Ocenite etot tekst:



                             (Litovskaya skazka)

     
     ---------------------------------------------------------------------
     Kniga: S.V.Mihalkov. "Detyam: Stihi, skazki, rasskazy, basni, p'esy"
            (B-ka mirovoj lit-ry dlya detej, t. 22, kn. 3)
     Izdatel'stvo "Detskaya literatura", Moskva, 1981
     OCR & SpellCheck: Zmiy (zmiy@inbox.ru), 21 dekabrya 2002 goda
     ---------------------------------------------------------------------


                        ZHil kogda-to Ded-Moroz,
                        u nego vnuchonok ros.
                        Vsem horosh Morozec byl,
                        Da pohvastat'sya lyubil:
                        - Ded silen, a ya sil'nej!
                        I kusayus' ya bol'nej!
                        YA molozhe na sto let!
                        Zamorozhu celyj svet!

                        Vot Morozec kak-to raz
                        V chistom pole, v pozdnij chas,
                        Vidit: edet, syt i p'yan,
                        V tolstoj shube tolstyj pan.

                        Koni barina vezut.
                        Nash Morozec tut kak tut!
                        Ryadom s panom v sani sel -
                        Nos u pana pobelel,
                        Pan ne chuet ruk i nog,
                        Ves' do kostochek prodrog,
                        L'dinki syplyutsya iz glaz...
                        Probil panu smertnyj chas,
                        Ne spasli ego meha -
                        Rukavicy i doha.

                        - CHto ty kverhu podnyal nos? -
                        Vstretil vnuka Ded-Moroz.
                        Usmehnulsya vnuk v otvet:
                        - SHuba est', a pana net!
                        I ne vylez iz mehov,
                        Kak promerz do potrohov.
                        Ty silen, a ya sil'nej,
                        I kusayus' ya bol'nej!
                        Zamorozhu celyj svet!
                        - Ladno, vnuchek, - kryaknul ded.
                        Zamorozish'! A poka
                        Zamoroz'-ka muzhika.
                        - Gde? Kakogo?
                        - Von v boru
                        Rubit such'ya na vetru!

                        Zaglyanul Morozec v bor,
                        Gde zvenel v tot chas topor,
                        Vidit: toshchij muzhichok,
                        Zatyanuv svoj kushachok,
                        Zipunkom prikryt edva,
                        Rubit such'ya na drova.

                        - Nu-ka, vnuchek! - molvil ded. -
                        Odoleesh' ili net?
                        - Da takih hot' desyat' shtuk! -
                        Ne morgnuv, otvetil vnuk.

                        Kak prishel Morozec v les,
                        Muzhiku v zipun zalez,
                        Probiraet muzhika -
                        Bol'no shchiplet za boka,
                        Za nos, za ushi deret,
                        Pryamo za dushu beret!

                        A muzhik, znat', krepok byl -
                        Tak i rubit, kak rubil,
                        Tak i mashet toporom,
                        Razbiraet burelom.
                        Prizamoritsya - vzdohnet,
                        Tol'ko pot s lica smahnet,
                        CHut' prisyadet na penek:
                        - ZHarkij vydalsya denek!

                        CHas li, dva chasa proshlo -
                        Vremya bystro uteklo.
                        Muzhichonka, zhiv-zdorov,
                        Nalozhil na sanki drov,
                        Za kushak topor zatknul
                        I do domu povernul.
                        A Morozec, sam ne svoj,
                        Poplelsya k sebe domoj.

                        - Ty chego povesil nos? -
                        Vstretil vnuka Ded-Moroz.

                        CHto otvetil dedu vnuk,
                        Zdes' pisat' nam nedosug,
                        Tol'ko skazhem: s etih por,
                        Kak beret muzhik topor,
                        Tak Morozec - ni gugu! -
                        Tiho dremlet na snegu.





     MOROZ  I  MOROZEC.  Litovskaya skazka  v  stihah.  Vpervye  napechatana v
zhurnale "Murzilka" (1949, | 2) s risunkami K.Kashcheeva.
     Pan - pomeshchik, barin v staroj Pol'she.
     Zipun - sm. kommentarij k stihotvoreniyu "O kupce, o muzhike i o muzhickom
pyatake".
     Burelom - les, povalennyj burej.

                               I.V.ALEKSAHINA, kand. filol. nauk, D.A.BERMAN

Last-modified: Mon, 23 Dec 2002 21:10:50 GMT
Ocenite etot tekst: