Beregi svoyu planetu -
                        Ved' drugoj, pohozhej, netu!









                        Utrom kot
                        Prines na lapah
                        Pervyj sneg!
                        Pervyj sneg!

                        On imeet
                        Vkus i zapah,
                        Pervyj sneg!
                        Pervyj sneg!

                        On kruzhitsya,
                        Legkij,
                        Novyj,
                        U rebyat nad golovoj,

                        On uspel
                        Platok puhovyj
                        Rasstelit'
                        Na mostovoj,

                        On beleet
                        Vdol' zabora,
                        Prikornul
                        Na fonare, -

                        Znachit,
                        Skoro,
                        Ochen' skoro
                        Poletyat
                        Salazki
                        S gorok.
                        Znachit,
                        Mozhno budet
                        Snova
                        Stroit' krepost'
                        Vo dvore!





                        Ego ya dolgo masteril
                        I snaryazhal v polet -
                        Faneru lobzikom pilil
                        I klej osobennyj varil,
                        CHtoby po-ptich'i on paril,
                        Moj bystryj vertolet.

                        Nikto ne znal
                        Do etih por,
                        I etot den' nastal -
                        YA vynes vertolet vo dvor,
                        Priyatelej pozval.

                        Katushku szhal,
                        I za shnurok
                        YA dernul chto est' sil -
                        Moj vertolet,
                        Kak veterok,
                        Nad golovami vzmyl.

                        Stal dvor ne dvor -
                        Aerodrom.
                        - Ura! Ura! - krichu.
                        I v vertolete
                        Nad dvorom
                        Kak budto by lechu.

                        Vdrug vertolet
                        Metnulsya vniz,
                        Na vetke dereva povis.

                        A derevo - stoletnij vyaz
                        Pered kryl'com moim,
                        Eshche moj dedushka ne raz
                        V teni lezhal pod nim.

                        Galdyat mal'chishki:
                        - Pogodi,
                        Dostanem,
                        Tol'ko podsadi!

                        No vetvi starye skripyat
                        Ne vyderzhat oni rebyat.

                        - Davaj podsazhivaj! Zalaz'! -
                        Toropyatsya druz'ya.
                        "Net, - dumayu, - slomayut vyaz".
                        - Net, - govoryu, - nel'zya.

                        ...A noch'yu vypal myagkij sneg
                        I vertolet ukryl.
                        I on teper', kak chelovek,
                        Pod odeyalom byl.

                        Stoyu ya utrom u okna
                        I dumayu: pridet vesna,
                        I vetra teplaya volna
                        Derev'ya vskolyhnet -
                        Stryahnet snezhinki staryj vyaz,
                        On druga mne sbereg i spas,
                        On ostorozhno mne otdast
                        Moj bystryj vertolet.





                        Kakoj eto byl nezapamyatnyj vek,
                        V kakom eto bylo godu,
                        Kogda, v nebesa poglyadev, chelovek
                        Vpervye uvidel zvezdu...

                        S teh por chelovechestvo k zvezdam vleklo,
                        Manil ih zagadochnyj svet,
                        K nemu proryvalis' motor i krylo,
                        Raketa, upryazhka raket.

                        Speshit verenica zemnyh korablej
                        K Venere i lunnym goram,
                        I put' ot zvezdy oktyabryatskoj tvoej
                        Protyanetsya k zvezdnym miram.

                        Kogda-nibud' vspomnish', skol'zya v nebesah,
                        Selo svoe, shkolu v sadu
                        I snezhnoe pole, gde zayac-rusak
                        Glazami kosit na zvezdu.





                        V'yugi, v'yugi na zemle
                        Vzvilis', zaverteli.
                        Snegu, snegu v fevrale
                        Nameli meteli!

                        Opustel holodnyj les,
                        Zamer ponemnogu:
                        Kto v nore, a kto zalez
                        V zimnyuyu berlogu.

                        Snitsya mishkam molodym
                        Med, dushistyj, svezhij.
                        Otoshchala bez edy
                        Vsya sem'ya medvezh'ya!

                        Skuchno zveryu v holoda.
                        V'et purga do nochi.
                        Dazhe belka iz gnezda
                        Vylezat' ne hochet.

                        No vzglyani na tot bugor!
                        CHut' zemli kasayas',
                        Mchit syuda vo ves' opor
                        Bystronogij zayac.

                        Stojku sdelal pod kustom
                        I na les kositsya:
                        Ne vil'net li gde hvostom
                        Ryzhaya lisica?

                        Sdvinul zajka belyj us,
                        Stavit ushi strozhe...
                        On, rebyata, ved' ne trus,
                        Prosto - ostorozhen.





                        Otkuda vyros kolos?
                        Iz odnogo zerna.

                        Otkuda slyshen golos?
                        Iz nashego okna.

                        Otkuda vzyalsya mal'chik?
                        On vyshel iz dverej.

                        Otkuda vylez pal'chik?
                        Iz varezhki moej.





                        Mne segodnya
                        V podarok
                        Konya prinesli -
                        V'etsya griva
                        Do samoj zemli.

                        Celyj den' ya
                        Ot loshadi
                        Ne othodil,
                        Na kolesah gulyat'
                        Vyvodil.

                        Govoryat, uzh temno,
                        Govoryat, nado spat'.
                        Bez konya
                        Ne lozhus' ya
                        V krovat'.

                        Mat' skazala:
                        - Synok,
                        Ty zabyl vpopyhah:
                        Ved' loshadki-to
                        Spyat na nogah!

                        Stanovlyus' ya
                        V obnimku
                        S lyubimym konem.
                        Mozhet, oba my
                        Stoya
                        Usnem?

                        Kon', dolzhno byt',
                        Zasnul.
                        YA ego steregu,
                        Tol'ko sam
                        Zadremat'
                        Ne mogu.

                        YA togda
                        Za uzdechku
                        Konya privyazal
                        I, v postel' zalezaya,
                        Skazal:
                        - Spokojnoj nochi,
                                        loshadka!





                        Treplet veter za oknom
                        Derevo bez list'ev,
                        Vorobej sidit na nem,
                        Peryshki pochistiv.

                        Poglyazhu na vorob'ya -
                        Veselo kachaetsya!
                        Ponimaem, on i ya,
                        CHto zima konchaetsya.





                        Polovod'e, ledohod,
                        Po reke izba plyvet.

                        V voskresen'e razlilas'
                        Nasha rechka groznaya -
                        Sorvalas' i poneslas'
                        Mel'nica kolhoznaya.

                        Hodko mel'nica plyvet,
                        Na kryl'ce petuh poet.

                        Skachet beregom v sedle
                        Za beglyankoj mel'nik.
                        Vylovil v drugom sele
                        Tol'ko v ponedel'nik!





                        Papa posle raboty ustal
                        I poetomu skripku dostal.
                        My starinnuyu pesenku lyubim odnu,
                        Potomu chto ona pro vesnu.

                           "Ah, vesna, ne igraj s nami v pryatki!
                           My ved' znaem, chto vse v poryadke,
                           CHto zelenaya travka uzhe podrosla
                           I zemlya pod travoyu tepla".

                        Vot i mama s gitaroj idet,
                        Pust' sygraet ona i spoet,
                        Do chego zh golosistaya mama moya,
                        Celyj den' ee slushal by ya!

                        YA garmoshku gubnuyu beru,
                        Myagkoj tryapochkoj pyl' sotru,
                        YA na etoj garmoshke igrayu nemnozhko
                        I dazhe motiv ne sovru.

                        Mladshij brat za mnoj pospeshil,
                        Vilki zvonkie razlozhil.
                        Vizhu chernyj zatylok da zubchiki vilok.
                        Oj, tishe, sovsem oglushil!

                        Poglyadi-ka, tolpa u okna -
                        Vidno, muzyka nasha slyshna,
                        Lyudi s nej ostayutsya i ne rasstayutsya,
                        Im pesenka tozhe nuzhna:

                        "Ah, vesna, ne igraj s nami v pryatki!
                        My ved' znaem, chto vse v poryadke,
                        CHto zelenaya travka uzhe podrosla
                        I zemlya pod travoyu tepla".





                        U garmonista Vani
                        Ruchnoj bel'chonok zhil.
                        On prygal na divane,
                        S kotyatami druzhil.

                        Po komnate nosilsya,
                        SHarahalsya volchkom
                        I s potolka kosilsya
                        Na misku s molokom.

                        Prishel s raboty Vanya -
                        ZHilec ego ischez.
                        V shkafu iskal, v chulane -
                        Udral bel'chonok v les.

                        Ivan glyadit v okoshko:
                        Razluka nelegka.
                        Dostal svoyu garmoshku
                        I rastyanul meha.

                        No kak-to siplo dyshit
                        Pevuchaya garmon',
                        I vdrug ottuda ryzhij
                        Vzvivaetsya ogon'!

                        Bel'chonok! Nu i komik!
                        V mehah progryz duplo,
                        Reshiv, chto eto domik,
                        Gde tiho i teplo.





                        YA priehal
                        V derevenskij teplyj dom.
                        Sneg hrustit,
                        Moroz yadrenyj
                        Za oknom.

                        Tol'ko sel
                        CHajku napit'sya -
                        Slyshu vdrug,
                        Po steklu stuchit sinica:
                        Stuk-postuk!

                        YA kormushku
                        Iz doshchechek masteryu,
                        Syplyu kroshki,
                        - Poobedaj, - govoryu.

                        A sinica
                        Ne pohozha na sinic,
                        Ne deretsya,
                        Ugoshchaet prochih ptic.

                        Prileteli
                        Vorob'i da snegiri -
                        A sinica storonitsya:
                        - Na, beri!

                        Horosho zhilos' mne!
                        Utrom ya vstaval
                        I svoyu podruzhku
                        Srazu
                        Uznaval.

                        Hot' zimoj u ptic
                        Otmennyj
                        Appetit,
                        Sklyunet kroshku -
                        I v okno ko mne glyadit.

                        Bystro konchilsya
                        Korotkij otpusk moj.
                        Poproshchalsya
                        S teplym domom -
                        I domoj.

                        Lyudno v gorode,
                        Mashiny, treskotnya...
                        Kak ty tam zhivesh',
                        Sinichka,
                        Bez menya?





                        CHtoby zerna prorosli,
                        CHtob derev'ya zacveli,
                        Polivaj,
                        Polivaj
                        Ves' prostor
                        Zemli.

                           Ne zevaj -
                           CHas korotok!
                           Pospevaj -
                           Den' korotok!
                           God korotok, vek korotok -
                           Pospevaj!..

                        Budet novaya vesna,
                        V zemlyu brosim semena.
                        Sobiraj,
                        Sobiraj
                        V pole semena.

                           Ne zevaj -
                           CHas korotok!
                           Pospevaj -
                           Den' korotok!
                           God korotok, vek korotok -
                           Pospevaj!..





                        Oblako za oblakom
                        Po nebu gnalos' -
                        Za oblakom-lodkoj
                        Oblako-los'.

                        Los' shagaet hodko,
                        Ne hochet otstat',
                        No rogami lodku
                        Ne mozhet dostat'.

                        A veter gonit, gonit,
                        Toropit oblaka,
                        To s naletu tronet,
                        To shevel'net slegka.

                        Stala men'she lodochka,
                        Vytyanulsya los'.
                        I ot losya oblachko
                        Vdrug otorvalos'.

                        Gde zhe los' pryguchij?
                        Pozabud' o nem!
                        Obernulas' tucha
                        Skachushchim konem.

                        A za nim rebenok -
                        Belyj zherebenok.
                        Vot kakaya konnica
                        Teper' za lodkoj gonitsya!

                        A veter pushche, pushche
                        Podnyalsya,
                        I vyrosli u lodki
                        Parusa.

                        Dogonyajte, rysaki,
                        Lodochka vertka...

                        YA lezhu u reki,
                        YA glyazhu iz-pod ruki,
                        I begut nado mnoj
                        V nebe oblaka.





                        - Ty kuda bezhish', parnishka?
                        - Uzhinat' idu.
                        A vy chto delaete, dyadya?
                        - YA rabotayu v sadu.

                        - Skol'ko grush u vas i vishen!..
                        - Da, bogatyj sad.
                        - Mozhno, ya pridu k vam v gosti?
                        - CHto zhe, budu rad,

                        Priglashaem v gosti oba -
                        YA i moj Trezor.
                        Tol'ko, chur, idti v kalitku,
                        Ne cherez zabor!





                        SHubu pokupali letom.
                        Mama govorit:
                                     - Primer',
                        Budesh' ty k zime odetym,
                        Kak lesnoj mohnatyj zver'!

                        YA na majku primeryayu
                        ZHarkij voroh mehovoj -
                        I kak budto by nyryayu
                        V pechku pryamo s golovoj.

                        - Da, - vzdohnula mama grustno, -
                        Ne doros eshche poka.
                        U menya takoe chuvstvo -
                        SHuba synu velika.

                        - Net, - skazala prodavshchica, -
                        Eshche dolgo do zimy,
                        V pervyj klass pojdem uchit'sya,
                        Podrasti uspeem my!

                        I, glazam svoim ne verya,
                        K zerkalam ya podhozhu:
                        Vizhu tam bol'shogo zverya,
                        A sebya ne nahozhu.





                        Na lodke krohotnoj, na yalike,
                        S odnim polomannym veslom
                        My s drugom Bor'koj, dvoe malen'kih,
                        Ushli na ozero tajkom.

                        Mechta zavetnaya, zavidnaya -
                        Uplyt' tuda, gde rybaki,
                        V selo, edva otsyuda vidnoe,
                        S chudnym nazvaniem "Byki".

                        I veter lodochku pokachival,
                        I zajchik na vode blestel,
                        A vertkij yalik povorachival
                        Kuda hotel, kuda hotel...

                        Byl dolgij den'. I tol'ko k vecheru
                        V tumane zachernel barkas,
                        I rybaki shirokoplechie,
                        Izmokshih, podobrali nas.

                        A Bor'ka vse ot solnca shchurilsya,
                        Hot' bylo tiho i temno.
                        I vdaleke, na nashej ulice,
                        Svetilos' mamino okno.





                        CHerez rechku
                        Dva brevna.
                        A reka -
                        Ne vidno dna.

                        Nu i most,
                        Ne povezlo!
                        V gosti ya speshu,
                        V selo.

                        YA shepchu sebe:
                        "Ne trus'!"
                        Tol'ko vse ravno
                        Boyus'.

                        Ladno, dumayu,
                        Brevno,
                        Na zemle
                        Lezhit ono.

                        Prosto tak
                        V trave lezhit,
                        ZHdet, chto kto-to
                        Probezhit.

                        YA podumal,
                        A kogda
                        Spohvatilsya,
                        Na drugom beregu ochutilsya.





                        V chem byl,
                        Bez krasok i kistej
                        Sbezhal hudozhnik
                        Ot gostej.

                        Usatyj,
                        Ryzhij,
                        Bosonogij,
                        SHagal on
                        Po lesnoj doroge.

                        Glyadit -
                        Cvetok nevdaleke,
                        Cvetok
                        I kaplya na cvetke.

                        Vzdohnul hudozhnik:
                        Doma kraski,
                        I holst,
                        I kistochek dve svyazki...
                        Neuzhto gosti
                        Do utra
                        Ne uberutsya so dvora?

                        Sklonyalos' solnce
                        Nizhe, nizhe...
                        On leg v travu,
                        Usatyj,
                        Ryzhij.
                        Zelenyj les - ego krovat'.
                        ZHal', krasok net -
                        Narisovat'!





                        Ulita-ulitka,
                        SHagaesh' ty ne prytko:
                        Ot kalitki do menya
                        Propolzesh' chetyre dnya.





                        SHCHuke s oseni pojdet
                        Sto chetyrnadcatyj god.
                        Ne pojmaem na obed -
                        Prozhivet eshche sto let.





                        Noch', naverno.
                        V okne pochernelo steklo.
                        Skoro v shkolu,
                        A ya vse ne splyu,
                        Kak nazlo.

                        S boku na bok vorochayus',
                        ZHizni ne rad.
                        - Poschitaj-ka slonov, -
                        Mne sovetuet brat.

                        YA zazhmurilsya
                        I nachinayu schitat':
                        "Slon odin,
                        Slon vtoroj,
                        Tri, chetyre i pyat',
                        Sem'... dvenadcat'..."
                        Opyat' mne ne hochetsya spat'.

                        Pogodite, ya znayu -
                        Dlya krepkogo sna
                        Odnogo
                        Moego
                        Ne hvataet
                        Slona!

                        Za shershavoe uho
                        Ego vyvozhu.
                        YA korzinu
                        K slonov'ej spine
                        Privyazhu.
                        Dno korziny
                        YA vystelyu
                        Myagkoj travoj,
                        Zaberus'
                        I zaroyus' v travu
                        S golovoj.

                        Slon poshel.
                        V tishine
                        Razdayutsya shagi
                        Ostorozhnoj
                        Tyazheloj
                        Slonov'ej nogi.

                        Svet skryvaya dnevnoj,
                        Vstali dzhungli stenoj,
                        I korzina
                        Kachaetsya
                        Vmeste so mnoj.

                        My ushli daleko.
                        YA plyvu vysoko.
                        YA domoj ne vernus'.
                        Ne prosnus'... Ne prosnus'...
                        Do utra.





                        Lish' pastuh propel v rozhok,
                        Vyshel ya na berezhok.
                           Lovis', rybka!

                        Molcha sel u kamysha
                        I zakinul ne spesha.
                           Lovis', rybka!

                        CHas sizhu, sizhu i dva.
                        Gde zhe okun'? Gde plotva?
                           Lovis', rybka!

                        Nakonec! Popalsya, drug!
                        Tyanet udochku iz ruk.
                           Lovis', rybka!

                        Okun' v vozduhe blesnul,
                        SHlep! Nyrnul... i uliznul.
                           Gulyaj, rybka!





                        Slovno belyj samolet,
                        Rybka v sineve plyvet.

                        Krasnyj sharik-poplavok
                        Rybku podsterech' ne mog.

                        V polusonnoj tishine
                        L'diny tayut na volne.

                        Tol'ko eto ne reka,
                        |to - nebo, oblaka.

                        |to - belyj samolet
                        Rybkoj v sineve plyvet.

                        Alyj sharik vzvilsya vvys',
                        Krasnym poplavkom povis.

                        To ne l'diny - oblaka
                        Tayut vozle poplavka.

                        ...YA v gustoj trave lezhu,
                        V nebo sinee glyazhu.

                        Nebo ya perevernul,
                        V nebe chut' ne utonul.





                        Pzh pyhtit i morshchitsya:
                        - CHto ya vam, uborshchica?
                        Les nikak ne podmetu,
                        Soblyudajte chistotu!





                        Enotu leto ni k chemu,
                        Na solnce skalit zuby.
                        Nesladko v zharkij den' tomu,
                        Kto ne snimaet shuby!





                        V les gribnoj tebya zovu
                        Tihim utrom oseni.
                        Vidish', pod nogi listvu
                        Nam derev'ya brosili.

                        Bylo leto i proshlo,
                        Pesennoe, znojnoe.
                        A teper' v lesu svetlo,
                        Strozhe i spokojnee.

                        Tol'ko belka na vidu -
                        Vse ugly oblazila,
                        Vitaminnuyu edu
                        Zapasaya na zimu.

                        Pod stvolami dvuh dubov
                        Pomolchim nemnozhko.
                        Prinesem domoj gribov
                        Polnoe lukoshko.





                        Ty vidish', kak veter s listvoyu igraet,
                        Kak v roshche derev'ya sebe vybiraet?
                        Berezka na sklone primetnaya vrode,
                        A veter ee storonoyu obhodit.

                        A mozhet, stroptivoe derevce eto
                        Ne hochet igrat' s nadoedlivym vetrom?
                        Berezka sekrety ne vsem doveryaet,
                        Druzej i podruzhek sama vybiraet.





                        ZHeltyj kruzhitsya listok,
                        Putaetsya v such'yah.
                        Neba sinij loskutok
                        Zateryalsya v tuchah.

                        Pozdnij seren'kij rassvet
                        V pole nad ovinom
                        Rastrevozhitsya net-net
                        Krikom zhuravlinym.





                        Dozhd', dozhd'
                        Celyj den'
                        Barabanit v stekla.
                        Vsya zemlya,
                        Vsya zemlya
                        Ot vody razmokla.

                        Voet, voet
                        Za oknom
                        Nedovol'nyj veter.
                        Hochet dveri on sorvat'
                        So skripuchih petel'.

                        Veter, veter, ne stuchi
                        V zapertye seni;
                        Pust' goryat u nas v pechi
                        ZHarkie polen'ya.

                        Ruki tyanutsya k teplu,
                        Stekla zapoteli.
                        Na stene
                        I na polu
                        Zaplyasali teni.

                        Sobirajtes' u menya
                        Slushat' skazku
                        U ognya!





                        Osen'yu dozhdlivoj
                        Pryamo splyu i vizhu:
                        Po snezhku hrustyashchemu
                        S gorki by, na lyzhah!

                        A zimoyu lyutoj,
                        Vecherom, v moroz,
                        Vspomnyu dvor vesennij,
                        Listiki berez.

                        U aprel'skoj luzhicy
                        ZHdu ya ne dozhdus' -
                        Poskorej by leto,
                        V rechku bultyhnus'!

                        "Gde ty hodish', osen'?" -
                        V avguste sproshu,
                        Potomu chto v shkolu
                        YA k druz'yam speshu.











                        Gulyala devochka v lesu
                        Pogozhim utrom rannim.
                        Sbivala prutikom rosu
                        Na yagodnoj polyane,

                        Venki pahuchie plela
                        Da zemlyaniku ela...
                        Gulyala devochka v lesu
                        I potihon'ku pela:

                        "Sveti nam, solnyshko, sveti!
                        Legko s toboj zhivetsya.
                        I dazhe pesenka v puti
                        Sama soboj poetsya.

                        Ot nas za tuchi-oblaka
                        Ne uhodi, ne nado -
                        I les, i pole, i reka
                        Teplu i solncu rady.

                        Poslushaj pesenku moyu:
                        Sveti s utra do nochi!
                        A ya eshche tebe spoyu,
                        Spoyu, kogda zahochesh'..."

                        Vertlyavyj zyablik iz gnezda
                        Golovku totchas svesil.
                        Kto-kto, a zyabliki - kuda
                        Ohotniki do pesen!

                        Pevun doslushal do konca,
                        Vstryahnulsya hlopotlivo
                        I zalilsya, i zalilsya
                        S vysokim perelivom:

                        - |j, slushaj vse, kto est' v lesu,
                        YA pesnyu novuyu nesu!

                        "Sveti nam, solnyshko, sveti,
                        S toboj vstaem my rano.
                        Vysoko, pesenka, vzleti
                        Nad lesom, nad polyanoj.

                        S utra ya solnce steregu -
                        YA pet' v potemkah ne mogu".




                        Sprosil ego kolyuchij ezh:
                        - Kakuyu pesnyu ty poesh'
                        Tak radostno i zvonko?
                        Pozhaluj, pesenku tvoyu
                        Pojdu-ka ya sejchas spoyu
                        Plemyanniku-ezhonku.

                        Glyadi, s druzhkom, kak dva klubka,
                        Znaj kuvyrkayutsya s pen'ka.
                        Tut dyadya-ezhik zasopel
                        I pesenku takuyu spel:

                        "Sveti nam, solnyshko, sveti,
                        Ne uhodi za tuchki.
                        Na yarkom solnce u ezhej
                        Bystrej rastut kolyuchki".

                        Za dyadej oba malysha,
                        Nosami chernymi dysha,
                        Propeli pesnyu snova.

                        Kakoj tam golos u ezha -
                        Pochti chto nikakogo.




                        Stuchitsya pesenka chut' svet
                        V doma lesnyh sosedej,
                        Za pesnej ezhikovoj vsled
                        Razdalsya rev medvedya:

                        "Sve-ti nam, solnyshko.
                                           Lyublyu,
                        Kogda ty svetish' shibko.
                        Legko pod solncem ya lovlyu
                        V vode prozrachnoj rybku.

                        S utra poran'she nas budi -
                        Pojdem za ryboj svezhej,
                        Ne to prospit, togo glyadi,
                        Sem'ya moya medvezh'ya!"




                        A blizhe k vecheru - bober
                        Bobryatam myagkoj lapoj
                        Glazenki sonnye proter.
                        - Kuda tak rano, papa?

                        - Mne nynche zyablik u pruda
                        Pel pesenku na vetke.
                        Oh, dajte vspomnit'... Vot beda,
                        Zabyvchiv stal ya, detki!

                        "Sveti nam, solnyshko, sveti
                        Nad rechkoyu vysoko.
                        Koru drevesnuyu nalej
                        Tyaguchim sladkim sokom.

                        Puskaj ne lyubim my zhary,
                        Milee nam prohlada,
                        No chem zimoyu bez kory
                        Prokormyatsya bobryata?.."

                        I v samom dele, bez kory
                        Ne prozhivut zimoj bobry.




                        A ryadom, v tinistom prudu,
                        Ustavyas' drug na druzhku,
                        U staroj capli na vidu
                        Raskvakalis' lyagushki:

                        "Naprasno pushchena molva,
                        CHto solnce nas trevozhit.
                        Lyagushka izredka - kva, kva -
                        Lyagushka izredka - kva, kva -
                        Pogret'sya lyubit tozhe!"




                        Rosa lozhitsya na travu.
                        V lesu vechernem tiho.
                        CHu, zhuravlenku svoemu
                        Kurlychet zhuravliha:

                        "Sveti nam, solnyshko, sveti,
                        Prosnuvshis' utrom rano.
                        Poka ty zdes' - ne uletim
                        Na yug, v chuzhie strany.

                        Zimoj toskuyut zhuravli
                        I leta ne dozhdutsya -
                        Skorej by iz chuzhoj zemli
                        V zelenyj les vernut'sya..."

                        Nad lesom mesyac proglyanul
                        I vyplyl ponemnogu.
                        Pod pesnyu maminu usnul
                        Synochek dlinnonogij.




                        ...Noch' nezametno podoshla.
                        Spuskayutsya tumany.
                        Rosa prohladnaya legla
                        Na temnye polyany.

                        Spyat na bolote zhuravli,
                        Ezhat ugomonili.
                        Lish' gulko uhaet vdali
                        Nochnoj razbojnik - filin.

                        Zakrylis' chashechki cvetov.
                        Derev'ya spyat i pticy.
                        No vstanet solnce - i gotov
                        Ves' les stryahnut' rosu s kustov,
                        Ozhit' i raspustit'sya.




                        ...Gulyala devochka v lesu
                        Pogozhim utrom rannim,
                        Sbivala prutikom rosu
                        Na yagodnoj polyane,

                        Venki pahuchie plela
                        Da zemlyaniku ela...
                        Gulyala devochka v lesu
                        I vsyu dorogu pela.

                        Glyadit, daleko zabrela,
                        Da i ustala malost'.
                        Pora. I devochka ushla.
                        A pesenka ostalas'.

                        Listva i zvonkij rucheek,
                        CHto padaet na kamen',
                        Poyut po-svoemu ee
                        S lesnymi veterkami.

                        A tam i travy i cvety
                        Uslyshat - otzovutsya...
                        Prishlas' by pesnya po dushe,
                        A golosa najdutsya.




                        Sluchitsya, v solnechnyj denek
                        Ty v les ujdesh' poglushe -
                        Prisyad' poprobuj na penek,
                        Ne toropis'. Poslushaj.

                        ...SHumit listva. SHurshit trava.
                        Ne umolkayut pticy.
                        Rodnik v trave zhurchit edva,
                        Spesha na svet probit'sya.

                        Kak budto vse poet vokrug
                        Pro solnce v podnebes'e...
                        Poslushaj, malen'kij moj drug,
                        Ne ta li eto pesnya?





                        Rodilsya vesnoj pod staroj sosnoj
                        V nore mezhdu kochek ryzhij komochek.
                           |to Lisenok rodilsya!

                        Mama Lisa i otec ego, Lis,
                        Za vospitan'e synochka vzyalis'.
                           Papa k nemu obratilsya:

                        "Vysun' nos iz nory - vse hitry, oj hitry!
                        Vse obman da koryst': ot chuzhogo ugryzt'.
                           Hitrost' - pervoe delo v lesu".

                        "Zato vseh zverej my, lisy, hitrej.
                        Bud' s pervogo dnya lisoj u menya,
                           Poslushajsya mamu Lisu!"

                        ...Lisenok podros i vysunul nos.
                        Glyad' - pered noroj igolki goroj.
                           Lisenok nastorozhilsya:

                        "|j, poslushaj, gora, ty, naverno, hitra,
                        Ty sebe na ume, ishchesh' shubu k zime...
                           A to b ya s toboj podruzhilsya!"

                        "|to ya-to gora? |to ya-to hitra?
                        SHubu! Skazhesh' tozhe! YA zhe - kto zhe? Pzhik!!
                           Dobroe utro, Lisenok!"

                        "Znachit, ty ne gora? Znachit, ty ne hitra?
                        Otojdu ot nory, vot uzh tam - vse hitry.
                           Ne razobral ya sprosonok".

                        Lisenok - skok-skok! S zhary - v holodok.
                        "|to kto tam hitrit, moyu sherstku vetrit?" -
                           "CHto ty, glupyj, - otvetil Dubok. -

                        Nynche zharkij den', ya zovu tebya v ten'.
                        Razve ya hitryu? Veterok daryu,
                           V dozhdik spryachu, chtob ty ne promok",

                        "I ty ne hiter, zelenyj shater.
                        YA hitryh ishchu, a tebya naveshchu". -
                           "Stoj-stoj-stoj!" - zakrichali vysoko.

                        "|j, kto vereshchit, nad uhom treshchit?
                        YA ne promah sam, hitrym spusku ne dam!" -
                           "Ne shumi, eto ya, Soroka.

                        Ne zrya treshchu - dal'she v les ne pushchu:
                        Tam Volchishche sidit, na ves' svet on serdit.
                           Strashno v chashchu idti odnomu!"

                        "Vidno, ty ne hitrish', raz idti ne velish'...
                        YA, konechno, boyus', tol'ko pravdy dob'yus'!
                           Vse ravno ya pojdu k nemu".

                        I opyat' - skok-skok...
                        Vperedi rucheek.
                        "Ish', hitryj kakoj, pritvorilsya rekoj,
                        Ne puskaet menya, poglyadi!"

                        "YA sovsem ne glubok, - prozhurchal Rucheek, -
                        YA tebya napoyu, hochesh' - pesnyu spoyu,
                           Otdohni u menya, pogodi".

                        "Rucheek, ya speshu, bud' drugom, proshu...
                        CHtob ne sbit'sya s puti, ty menya propusti!"
                           Obmelel Rucheek: "Prohodi!"

                        ...V chashchobe gluhoj
                        Pod osinoj suhoj
                        Volchishche sidel,
                        Skuchnym glazom glyadel,
                        ZHadno past' razeval,
                        Sam sebe podvyval.

                           Vdrug Lisenok v kustah poyavilsya.

                        "Da, nikak, tut lisa!..
                        Ty otkuda vzyalsya?
                        Sam prishel, ne prospal,
                        Mne na zavtrak popal.
                        No sperva poyuli,
                        YAzykom pomeli -
                        Izvorotlivej lis
                        Ne vstrechal ya podliz!"

                           Lisenok ostanovilsya.

                        S perepugu iknul,
                        Nosom shmygnul,
                        Hvost raspushil,
                        Bud' chto budet - reshil.
                           I zakrichal na ves' les:

                        "Ah, Volchishche zloj,
                        Podavis' ty smoloj!
                        Vot ty gde nakonec,
                        Nastoyashchij hitrec!
                        Ty ne drug mne, ty vrag,
                        Ne boyus' tebya, durak!"
                        Razozlilsya Volk,
                        Ka-ak zubami shchelk!
                        "YA tebya prro-uchu!
                        R-razorvu, pr-roglochu!" -
                        Za Lisenkom pryg v kusty.

                           A togo i sled prostyl.




                        Na polyane lesnoj,
                        Pod staroj sosnoj,
                        V nore mezhdu kochek
                        Lisenok hohochet,
                           Roditelej slushat' ne hochet.
                        "Menya Ezhik privechal,
                        Dub prohladoyu vstrechal,
                        Pomogla Soroka v srok,
                        Podbodril Rucheek.
                           Druzhba - pervoe delo v lesu!
                        Pered sil'nym ne yulit',
                        Zlogo Volka ne hvalit',
                        A s tovarishchem - druzhit'
                        I bez hitrosti zhit'.
                           Bez hitrosti mozhno na svete prozhit',
                              Mozhno prozhit'!"





                        CHto sluchilos' v gorode?
                        Kuda propali deti?

                          Ne galdyat,
                          Ne poyut,
                          Stekla myachikom
                          Ne b'yut.

                        Pozabyli deti
                        Obo vsem na svete.



                        V cirke, nad kassoj,
                        Visit ob®yavlen'e:


                              Vsego lish' odno
                               predstavlen'e!
                              Svoimi tryukami,
                            nemyslimymi shtukami
                             areny mira pokoril
                              afrikanskij lev
                                  Kirill!

                        Znachit, nado toropit'sya,
                        V kassu ochered' tolpitsya -
                        Trista
                        Tridcat'
                        Tri ruki
                        Krepko szhali
                        Pyataki.

                        Vdrug
                        Skripnula dver'.
                        Mozhet, vyglyanet zver'?
                        Interesno, kakoj?
                        Oj!..

                        Otvoryaetsya dver' -
                        |to vovse ne zver'.

                           Na cypochkah
                           Zaplakannyj
                           Vyhodit
                           UKROTITELX:

                        - Deti, ne shumite!
                        Proshu vas, prekratite!
                        Delo v tom, chto u l'va
                        Razbolelas' golova.
                        Ah, nevynosimo,
                        Lev naglotalsya dyma.
                        Skol'ko raz ya govoril,
                        CHtoby storozh ne kuril...

                        YA volnuyus', izvinite,
                        Medyakami ne zvenite.
                        Umolyayu, ne serdites',
                        Potihon'ku rashodites'.

                        Predstavlen'e otmenyaetsya,
                        Kassa zakryvaetsya.
                           T-s-s!

                        CHto podelat' -
                        Razbrelas'
                        Ochered' u kassy.
                        Devochki i mal'chiki
                        Vspomnili pro myachiki,
                        Na asfal'te vo dvorah
                        Raschertili "klassy".

                        Ostalas' vozle cirka
                        Devochka odna.
                        Devochka nedavno
                        Sama byla bol'na.

                        Stoit, takaya ryzhaya,
                        V ruke skakalka.
                        Stoit i ne uhodit:
                        L'va ej zhalko.



                        Devochka ryzhuyu chelku
                        V dvernuyu prosunula shchelku,
                        Tyazheluyu dver' potyanula -
                        I vnutr' proshmygnula.

                        A v cirke pusto i temno,
                        A v cirke tishina.
                        Pod samym kupolom okno
                        ZHelteet, kak luna.

                        I vdrug nad ee golovoj
                        Takoj oglushitel'nyj voj,
                        CHto pryamo tryasutsya podzhilki
                        I s pola vzletayut opilki.

                           Gromadnyj lev
                           Po kletke mechetsya,
                           Revet ot boli
                           I ne lechitsya.

                        U l'va polotence
                        Vokrug golovy...
                        Ochen' svirepo
                        Boleyut l'vy!

                        Zatknula devochka ushi:
                        - Nel'zya li potishe, Kiryusha?

                        Potom
                        U reshetki
                        Privstala,
                        Iz karmana dostala
                        I l'vu
                        Ko lbu
                        Prilozhila
                        Pyatak,
                        Prohladnyj pyatak.



                        Ladoshkoj prizhala pokrepche
                        I v uho mohnatoe shepchet:

                           - Lev, lev, levushka,
                           ZHeltaya golovushka,
                           Uspokojsya,
                           Menya ne bojsya,
                           Ne pojdem k vrachu,
                           YA sama polechu.

                        Ugomonilsya lev.
                        Usami povel, prismirev.

                        Smotrit - ryzhaya golovenka,
                        No ne sovsem kak u l'venka.

                        Zadumchivo
                        Lev
                        Zevnul
                        I devochke ruku liznul.

                        ...Po koridoru
                        Kto-to bezhit,
                        Bezhit, toropitsya,
                        Pol drozhit.

                        Lev vzdrognul,
                        A devochka shepchet emu:
                        - Tol'ko, smotri,
                        Nikomu-nikomu!..

                        Teplyj pyatak
                        V kulachke
                        Zazhala -
                        I ubezhala.

                        Primchalsya ukrotitel',
                        S nim dvoe doktorov.
                        - Skoree osmotrite,
                        Bystree podlechite!

                           A doktora:
                           - Prostite,
                           Vash lev sovsem zdorov,
                           Prakticheski zdorov!

                        Dressirovshchik skachet,
                        Smeetsya, chut' ne plachet,
                        Celuet doktorov:

                           - Moj lev zdorov!
                           Kirill zdorov!
                           Sovsem, sovsem zdorov!

                        Poves'te snova ob®yavlenie,
                        CHto sostoitsya predstavlenie!

                        Klokochet cirk. Ogni goryat.
                        Detej polnym-polno.
                        A klouny-to chto tvoryat -
                        Do chertikov smeshno!

                        No razom stihlo vse, edva
                        Direktor ob®yavil:
                        - PROSHCHALXNYE GASTROLI LXVA!
                        ORKESTR, PROSHU!
                                       KI-RILL!!!

                           Grohnul trubami orkestr.
                           Deti povskakali s mest.
                           |skimo nikto ne est.

                        Vyhodit lev.
                        On ne serdit,
                        On zhmuritsya ot sveta
                        I s udovol'stviem glyadit
                        Na predstavlen'e eto -
                           Na golovy iz temnoty
                           I na razinutye rty.

                        A pered nim bumazhnyj krug,
                        Bumazhnyj krug tugoj.
                        I chut' poodal' - tozhe krug,
                        Natyanutyj, drugoj.
                        Eshche podal'she - tretij krug.

                        I kto-to fakelom
                        Iz ruk
                        Odin, drugoj i tretij krug
                        Podzheg,
                               podzheg,
                                      podzheg...

                        Lev napruzhinilsya.
                        I vdrug
                        Orkestr umolk.



                        Skvoz' tri pylayushchih kol'ca!
                        Rebyach'i eknuli serdca...

                        Lev prizemlilsya. Zamer
                        I cirk
                              obvel
                                   glazami.

                        Tam, za stolbom, ne na vidu,
                        V dalekom bokovom ryadu
                        Mel'knula golovenka,
                        Pohozhaya na l'venka.

                           Kirill
                           K bar'eru podoshel.
                           Nashel on devochku,
                           Nashel
                           Sredi drugih detej!

                        Lev
                           past'
                                v ulybke rastyanul,
                        Zelenym glazom podmignul
                        I poklonilsya ej.

Last-modified: Tue, 18 Feb 2003 05:18:12 GMT
Ocenite etot tekst: